Mόνο για περιγέλιο με στολίζει τούτη η βαρύτιμη αλυσίδα που είναι δική μου.
Με πληγώνει, όταν είναι γύρω στο λαιμό μου, με πνίγει όταν πασκίζω να την βγάλω.
Γραπώνεται και σφίγγει το λαρύγγι μου και καταπνίγει τα τραγούδια μου.
Ω, να μπορούσα να την άφηνα αφιέρωμα στα χέρια σου, Κύριε, θα είχα σωθεί.
Πάρ'τηνε πίσω και γι αντάλλαγμα ένωσε με μαζί σου μένα δεσμό απαλό,
γιατί ντρέπομαι να στέκομαι μαζί σου με τούτη τη βαρύτιμη αλυσίδα γύρω στο λαιμό.
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ , Συγκομιδή, εκδ.Μπαρμπουνάκη,1969 Μτφ Γ.Οικονομίδη