Mικρό αντίο στον σκηνοθέτη που έγινε η αιτία να γραφτούν μερικά από τα ομορφότερα μουσικά κομμάτια της συνολικής ελληνικής μουσικής παράδοσης και να αποτυπωθούν κάποια από τα πιο ποιητικά πλάνα του σύγχρονου παγκόσμιου κινηματογράφου....
"Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα ...; και πεθαίνουμε! Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο. Μωρή φύση, μόνη σου είσαι, μόνος μου είμαι και γω... πάρ' ένα μπισκότο"