Oυκ είχεν, οίμαι, σάρκα Tιθόης όλως, Kαν είχε, τήξας ουκ εά βρώσιν τάφω.
(Δεν είχε, νομίζω , ο Τιθόης καθόλου σάρκα και αν ακόμη είχε , την έλιωσε ώστε δεν έμεινε τίποτα για να φαγωθεί στον τάφο)
Tα παραπάνω αναγράφονται στο συναξάρι του όρθρου της σημερινής μέρας που γιορτάζει ο αιγύπτιος αββάς Τιθόης , μαθητής του μεγάλου Παχωμίου.Τα ρήματα του οσίου είναι από το Γεροντικό και τον Ευεργετινό
«Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Τιθόη, "Ποιός είναι ο δρόμος που οδηγεί στην ταπείνωση;".
Απαντά ο γέροντας "Ο δρόμος που οδηγεί στην ταπείνωση είναι αυτός: "εγκράτεια , προσευχή και να θεωρείς τον εαυτό σου έσχατο σ' όλη τη δημιουργία".
Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Τιθόη:«Πώς να περιφρουρήσω την καρδιά μου;» Κι ο Γέροντας του λέει:«Πώς να φυλάξουμε την καρδιά μας, όταν είναι ανοικτές η γλώσσα και η κοιλιά μας;»
Είπε ακόμη:«Προτιμότερο είναι να τρώει κανείς κρέας και να πίνει κρασί, παρά να τρώει τις σάρκες των αδελφών του με την καταλαλιά».
Είπε ο ίδιος: «Το φίδι με όσα ψιθύρισε έβγαλε την Εύα από τον Παράδεισο (Γεν.3,1-5) Μ αυτό λοιπόν μοιάζει κι εκείνος που φλυαρεί κατά του πλησίον. Γιατί και την ψυχή αυτού που ακούει την οδηγεί στην καταστροφή και τη δική του τη διακινδυνεύει.»
Venerable Tithoes
Tithoes was a disciple of St. Pachomius and great among the ascetics of Egypt. Tithoes was abbot of a monastery in Tabennisi. He lived his entire life in absolute purity. At one time a brother asked him: "What path leads to humility?" To this Tithoes replied: "The path to humility is abstinence, prayer and considering yourself lower than anything." Tithoes attained a very high degree of perfection and whenever he lifted up his hands in prayer, his spirit entered into ecstasy. He died in the Lord in the fourth or fifth century. The Venerable Ibistion is commemorated together with him.
Ως «Τιθόης» όμως αναφέρεται και το εξελληνισμένο όνομα του μυθικού ανθρωπόμορφου λιονταριού που λεγόταν Τουτού στα κοπτικά, όμοιο με την Σφίγγα που βλέπουμε κοντά στις Πυραμίδες της Άνω Αιγύπτου.
Κι ακόμα ένας «Τιθόης» είναι τούτο εδώ το αφρικανικό σκαθάρι με αρκετά υποείδη
Aπ΄τους τρείς Τιθόες , πιο ελκυστικός φαντάζει ο πρώτος, για τον οποίο γράφει ο άγιος Νικόδημος στο συναξαριστή του :«ότι τόσον ακατηγόρητος ήτον ο αοίδιμος, ώστε οπού δεν εύρισκεν άνθρωπος να ανοίξη το στόμα του διά να τον κατηγορήση εις κανένα πράγμα. Eπειδή καθώς το καθαρόν και άδολον χρυσάφι ζυγιάζεται με την ζυγαρίαν, και δεν έχει κανένα ελάττωμα, έτζι ήτον και ο Aββάς Tιθόης».