Φύση είναι η αγάπη του Θεού που έγινε αντιληπτή στις αισθήσεις υλοποιημένη. Η πρόνοια Του είναι ορατή σε καθετί που βλέπουμε.Οι άνθρωποι διαβαίνουν τους δρόμους βιαστικοί και απασχολημένοι και ποτέ δε σταματούν για μια στιγμή να σκεφτούν τον Θεό ή να θυμηθούν ότι κινούνται εν Αυτώ, ότι εκείνος τους περιτριγυρίζει και πως κάθε τρίχα απο τα μαλλιά τους είναι αριθμημένη, κάθε κύτταρο του σώματος τους είναι αριθμημένοι. Γιατί είμαστε τόσο απασχολημένοι ; Γιατί οι άνθρωποι ξοδεύονται στις πόλεις σκυθρωποί και απασχολημένοι , σαν να ήταν ο καθένας μόνος του σε έναν ξένο και εχθρικό κόσμο ; Γιατί μεριμνάμε για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε, τι θα φορέσουμε,και ποια μάρκα θα αγοράσουμε ; Ας αναλογιστούμε τα πουλιά του ουρανού και τα αγριολούλουδα του αγρού. Ας αναλογιστούμε τη θαλάσσια ανεμώνη και το ταπεινό πρωτόζωον- ούτε σπέρνουν , ούτε θερίζουν, δεν έχουν ούτε σιτοβολώνες , ουτε τραπεζικούς λογαριασμούς , ούτε ασφάλειες ζωής. Ο Θεός φροντίζει τη γη με την Θεια Του Πρόνοια για δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά εσύ νοιώθεις ξένος και μόνος μέσα στο Σύμπαν απασχολημένος με τις υποθέσεις σου, σαν να μην υπήρχε κανείς να φροντίσει για σένα. Ξεχνάς πως κάποιος φροντίζει αδιάκοπα κάθε ίνα της ύπαρξης σου, κυβερνώντας την ροή τού αίματος σου και τη λειτουργία τών αδένων σου. Και πιστεύεις πως , πέρα από σένα, δεν υπάρχει κανείς μέσα σ΄ολόκληρο το σύμπαν που να μπορεί να λύσει ένα μικρό πρόβλημα στην καθημερινή σου ζωή. Εκείνος ακούσει στην κοιλάδα τη φωνή του αρσενικού ελαφιού να προσκαλεί σε ζευγάρωμα, και τού δίνε μια ελαφίνα. Νοιάζεται για τον κούκο που αναζητά τροφή. Καθοδηγεί τους κύκνους στις μετακινήσεις τους .Όταν το κουνάβι κι ο ασβός κοιμούνται τα χαράματα , Εκείνος στέκει φύλακας στο πλάι τους. Το βατραχάκι το σκαθάρι, το κοράκι, όλα βρίσκουν καθημερινά τροφή την κατάλληλη ώρα. «Αυτά όλα, από Σένα περιμένουν, να τους δώσεις την τροφή τους, στην κατάλληλη στιγμή. Τους την παρέχεις κι αυτά τη συνάζουν, τη χούφτα Σου ανοίγεις κι αυτά χορταίνουν αγαθά».
(Ψαλμ. 104,27-28 )
Ερνέστο Καρντενάλ «Αγάπη, η χαραμάδα της αιωνιότητας»,
(εκδ.Εν Πλώ, μτφ Β.Αργυριάδης, σελ 48-50 )