Παλιά, στη δεκαετία τού 1980, η ΟΝΝΕΔ είχε βγάλει μια κασσέτα με τραγουδάκια σε εμβατηριακό στυλ στην προσπάθεια της να ανακάμψει το ηθικό των προσκείμενων σε αυτή , λιγων είναι η αλήθεια, νεολαίων.
Ένα από αυτά, καλόηχο και με ωραίο στίχο, έλεγε «για τη σημαία και το σταυρό αν χρειαστεί και στο βουνό εμείς δεν ξέρουμε ζυγό».
Τα χρόνια πέρασαν, η ΝΔ μεταλλάχθηκε προς την πλευρά του χυδαίου νεοφιλελευθερισμού και ξεχάστηκαν τα, δίχως αντικρυσμα, εθνικοαντιστασιακά κρεσέντο.
Η ΝΔ έβαλε με την ψήφο της, την χώρα ,«αγαλλομένω ποδί», μέσα σε όλες τις φασιστικές ευρωσυνθήκες (Μάαστριχτ, Σένγκεν, Μαδρίτης, Λισσαβώνας) και στη ζώνη του ευρω.
Προχτές στις μεγάλες συγκεντρώσεις το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έλαμψε δια της απουσίας του, όπως φυσικά έπραξαν και όλα τα κόμματα του ευρωλιγουρισμού.
Το μεγαλόστομο «για τη σημαία και το σταυρό αν χρειαστεί και στο βουνό» αντικαταστάθηκε από ένα χρόνιο «κοκοκό» υποταγής , ξεπουλήματος και λάιφ σταιλ στο τρίγωνο Κολωνάκι-Μύκονος-Αράχωβα.
Ακόμα και τώρα , σε καιρό έσχατης ανάγκης για την χώρα και τον λαό , η ΝΔ είναι αμήχανα απούσα από τις εκδηλώσεις οργής, θυμού, αγανάκτησης , πικρίας και απογοήτευσης των πολιτών.
Μετά αναρωτιούνται γιατί τους δέρνουν και αυτούς...
Ο Αντώνης Σαμαράς, στον οποίο τρέφω μια προσωπική συμπάθεια λόγω της λεβέντικης στάσης του έναντι της χανιώτικης δρακογενιάς, θα χρειαστεί να θυμηθεί τη γιαγιά του Πηνελόπη Δέλτα για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα στο λάκκο με τα φίδια του μαμωνοφασισμού τον οποίο καλειται να διαχειριστεί.
Αν το καταφέρει θα είναι όφελος για τον τόπο , θα περάσει με λιγότερο αίμα και δάκρυ την μεγάλη περιπέτεια στην οποία μάς έριξε ο Τσολάκογλου της Μάργκαρετ.
Η φωτογραφία είναι από το προχτεσινό συλλαλητήριο.