Κύττα τη γή μας.Πόσο όμορφη είναι!
Κι αυτό παρά το γεγονός πως εξαιτίας μας δέχτηκε κι αυτή την κατάρα και μαζί με ό,τι έχει επάνω της «συστενάζει και συνωδίνει» μαζι με την πεπτωκυία φύση μας και «αποκαραδοκεί » και περιμένει ανυπόμονα κι αυτή «την αποκάλυψιν των υιών τού Θεού» (Ρωμ.η 19-22).
Εμείς συνήθως βλέπουμε όσα φαίνονται
Όταν όμως το βλέμμα γίνει πιο οξύ με τη Χάρη τού Πνεύματος , όταν η σκέψη γίνει πιο ουράνια με την αλλοίωσιν της Δεξιάς τού Υψίστου (Ψαλμ 76 ,10) ,όταν η καρδιά θερμανθή από «θείαν αγάπησιν» για την Παναγία μας θα την ανακαλύπτει παντού. Παντούς Ναι παντού!Και θα ιδείς πώς! Αναρωτιέμαι φορές φορές «επί τίνος οι κρίκοι της γής πεπήγασι;» (Ιωβ, λη 6) Πού στηρίζεται η γή; Πού είναι το θεμέλιο της;
Δεν δυσκολεύομαι να το βρω εκεί που οι άνθρωποι δεν το φαντάζονται.
Μού το ψιθυρίζει μυστικά ο ιερός υμνωδός«χαίρε γης το θεμέλιον»
Γιατί αυτη βαστάζει τον βαστάζοντα πάντα. Επομένως και την γή.
Να αυτό που ζητούσα!
π.Ευσέβιος Βίττης