Πέντε χελιδόνια-πέντε λόγια που έχουν εσένα προορισμό ...
ο αλλόθρησκος Χριστός ...
O Xριστός είπε «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν» και όταν ερωτήθηκε «τις εστίν μου πλησίον ;», διηγήθηκε την Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Αν θέλετε να κατανοήσετε αυτή την παραβολή όπως κατανοήθηκε από τους πρώτους ακροατές της , θα πρέπει να αντικαταστήσετε την λέξη «Σαμαρείτης» με την λέξη «εθνικός εχθρός» ή «αλλόθρησκος». Φοβάμαι ότι πολλοί Χριστιανοί των ημερών μας θα δυσανασχτούσαν με μια τέτοια αντικατάσταση, διότι θα τους εξανάγκαζε να αντιληφθούν πόσο μακριά βρίσκονται από την διδασκαλία του Ιδρυτού της θρησκείας τους. Ένα παρόμοιο δόγμα είχε διδαχθεί αρκετά παλαιότερα από τους Βουδιστές. Σύμφωνα με αυτούς, ο Βούδας είχε διακηρύξει πως δεν μπορούσε να είναι ευτυχισμένος όσο υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος δυστυχισμένος. Φαίνεται όμως πως αυτές οι υψηλές ηθικές διδασκαλίες είχαν μικρή επίδραση στην ιστορία του κόσμου. Στην Ινδία ο Βουδισμός πέθανε, στην Ευρώπη , ο Χριστιανισμός έχει αδειάσει από τα περισσότερα στοιχεία που προέρχονται από τον Χριστό. Μπέρτραντ Ράσσελ
Christ said 'Thou shalt love thy neighbor thyself,' and when asked 'who is my neighbor?' went on to the parable of the Good Samaritan. If you wish to understand this parable as it was understood by his hearers, you should substitute 'German' or 'Japanese' for 'Samaritan', I fear many present day Christians would resent such a substitution, because it would compel them to realise how far they have departed from the teaching of the Founder of their religion. A similar doctrine had been taught much earlier by the Buddhists. According to them, the Buddha declared that he could not be happy so long as even one man remained miserable. It might seem as if these lofty ethical teachings had little effect upon the world; in India Buddhism died out, in Europe Christianity was emptied of most of the elements it derived from Christ.
(from "Unpopular Essays" by Bertrand Russell)
Ο Παπαδιαμάντης για τον Σαμαρά....
"Για ν' αποκτήση κανείς γρόσια, άλλος τρόπος δεν είναι, πρέπη νάχει μεγάλη τύχη, να εύρη στραβόν κόσμο, και να είναι αυτός μ' ένα μάτι, δεν του χρειάζονται δύο. Πρέπει να φάη σπίτια, να καταπιή χωράφια, να βουλιάξη καράβια, με τριανταέξ τα εκατό θαλασσοδάνεια, το διάφορο κεφάλι."
(Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης-Τα Βενέτικα)
Ελλάς· πυρ! Ελλήνων· πυρ! Χριστιανών· πυρ!
«Ελλάς· πυρ! Ελλήνων· πυρ! Χριστιανών· πυρ!
Τρεις λέξεις νεκρές. Γιατί τις σκοτώσατε;»
(από χειρόγραφο του Γ.Σεφέρη, Οκτώβριος του 1968 )
οι ΧΑΖΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΛΗΔΕΣ φίλοι μου που το καλοκαιρι ψήφισαν Some.r.ass , τον «χριστιανό και πατριώτη», για να μην έρθουν οι «άθεοι κομμουνισταί» και τους πάρουν τα σπίτια, μπορούν να κάνουν χαρακίρι να εμπλουτίσουν με το IQ τους τον άλλο κόσμο~
κατά το μέτρο τής αγάπης κι η οδύνη τής ψυχής...
«Όσον μεγαλυτέρα η αγάπη, τόσον μεγαλυτέρα η οδύνη της ψυχής.
Όσον πληρεστέρα η αγάπη, τόσον πληρεστέρα η γνώσις.
Όσον φλογωτέρα η αγάπη, τόσον εμπυρωτέρα η προσευχή.
Όσον τελειωτέρα η αγάπη, τόσον αγιώτερος ο βίος.»
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
θεοσκεπάσματα ....
Έλεγαν για τον αββά Μακάριο τον Μεγάλο ότι είχε γίνει, όπως λέει η Γραφή, θεός επίγειος (Ιω.10, 34).
Γιατί όπως ακριβώς ο Θεός σκεπάζει τον κόσμο, έτσι και ο αββάς Μακάριος σκέπαζε τα ελαττώματα που έβλεπε στους άλλους, σαν να μη τα έβλεπε και εκείνα που άκουγε σαν να μην τα άκουγε .
...δίκια κι άδικα ...
Όποιος απόχτησε την γνώση την άγια κι απογεύτηκε την γλυκύτητα τού Θεού, έχει χρέος μήτε να δικάζει ποτέ μήτε να σηκώνει δίκη ολότελα κατά πάνω σε κανέναν , ακόμα κι αν τού πάρει και τα ρούχα που φορά, γιατί η δικαιοσύνη τών αρχόντων ετούτου του κόσμου νικιέται από την δικαιοσύνη τού Θεού, επειδή ποια διαφορά βρίσκεται ανάμεσα στα τέκνα τού Θεού και στους ανθρώπους τούτου τού κόσμου παρά πώς η δικαιοσύνη τους είναι λειψή μπροστά στη δικαιοσύνη των χριστιανών, ώστε το ένα να λέγεται ανθρώπινη δικαιοσύνη και το άλλο θεϊκή δικαιοσύνη΄;
Λοιπόν ο Κύριος μας ούτε σαν τον βρίζανε έβριζε, ούτε σαν τον χτυπούσανε φοβέριζε, αλλά και σαν τού βγάλανε τα ρούχα του με σιωπή το δέχτηκε και για τη δική μας σωτηρία βασανιζότανε, και το πιο μεγάλο ήτανε πως παρακαλούσε τον Πατέρα για τους κακούργους που τον σταυρώσανε, ενώ οι άνθρωποι ετούτου τού κόσμου δεν θα πάψουν να δικάζονται , ώστε το δίκιο τους να καταντά μεγάλη αδικία.
αγίου Διαδόχου, επισκόπου Φωτικής σε μεταγραφή Φώτη Κόντογλου
κραυγές και ψίθυροι ....
"the man who cries out against evil men, who does not pray for them will never know the grace of God."
from: St. Silouan, Wisdom From Mount Athos - The Writings of Staretz Silouan 1866-1938, Sofronii( Archimandrite), trans. Rosemary Edmonds, (St. Vladimir's Seminary Press, Crestwood, NY 1974) pp. 19-23.
«Όποιος όμως κατηγορεί τους κακούς ανθρώπους, αντί να προεσεύχεται γι΄αυτούς, αυτός δεν θα γνωρίση τη χάρη τού Θεού»
αρχιμ.Σωφρονίου , ο Γέροντας Σιλουανός, έκδοση Ιερα Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας , μεαφρ από τα ρωσικά, 1978
έμοί Χριστός πλούτος μέγας, .. άλλα τε κόσμος έχοι ..
Αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου
ΠΒ' Προς αυτόν Άλλοι χρυσόν, οι δ' άργυρον, οι δε τράπεζαν τιμώσι λιπαρήν παίγνια τούδε βίου. Αλλοι δ'αυ σηρών καλά νήματα, καί γύας άλλοι Πυροφόρούς,άλλοι τετραπόδων άγέλας. Αύτάρ έμοί Χριστός πλούτος μέγας, όν ποτ' ίδοιμι Νω γυμνω καθαρώς, άλλα τε κόσμος έχοι.
(Ρ.G., τόμ. 37, 1421) ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ (ΠΒ΄) Άλλοι χρυσό, άλλοι άργυρο κι άλλοι τιμάνε πλούσια τράπεζα, του βίου αυτού παιχνίδια. Άλλοι τα μεταξένια νήματα, χωράφια άλλοι καρποφόρα, ζώων αγέλες άλλοι. Για μένα πλούτος μέγας ο Χριστός. Ω, να τον έβλεπε ολοκάθαρα γυμνός ο νους μου. Κι ας έχει τ' άλλα ο κόσμος. [Μετάφραση: π. Παναγιώτης Καποδίστριας]
Aρχιτελώνης Ζακχαίος , ένας «Στουρνάρας» της εποχής του Χριστού
σου παίρνουν τη ζωή , σου αφήνουν την tv
σου παίρνουν τη ζωή , σου αφήνουν την tv ... υπάρχει λόγος....
o μεγαλύτερος οίκος ανοχής τής Ευρώπης είναι στη Ναζιλάνδη και λέγεται Πάσχα
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ, KATA TA ΓEΡMANIKA ΠPOTYΠA KAI ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ Ο ΕΥΣΕΒΗΣ, ΘΡΗΣΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ.
Ο άγιος Συμεών στου Σαμαρά τη φυλακή
ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΎΜΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΘΕΟΔΟΧΟΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΣ ΙΚΕΣΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, ΟΠΩΣ ΕΒΓΑΛΕ, ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ, ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΕΤΡΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΙΤΗ..... Ο αγιώτατος Πέτρος, ο από Σχολαρίων, επειδή ήτο γνωστικός και σοφός ανήρ, εστάλη υπό του Βασιλέως της Κωνσταντινουπόλεως με στρατεύματα εις τον πόλεμον, εις τα μέρη της Συρίας όμως εξ επιθυμίας του Θεού ενίκησαν οι βάρβαροι και ο Πέτρος ο Αθωνίτης ηχμαλωτίσθη και ερρίφθη εις βρωμεράν φυλακήν.
Τότε εγένετο μόνος του εξεταστής εις τον εαυτόν του και έλεγε : «Δικαίως έπαθα ταύτην την συμφοράν, διότι πολλάς φοράς έταξα να γίνω Καλόγηρος και δεν εξετέλεσα ότι υπεσχέθην εις τον Θεόν». Μετά παρέλευσιν καιρού, ενεθυμήθη τον Άγιον Νικόλαον και ήρχισε μετά δακρύων να λέγη : «Άγιε Νικόλαε, αν και είμαι ανάξιος να τύχω παρά του Θεού συγχωρήσεως και ελευθερίας, διότι υποσχέθην να γίνω Καλόγηρος και δεν έγινα, δια τούτο και δε τολμώ να τον παρακαλέσω δια να μη οργισθή περισσότερον, δέομαί σοι, πανάγιε Νικόλαε, και βάζω εσένα μεσίτην και εγγυητήν μου εις τον Θεόν, εάν ελευθερωθώ, ουδέ εις την πατρίδα μου την Κωνσταντινούπολιν να επιστρέψω, αλλά κατ' ευθείαν να υπάγω εις την Ρώμην και εις την εκκλησίαν του Αποστόλου Πέτρου να γίνω Καλόγηρος».
Και ιδού ο Άγιος Νικόλαος επεφάνη εις αυτόν και λέγει : «Αδελφέ Πέτρε, την παράκλησίν σου ήκουσα και την θλίψιν σου γιγνώσκω και υπέρ σου εδεήθην, αλλ' επειδή σύ ήργησας να εκπληρώσης την υπόσχεσίν σου δια τούτο δεν θέλει να σε ελευθερώση όμως επειδή ιδική του είναι η εντολή, η οποία λέγει «αιτείτε και δοθήσετε υμίν», δια τούτο ας συνεχίσωμεν παρακαλούντες την φιλανθρωπίαν Του και ας πάρωμεν και συμβοηθόν μας, ίνα μεσιτεύση,και τον Θεοδόχον Συμεών, διότι αυτός παραστέκεται εις τον Θρόνον τον Δεσπατικόν μετά του Προδρόμου και της Θεοτόκου. Και πρόσεχε να μη φανώμεν ψεύσται εις εκείνα που τάζομεν και ετάξαμεν».
Τότε ο Όσιος Πέτρος ήρχισε θερμότερον τας παρακλήσεις και ιδού ο Άγιος Νικόλαος λέγει εις αυτόν : «Έχε θάρρος, αδελφέ Πέτρε, ότι εισηκούσθη η δέησις» ο δε Όσιος Πέτρος εκύταξε και είδε τον μέγαν Συμεών φοβερόν εις το είδος του.
Ούτος εφόρει ιερατικήν στολήν και εκράτει εις την χείραν του χρυσήν ράβδον. Λέγει δε προς τον Όσιον Πέτρον : «Εσύ είσαι που πειράζεις τον αδελφόν μας Νικόλαον, που έβαλες και ημάς μεσίτας δια την παράκλησίν σου προς τον Δεσπότην μας Ιησούν Χριστόν να σε ελευθερώση από την καταδίκην ταύτην;».
Ο δε Όσιος Πέτρος μετά βίας είπε : «Ναι, άγιε του Θεού, εγώ είμαι ο ταλαίπωρος». Και πάλιν λέγει ο Άγιος Συμεών : «Και επειδή έτσι μας έβαλες εγγυητάς σου εις τον Θεόν, θα φυλάσσης από τώρα και εις το εξής αυτά που τάζεις, ότι δηλαδή θα γίνεις καλόγηρος και θα περάσης την ζωήν σου ασκητικά;».
Και προθύμως απεκρίθη και λέγει ο Όσιος εν αληθεία αξιοπίστους μάρτυρας σας θέτω έμπροσθεν του Θεού, ότι θα κάμω, ο δούλος σας και πάλιν λέγει ο δίκαιος Συμεών : «εφ' όσον ούτως ωμολογήσας, έβγα από την φυλακήν ταύτην ανεμποδίστως».
Τότε άπλωσε το χέρι του με το ραβδί και ήγγισε τα σίδηρα με τα οποία ήσαν καρφωμένα τα πόδια εις το ξύλον και παρ' ευθύς διελύθησαν όπως το κερί εις την φωτιάν και έγιναν άφαντα ο δε Άγιος Νικόλαος του έδειχνε τον δρόμον, τον ωδήγησεν έως τα σύνορα της παλαιάς Ρώμης και ανεχώρησεν αφού του είπε τούτο μόνον «Αδελφέ Πέτρε, καιρός είναι να εκπληρώσης γρήγορα την υπόσχεσιν που έταξες τω Θεώ διότι εάν αργήσης και πάλιν γνώριζε μετά βεβαιόητος, ότι θέλουν σε υπάγει δεμένον εκ νέου εις του Σαμαρά την φυλακήν».
Τότε ο Άγιος Νικόλαος επεφάνη εις τον ύπνον του Πάπα κρατών τον Όσιον Πέτρον εκ της χειρός και του διηγήθη καταλεπτώς όσα έπαθε και του είπε να μην αργήση να τον κουρεύση καλόγηρον ο δε Πάπας μόλις εξύπνησε και επειδή ήτο Κυριακή, επήγεν εις την εκκλησίαν και έμπροσθεν εις όλον το πλήθος του λαού τον έκαμε καλόγηρον και τον αφιέρωσε τω Θεώ.
Όθεν και μετ' ολίγον καιρόν, με την ευχήν και ευλογίαν του Πάπα, ανεχώρησε και μετ' ολίγας ημέρας έφθασε με πλοίον εις ένα ήσυχον καλόν λιμένα και ήραξαν εκεί ο δε Όσιος Πέτρος αποκοιμηθείς ολίγον βλέπει την υπεραγίαν Θεοτόκον με πολλήν δόξαν και τιμήν και λαμπρότητα και πλησίον της ιστάμενον τον Άγιον Νικόλαον με πολύν φόβον και ευλάβειαν, να την παρακαλή και να λέγη : «Ω Δέσποινα Θεοτόκε και Κυρία του κόσμου, επειδή τούτον τον δούλον σου ηλευθέρωσας από την πικράν εκείνην αιχμαλωσίαν με τον πανάγιον θέλημα του Σου Υιού και Θεού ημών, δείξε και τόπον ήσυχον δια να κάμη του Θεού το θέλημα εις όλην του την ζωήν, καθώς και μόνος του το έταξεν.
Η δε Κυρία Θεοτόκος εστράφη και είπεν εις τον Άγιον Νικόλαον : «Η κατοίκησις και η ανάπαυσις αυτού αλλού δεν είναι παρά μόνον εις το του Άθωνος όρος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν μου και Θεόν εις κληρονομίαν ιδικήν μου, ίνα όσοι θέλουν να αναχωρήσουν από τας κοσμικάς φροντίδας και συγχύσεις του κόσμου, έρχωνται να δουλεύουν τω Θεώ απερισπάστως και χωρίς σύγχυσιν, και από του νυν λέγεται «Άγιον Όρος», και περιβόλιον ιδικόν μου, και πολλά αγαπώ και βοηθώ εκείνους, οι οποίοι έρχονται εις αυτό να δουλεύουν ολοψύχως τω Θεώ, και θέλει έλθει καιρός να πληρωθή από άκρου εις άκρον με πλήθος Μοναχών. Δια τούτο χαίρεται και αγαλλιάται το Πνεύμα μου εις αυτούς, διότι δια παντός αινούν και δοξολογούν το όνομα του εμού Υιού και Θεού, δεν θέλω δε χωρισθή από αυτούς, αληθώς, εάν κάμουν και αυτοί τας εντολάς Αυτού, και θα μεγαλύνω αυτό εις Ανατολήν και Δύσιν, Νότον και Βορράν, και ακουστόν ποιήσω το όνομα αυτού εις όλον τον κόσμον και τους υπομένοντας εις αυτό θλίψιν και στενοχωρίαν, μεγάλων χαρισμάτων αξιώσω εν τη μεγάλην βοήθειαν με το να ελαφρύνω τους πόνους και κόπους αυτών και να εκδιώκω τους νοητούς και αισθητούς πειρασμούς των εχθρών αυτών».
(από τον βίο του οσίου Πέτρου τού Αθωνίτου, γραφέντα υπο Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά, το παρόν μεταγλωττισθέν απόσπασμα από εδώ )
Δείμος=τρόμος , Δειμοκρατία=Το πωλήτευμα (sic) τής Ελλάδος επί Σαμαρά
Δ-ένδεια φρενών...
«δι ένδειαν φρενών απώλειαν τη ψυχή αυτού περιποιείται» (Παρ. στ, 32)
Eβάλαμεν το φώτοσοπ στας φωτογραφίας των ληστών , δια να αναγνωρίζονται καθότι τους είχoμεν κάμει αγνώριστους από το ξύλο.
Ζιγκ Χάιλ !
Ευτυχώς η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτόνησε νωρίς...
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης : «Προσευχή και πέτρες»
στο κλουβί με τις τρελές ,Eλλάδα πουλάω με την οκά...και σημαία και θρησκεία...
στο κλουβί με τις τρελές , Eλλάδα πουλάω με την οκά...και σημαία και θρησκεία...σημασία έχει να κάνουν τη δουλειά τους οι έμποροι τών εθνών...
Η οργή κοχλάζει και είναι μόνο θέμα χρόνου...
Δεν πειράζει όμως... κάπως, κάπου, κάποτε, οι κυρ – Βασίληδες και οι Ντόκοι αυτής της χώρας, θα ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους μαζί τους... να ‘ναι σίγουροι.
Η οργή κοχλάζει και είναι μόνο θέμα χρόνου...
ο «υπερχωροχρονικός» γ.Πορφύριος εύχεται...
το ηχητικό είναι μια παλαιότερη «σύνθεση»,προς προσωπική χρήση, με τον γ.Πορφύριο να λέει το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με», με ηχητικό background τους ήχους μιας καταιγίδας....σαν αυτές που περνάμε συχνά πυνκνά όλοι στη ζωή μας...
όσοι έχετε λίγη διάθεση και μερικά δευτερόλεπτα διαθέσιμα πείτε ένα «Κύριε ανάπαυσον την δούλη Σου Σταυρούλα»...