Ο άγνωστος Αναχωρητής

(μάλλον ένας από τους αφανείς  Αναχωρητάς του Άθωνα)

Όταν είχα έρθει στο Άγιον Όρος για πρώτη φορά, το 1950, ανεβαίνοντας από τα Καυσοκαλύβια για την Αγία Άννα, είχε χάσει το δρόμο για την Σκήτη της Αγίας Άννης, προχώρησα για την κορυφή του Άθωνα. Αφού βάδισα αρκετά, κατάλαβα ότι πάω ψηλά και έψαχνα να βρω κανένα μονοπάτι να βγω σύντομα. Επάνω λοιπόν στην αγωνία μου, ενώ παρακαλούσα την παναγία να με βοηθήση, ξαφνικά μου παρουσιάζεται ένα; Αναχωρητής με φωτεινό πρόσωπο- θα ήταν γύρω στα εβδομήντα χρόνια- που έδειχνε από την ενδυμασία του να μην είχε επαφή με ανθρώπους. Φορούσε ένα ζωστικό σαν από καραβόπανο, αλλά πολύ ξεθωριασμένο και κατατρυπημένο. Τις δε τρύπες τις είχε πιασμένες με ξύλινα σουβλιά, όπως πιάνουν οι γεωργοί τα τρύπια σακιά, όταν δεν έχουν σακοράφα και σπάγγο. Είχε επίσης έναν τουρβά δερμάτινο, ξεθωριασμένο και τιε τρύπες πιασμένες πάλι με τον ίδιο τρόπο. Στον δε λαιμό του είχε μια χονδρή αλυσίδα, που κρατούσε ένα κουτί μπροστά στο στήθος του. Φαίνεται είχε κάτι το ιερό! Πριν λοιπόν τον ρωτήσω εγώ, μου είπε εκείνος: - Παιδί μου , δεν πάει για την Αγία Άννα αυτός ο δρόμος, και μου έδειξε το μονοπάτι. Απ' όλο το παρουσιαστικό του φαινόταν Άγιος! Ρώτησα μετά τον Ερημίτη: - Που μένεις, Γέροντα; Κι εκείνος μου απάντησε: - Κάπου εδώ, και μου έδειχνε την κορυφή του Άθωνα. Επειδή είχα περιπλανηθή δεξιά κι αριστερά , ψάχνοντας να βρω Γέροντα να με πληροφορή εσωτερικά, είχα ξεχάσει και τι ημέρα είναι και πόσο έχει ο μήνας. Ρώτησα λοιπόν τον Ερημίτη και μου είπε ότι ήταν Παρασκευή. Μετά έβγαλε ένα μικρό σακουλάκι δερμάτινο, το οποίο είχε μέσα κάτι ξυλάκια με χαρακιές, και από τις χαρακιές που είδε, μου είπε πόσο είχε ο μήνας. Πήρα μετά την ευχή του, προχώρησα από το μονοπάτι που μου έδειξε και βγήκα στην Σκήτη της Αγίας Άννης. Ο νους  μου όμως συνέχεια γύριζα στο φωτεινό πρόσωπο του Αναχωρητού, που ακτινοβολούσε. Αργότερα, όταν είχα ακούσει ότι υπάρχουν στην κορυφή του Άθωνα δώδεκα Αναχωρηταί- άλλοι έλεγαν επτά- είχα μπη σε λογισμούς και το είχα διηγηθή σε έμπειρους Γεροντάδες αυτό που είδα, οι οποίοι μου είπαν: - Θα ήταν και αυτός ένας από τους Οσίους Αναχωρητάς που ζουν στην αφάνεια στην κορυφή του Άθωνα! π.Παϊσιος- «Αγιορείτες Πατέρες και αγιορείτικα»

«Το άρθρο της γερμανικής έκδοσης των Financial Times, του κατεξοχήν εντύπου-εκφραστή του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μπορεί να γράφτηκε για να εκθειάσει και να προβάλλει ως πρότυπο τον έλληνα πρωθυπουργό στους αμερικανοευρωπαϊκούς κύκλους του κατεστημένου, στην ουσία, όμως, αποκαλύπτει, απογυμνώνει και εκθέτει ανεπανόρθωτα τον κ. Γ. Παπανδρέου στον ελληνικό λαό και τη διεθνή προοδευτική κοινή γνώμη!» Αυτό αναφέρει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, με σημερινή του ανακοίνωση αναφορικά με το άρθρο των Financial Times Deutschland, με τίτλο «Ο άνθρωπός μας στην Αθήνα». Εκτός αυτού, ο κ. Λαφαζάνης προσθέτει  στην σχετική ανακοίνωση: Είναι εντυπωσιακό ότι οι ίδιοι οι "Financial Times" αναγνωρίζουν, μεταξύ άλλων, ωμά και κυνικά ότι:     * ο Γ. Παπανδρέου είναι «ο άνθρωπός μας στην Αθήνα», κάτι που δεν έχουν αναγνωρίσει για κανένα ευρωπαίο ηγέτη!     * Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου «εφαρμόζει τις πιο δραστικές περικοπές που έζησε ποτέ η Ευρώπη» δίνοντας το βραβείο στην ελληνική κυβέρνηση για τα πιο αντιλαϊκά μέτρα στην ιστορία της γηραιάς ηπείρου!     * Η Ελλάδα έγινε «πεδίο δοκιμής για την Ευρώπη» αναδεικνύοντας τη χώρα μας ως «πειραματόζωο» προς γενική ευρωπαϊκή κατεδάφιση! Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι οι "Financial Times" ομολογούν απροκάλυπτα ότι δεν ήταν «η Ευρώπη που έσωσε την Ελλάδα με το πακέτο οικονομικής στήριξης αλλά ήταν η Αθήνα που έσωσε την Ευρώπη με την απόφασή της να πάρει το πακέτο και να μην κηρύξει πτώχευση»! Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι "Financial Times" αναγνωρίζουν ευθέως ότι η «αναδιαπραγμάτευση του χρέους θα έθετε σε πολύ καλύτερη θέση τον ελληνικό λαό από το ευρωπακέτο», ενώ αναγνωρίζουν ότι και «η πτώχευση θα ήταν βολικότερη για την Ελλάδα», αν η επαναδιαπραγμάτευση δεν θα ήταν επιτυχής! Μετά από αυτούς τους διθυραμβικούς τόνους για την κυβέρνηση και τις αποκαλυπτικές ομολογίες από «το ίδιο το χρηματιστικό κεφάλαιο» αυτό που μπορεί να ειπωθεί είναι: τίνος τα συμφέροντα προσπαθούν να διασώσουν ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του; Του ελληνικού λαού και της χώρας ή των πιστωτών, του συστήματος και του χρηματιστικού κεφαλαίου όπως διατείνονται οι "Financial Times";

Θερμές ευχαριστίες στο φίλο Χρήστο που έβαλε το κείμενο στο φορουμ από όπου και μεταφέρεται.

Είναι η συγκλονιστική ιστορία ενός αγίου παππούλη, ακαδημαϊκού δασκάλου,  που κλείστηκε στο ψυχιατρείο για να βοηθήσει τους ασθενείς,η οποία έχει ήδη μπεί στο ιστολόγιο σε μορφή  ηχητικού αρχείου ...

Όσοι αγαπούν τον Χριστό, θα μιλήσει στις καρδιές τους...Eυχαριστίες και στον π.Ευάγγελο Παπανικολάου, πόνημα του οποίου είναι το κείμενο που ακολουθεί και στη χειροτονία του οποίου δόθηκε  ως ενθύμιο.

Αι Γενεαί πάσαι μακαρίζομέν Σε την μόνην Θεοτόκον...

Οι πρώτοι χριστιανοί της Παλαιστίνης που είδαν με τα μάτια των το Χριστό και την Παναγία Μητέρα Του Μαρία είχαν βέβαια πολλούς λόγους να σεβαστούν και να τιμήσουν το πρόσωπό της και τη μνήμη της. Αυτό όμως που ακολούθησε κατόπιν στην διάρκεια των είκοσι χριστιανικών αιώνων σχετικά με την τιμή και την ευλάβεια στο πρόσωπο της Παναγίας δεν εξηγείται ανθρώπινα, παρά μόνο πως η ταπεινή Κόρη της Ναζαρέτ ήταν όντως «Κεχαριτωμένη», είχε δηλαδή τη Χάρη του Θεού από τη Γέννηση ως την Κοίμησή της και πέρα από την Κοίμησή της.

Γιατί με τη Χάρη του Θεού γεννήθηκε θαυματουργικά από τους γέροντες, τον Ιωακείμ και την Άννα. Με τη Χάρη του Θεού στον Ευαγγελισμό της δέχεται και αποδέχεται το μήνυμα της εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου Ενανθρωπήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και γίνεται Θεοτόκος, «τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ».

Και πάλι με τη Χάρη του Θεού γίνεται και παραμένει στους αιώνες «Πάντων θλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτης και πενομένων τροφή λιμήν και πύλη σωτηρίας των ανθρώπων». Εδώ κι εκεί στο πρόσωπο της γης υψώνονται τα Μοναστήρια και τα ξωκκλήσια της, σε σιωπηλές νύκτες ψάλλονται οι Παρακλήσεις και οι Χαιρετισμοί και στα χριστιανικά ονόματα που δίνουμε στα παιδιά μας, οι Μαρίες, οι Βαγγελίτσες, οι Δέσποινες, οι Παρθένες, οι Παναγιωτίτσες και άλλα στολίζουν τα χριστιανικά σπίτια και τα Συναξάρια της Εκκλησίας μας.

  Ο Γυναικείος πολιτισμός στις χριστιανικές μας κοινωνίες οφείλει πολλά στο πρόσωπο της Παναγίας και το πρότυπό της σαν Αγνής Κόρης και Μητέρας του Θεού, στέκει υψηλό ιδανικό για την αληθινή Γυναίκα και επανορθώνει την ιερότητά της όσες φορές οι πτώσεις των πολιτισμών και των ηθών λερώνουν την εικόνα της.

  Η εποχή μας φαινομενικά ανύψωσε τη Γυναίκα, της έδωσε τίτλους και αξιώματα προβολής της, ουσιαστικά όμως έπαυσε να τιμά την Μητρότητα και την Αγνότητά της, αλλοιώνοντας έτσι το πρόσωπο και την προσφορά της στον πολιτισμό της ανθρωπότητας.

Ωστόσο, όπως όλες οι περασμένες χριστιανικές Γενιές και μεις ψάλλομε σήμερο τα εγκώμιά της «Αι γενεαί πάσαι μακαρίζομέν Σε την μόνην Θεοτόκον» και προσπαθούμε να κρατήσωμε καθαρή την εικόνα της Γυναίκας, της Κόρης, της Μάνας, της Αδελφής

Ο πρ.Κισάμου & Σελίνου Ειρηναίος (Γαλανάκης)

                           Έχασα τη φωνή μου, πώς να ψάλλω

                           το «Θεοτόκε Παρθένε» χωρίς να κλάψω;

                           Λέω βραχνά «Την πάσαν ελπίδα μου»

                           και γεμίζει δάκρυα το πρόσωπο μου.

                          «Πάντων προστατεύεις Αγαθή» φωνάζω

                          και κλαίω με αναφιλητά.

                          σαν παιδί που χάθηκε τη νύχτα.

                          «Άξιον Εστίν» και πάλι κλαίω

                          δεν μπορώ το όνομα Σου να πω

                          χωρίς να δακρύσω και χωρίς

                          να νοιώσω ντροπή , ω Πανάχραντη

                          μπροστά στην εικόνα σου την πάνσεπτη.

                          Είμαι τσακισμένος από τις πολλές αμαρτίες

                          και πώς να σε κοιτάξω Πάναγνη;

                         «Ασθενεί το σώμα , ασθενεί μου και η ψυχή»

                          κι όμως πάλι καταφεύγω σε Σένα την Κεχαριτωμένη

                          μ ΄αυτό το μικρό και άθλιο θεοτοκίον

                          για να με λυπηθείς και να με σκεπάσεις

                          υπό την σκέπην των πτερύγων Σου

                          Κλαίω , Μητέρα του Θεού τού Ζώντος

                          μη με αφήσεις να πεθάνω αμετανόητος

                               Π.Σωτήρχος , Δια των οικτιρμών , εκδ.Τήνος , σελ 35

Τί δείχνουν οι αριθμοί για την πραγματική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας

Μετά τα εύσημα από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ για την υλοποίηση των όρων του πακέτου στήριξης, έχουν αρχίσει να γίνονται στην Ελλάδα οι πρώτες αισιόδοξες δηλώσεις και προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας από τράπεζες, οικονομολόγους και κυρίως πολιτικούς, οι οποίες, μεταξύ άλλων, βλέπουν 'το τέλος της κρίσης στο β' εξάμηνο του 2011' και την 'επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές κεφαλαίων μέσα στο 2011'.

Παρακολουθώντας κανείς τη νέα αυτή τάση, δε μπορεί να θυμηθεί παλαιότερες εκτιμήσεις για ότι η Ελλάδα δε θα επηρεάζονταν ιδιαίτερα από τη διεθνή κρίση, για το ότι η οικονομία της ήταν ισχυρή και θα έμενε, σχεδόν, στο απυρόβλητο, πως δεν είχε πρόβλημα ρευστότητας αλλά αντίθετα πρόβλημα σωστής διαχείρισης των χρημάτων που είχε σε περίσσεια, πως δεν επρόκειτο να στραφεί στο ΔΝΤ, πως δε θα είχε πρόβλημα να δανειστεί από τις αγορές κεφαλαίων, πως δε χρειαζόταν βοήθεια από κανέναν κλπ.

 Και ενώ πληθαίνουν οι διεθνείς εκθέσεις που δείχνουν ότι η χώρα έχει λάβει μία περίοδο χάριτος, το πολύ, τριών ετών, μέχρις ότου προλάβει να λειτουργήσει ο μηχανισμός που θα αλλάξει τα νομικά χαρακτηριστικά και την ιδιοκτησία του ελληνικού χρέους ώστε οι μεγάλες τράπεζες να απαλλαγούν από τα 'τοξικά' ελληνικά ομόλογα και αυτά να μεταφερθούν με νέο νομικό καθεστώς στην ΕΚΤ και στις χώρες της ΕΕ (οι οποίες στην πορεία υπό την ηγεσία του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας), η νέα τάση που δημιουργείται στην Ελλάδα εν μέσω της τρέχουσας βαθιάς κρίσης, ξεπερνά τα όρια της πολιτικής δεοντολογίας όσον αφορά στην ωραιοποίηση και αλλοίωση της πραγματικής εικόνας της οικονομίας στο μεγαλύτερο, ίσως, βαθμό των τελευταίων 40 ετών.

Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζεται να κοιτάξουμε πολύ πιο μακριά από τον κοντινότερο εμπορικό δρόμο για να αντιληφθούμε πως η κατάσταση δεν πρόκειται, φυσικά, να βελτιωθεί στους επόμενους μήνες αλλά αξίζει να ρίξουμε μία ματιά στους 'αριθμούς' της ελληνικής οικονομίας και να τους συγκρίνουμε με αυτούς των 50 μεγαλύτερων κρατών του κόσμου, για να δούμε ποια είναι η πραγματική κατάσταση της Ελλάδας σύμφωνα με αυτούς.

 Ξεκινώντας από τα στοιχεία για την ανεργία που πρωταγωνίστησαν σήμερα στα ΜΜΕ, το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα εκτοξεύτηκε στο 12% το Μάιο έναντι 8,5% τον αντίστοιχο μήνα του 2009, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση που έχει καταγραφεί από τότε που άρχισαν να κρατούνται τα σχετικά αρχεία. Σε σύγκριση με τον Μάιο του 2009, οι άνεργοι αυξήθηκαν (+43,2%) κατά 181.784 άτομα, σε 602.185. Έναντι του Απριλίου, αυξήθηκαν κατά 5.206 άτομα (+0,9%). Το πιθανότερο είναι πως αυτή η εικόνα θα επιδεινωθεί μετά το τέλος της θερινής περιόδου όταν το φρέσκο εργατικό δυναμικό θα βγει στην αγορά εργασίας ενώ η τάση αναμένεται να παραμείνει ανοδική όσο η κρίση θα βαθαίνει.

Ακόμη και με το τρέχον ποσοστό του 12%, όμως, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 6η χειρότερη θέση στον κόσμο στα ποσοστά ανεργίας, πάνω από χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Χιλή, το Περού, η Ινδονησία, η Πολωνία, η Βραζιλία, το Μεξικό, το Πακιστάν κλπ.

 Η Ελλάδα βρίσκεται στην 6η χειρότερη θέση στον κόσμο (μεταξύ των 50 μεγαλύτερων κρατών) και ως προς το ποσοστό μείωσης του ΑΕΠ, ενώ ο πληθωρισμός της είναι ο 8ος μεγαλύτερος στον κόσμο και ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη.

Σαν όλα αυτά να μην ήταν αρκετά, οι τιμές των ελληνικών CDS, των ασφαλίστρων που πρέπει να πληρώσουν όσοι θέλουν να καλυφθούν από την περίπτωση πτώχευσης της χώρας (ή να κερδοσκοπήσουν σε αυτό το ενδεχόμενο) είναι οι δεύτερες υψηλότερες στον κόσμο, κάτω μόνο από αυτές της Βενεζουέλας, ενώ πρόσφατα ήταν οι υψηλότερες. Επιπλέον, με βάση τα CDS, η Ελλάδα είναι 2η πιθανότερη προς πτώχευση χώρα στον κόσμο, με πιθανότητα πτώχευσης μέσα στα επόμενα 5 χρόνια της τάξης του 50%.

Ποια είναι η τελευταία ελπίδα μίας χώρας που βλέπει τα βασικότερα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά της μεγέθη να βρίσκονται στο διεθνές αρνητικό τοπ 10 ενώ παράλληλα το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο (με την προοπτική να αυξηθεί πολύ περισσότερο άμεσα) και το έλλειμμα της, επίσης, θεαματικά υψηλό; Η δυνατότητα να έχει πρόσβαση σε δανεικά κεφάλαια με όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις όσο προσπαθεί να τονώσει την ανάπτυξη της και να βάλει σε τάξη τα οικονομικά και τα δημοσιονομικά της (αυτό δηλαδή που πέτυχαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία μέσω της ελληνικής κρίσης).

Δυστυχώς, όμως, η Ελλάδα έχει 2ο υψηλότερο κόστος δανεισμού στον κόσμο, πίσω, μόνο από το Πακιστάν και πολύ επάνω από αυτό της Νότιας Αφρικής, της Ινδονησίας, της Ινδίας, του Μεξικού, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Ταϊλάνδης κλπ. Έτσι, ενώ, για παράδειγμα η εξαιρετικά ασταθής πολιτικά, Ταϊλάνδη, δανείζεται στον ορίζοντα των 10 ετών με επιτόκιο 3,44%, η Μαλαισία με 3,89% και το (τριτοκοσμικό;) Περού με 5,64%, το αντίστοιχο κόστος δανεισμού για την Ελλάδα είναι 10,15%.

Και το ερώτημα είναι απλό: με ποιο ακριβώς μαγικό ραβδί, το οποίο προφανώς ανακαλύφθηκε μόλις - ειδάλλως θα το είχαμε χρησιμοποιήσει ώστε να μην βρεθούμε στην τρέχουσα κρίση ή ώστε να βγούμε μόνοι μας από αυτήν - πρόκειται η Ελλάδα να βελτιώσει την οικονομική της κατάσταση μέσα στους επόμενους 12 μήνες; Και αν τα πρώτα δείγματα βελτίωσης έχουν, όντως, φανεί, τότε γιατί το κόστος δανεισμού παραμένει στα προ του πακέτου στήριξης επίπεδα, που είναι τα δεύτερα υψηλότερα στον κόσμο;

Ένα από τους γνωστότερους κανόνες στις χρηματοπιστωτικές αγορές είναι ότι αυτές, υποτίθεται, πως προεξοφλούν στις τιμές τους τις υπάρχουσες πληροφορίες για μία χώρα. Με την Ελλάδα να έχει, ήδη, υπογράψει τους όρους του πακέτου στήριξης, να έχει, ήδη, υιοθετήσει και εφαρμόσει τα σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα στη μοντέρνα οικονομική ιστορία εν καιρώ ειρήνης και να έχει, κιόλας, λάβει τα εύσημα από την 'τρόικα', τί είναι αυτό, άραγε που προεξοφλούν οι αγορές και αρνούνται να μειώσουν το κόστος δανεισμού της;

Συμπερασματικά, υπάρχουν ορισμένες κομβικές στιγμές στην ιστορία ενός κράτους που οι γνωστές πολιτικές τακτικές είναι καλό να παραμερίζονται και τη θέση τους να λαμβάνει η ειλικρινής αντιμετώπιση των πραγμάτων. Ειδάλλως, μία ενδεχόμενη ανακούφιση που, ίσως, προσφέρει η ωραιοποίηση της πραγματικότητας και οι προβλέψεις για καλύτερες μέρες στο κοντινό μέλλον, θα μετατραπούν σε διπλή απογοήτευση μόλις ο χρόνος αποδείξει ότι η κατάσταση ήταν χειρότερη απ' ότι ο κόσμος περίμενε.

Ίσως, για μία φορά, να είναι καλύτερο η 'προστασία' του κόσμου να μην έχει να κάνει με την απόκρυψη της άσχημης αλήθειας αλλά με την έντιμη λήψη ουσιαστικών μέτρων που θα μπορέσουν να βελτιώσουν, πράγματι, τη ζωή του όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

  Πάνος Παναγιώτου - Διευθυντής ΕΚΤΑ, info@ekta1.gr

Παναγιά η Καβουράδαινα στη Λέρο.

Η θεολογία του περιβάλλοντος στην λατρευτική πράξη της καθημερινής ζωής της Ρωμιοσύνης.

Χτές πανηγύριζε το εκκλησάκι που το βρέχει το κύμα στο ακριτικό νησί, όπου βρισκονται και ο τάφος και τα ιερά λείψανα της γερόντισσας Γαβριηλίας ...

  Την Παναγιά και τον Μονογενή Της γιορτάζει ο Ρωμηός παντού, όλο τον Αύγουστο , και στα όρη και στις πεδιάδες, και στους λόγγους και στις πολιτείες, και στα δέντρα και στα ποτάμια και στις θάλασσες, και στις κυψέλες των μελισσιών  και  και στις καβουρότρυπες του Αιγαίου...

Η ευτυχία μας είναι κοντά στον Χριστό και στην Παναγία

Κυριακή σήμερα, φίλοι αναγνώσται, και μνήμη της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, δηλαδή διπλό Πάσχα. Γιορτάζομε την Ανάσταση του Χριστού μας, όπως και κάθε Κυριακή, και γιορτάζομε σήμερα και την Κοίμηση και τη Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Το άγιο Ευαγγέλιο (Λουκά κεφ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28) είναι της Θείας Λειτουργίας της Κοιμήσεως της Παναγίας μας και μας μεταφέρει στην πορεία του Χριστού προς τα Ιεροσόλυμα.

Στον δρόμο έκαμε μικρή παράκαμψη ο Κύριος και μπήκε σε ένα χωριό, στη Βηθανία. Και μια γυναίκα που ελέγετο Μάρθα Τον υποδέχθηκε στο σπίτι της. Τιμή και χαρά να υποδεχόμεθα τον Κύριο στην ψυχή μας και στη ζωή μας. Απειρη τιμή και χαρά που υποδέχθηκε η Παναγία τον φιλάνθρωπο Λόγο, που ενανθρώπησε και Τον έφερε στον κόσμο Εκείνη διά Πνεύματος Αγίου. Ο Χριστός μας, καθώς μπήκε στο σπίτι, κι ήταν και κόσμος φυσικά, άρχισε να μιλάει, να μεταδίδει τις ουράνιες αλήθειες και τη σωτηρία. Η Μάρθα είχε μια αδερφή που την έλεγαν Μαρία. Εκείνη πήγε και κάθισε στα πόδια του Χριστού και άκουγε με ενδιαφέρον και αφοσίωση τη θεική Του διδασκαλία. Η Μάρθα, όμως, ασχολιόταν με τα οικιακά, με την ετοιμασία του φαγητού και τα υπόλοιπα της φιλοξενίας. Και σε κάποια στιγμή κουράστηκε και ζαλίστηκε και πάει κοντά στον Χριστό και Του λέγει: «Η αδελφή μου με άφησε μόνη μου να διακονώ και να προετοιμάζω. Σε παρακαλώ, πες της να με βοηθήσει». Κι ο Κύριος, τότε, τη φώναξε με το όνομά της δυό φορές και της είπε πως «ζαλίζεσαι και κούράζεσαι με πολλά. Ενα φαγητό φτάνει. Και το σπουδαιότερο φαγητό είναι η θεϊκή μου διδασκαλία και η σωτηρία. Η Μαρία διάλεξε την καλή μερίδα. Διάλεξε τη λατρεία μου και τη διδασκαλία μου, διάλεξε Εμένα, και αυτό θα της χαρίσει την αιώνια ζωή και δεν θα της αφαιρεθεί ποτέ». Είναι αλήθεια, αδελφοί, πως τα φαγητά και τα υπόλοιπα, όλα εδώ θα μείνουν. Χρειάζονται, αλλά δεν πρέπει να προσηλωνόμεθα σε αυτά, κυρίως και κατεξοχήν, αλλά στον Χριστό και στη λατρεία Του. Χρειάζονται και οι αγαθοεργείες, αλλά χρειάζεται και η λατρεία και η αγάπη στον Χριστό μας, κυρίως αυτή. Και στη συνέχεια το Ευαγγέλιο μας μεταφέρει σε ένα άλλο σκηνικό. Ο Χριστός μιλούσε στα πλήθη και τα σαγήνευε. Είχε κατατροπώσει τους γραμματείς και φαρισαίους που Τον φθονούσαν και Του έστηναν ενέδρες. Και τότε μια γυναίκα απ' τον λαό ύψωσε φωνή και είπε στον Χριστό μας: «Ευτυχισμένη η κοιλιά που σε βάσταξε και οι μαστοί που σε θήλασαν». Δηλαδή: «Ευτυχισμένη εκείνη η γυναίκα που σε γέννησε και σε ανέθρεψε».

Την κοίμηση της Παναγίας εορτάζουμε σήμερα, αδελφοί, και τη Μετάστασή Της στους ουρανούς. Η Παναγία είναι η ευτυχέστερη από όλους και προσφέρει και σε μας τον Χριστό, την ευτυχία και τη χαρά.  Και στη συνέχεια είπε ο Χριστός μας πως «αλήθεια, είναι μακαρία η κοιλία που με βάστασε και οι μαστοί που με θήλασαν, αλλά είναι και μακάριοι εκείνοι οι οποίοι ακούνε τον λόγο του Θεού και τον πραγματοποιούν». Και η Παναγία μας άκουσε τον λόγο του Θεού, συνέλαβε διά Πνεύματος Αγίου τον Λόγο του Θεού και μας έφερε στον κόσμο τη σωτηρία. Και η δική μας ψυχή συλλαμβάνει τον θείο λόγο με τη χάρη της Θεοτόκου και γεννάται και στη δική μας ψυχή και ζωή ο Φιλάνθρωπος Χριστός. Αυτό είναι το σπουδαιότερο και το μεγαλύτερο. Γιορτάζομε σήμερα την Παναγία, κι ας ευλογεί την πατρίδα μας, ας ευλογεί την οικουμένη, ας ευλογεί τις ψυχές μας κι ας μας φυλάττει από κάθε κακό κι ας είναι πάντα κοντά μας. Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες όλους.      

(Το κήρυγμα της Κυριακής Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη.H φωτογραφία από τον τάφο της Παναγιάς στη Γεθσημανή, έξω από τα Ιεροσόλυμα.)

Πώς ψεύτισε ο κόσμος

Η κακία των ανθρώπων έχει ξεπεράσει τα όρια. Κοιτάζουν πώς να ξεγελάση ο ένας τον άλλον. Και το θεωρούν κατόρθωμα που τον ξεγελούν. Αλήθεια, πώς ψεύτισε ο κόσμος! Όλα ψεύτικα τα φτιάχνουν. Χρήματα εν τω μεταξύ παίρνουν περισσότερα απ' όσα έπαιρναν οι παλιοί, οι καημένοι. Γενικά όλα τα ψεύτισαν. Μια μέρα μου έφερε κάποιος ντοματιές. Κάθε φυτό ήταν σε ένα σακκουλάκι μικρούτσικο με χώμα χοντρό, μέλαγγα, αμμούδα χοντρή, για να κρατάη την υγρασία. Βαριούνται να ρίξουν λίγο νερό! Ούτε καν να βάλουν κοπριά, μόνον επάνω-επάνω είχε λίγη σαν το μαυροπίπερο! Οπότε, όταν τις έβγαλα από το σακκουλάκι, όλη η ρίζα ήταν σάπια. Έρριξα ένα στρώμα χώμα από πάνω, για να βγάλουν νέες ρίζες. Και πώς ξεγελούν τον κόσμο! Να δήτε, μου είχαν φέρει ένα κουτί μεγάλο με γλυκά. "Θα το ανοίξω, είπα, όταν θα 'ρθη καμμιά παρέα μεγάλη. Ας μην το ανοίξω τώρα και πάνε μυρμήγκια". Μια μέρα μαζεύτηκαν κάμποσοι, υπολόγισα ότι θα φθάσουν και θα περισσέψουν κιόλας. Μόλις το ανοίγω, βλέπω μέσα φελιζόλ από 'δω, φελιζόλ από 'κει... Και ήταν τόοοσο μικρό αυτό που είχε τα γλυκά. Όλο το άλλο ήταν άδειο! Μια άλλη φορά μου έφεραν ένα επίσημο κουτί γλυκά δεμένο με κορδέλλες. "Θα το φυλάξω, είπα, για τα παιδιά της Αθωνιάδος". Και τελικά ήταν κάτι λουκούμια σκληρά, παλιά λουκούμια! Εγώ τέτοια λουκούμια δεν τα δίνω. Δίνω στον κόσμο κανένα μαλακό λουκούμι. - Γέροντα, δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι αδικία; - Το θεωρούν κατόρθωμα. Γιατί η αμαρτία έχει γίνει μόδα τώρα και η αδικία θεωρείται εξυπνάδα. Το κοσμικό πνεύμα δυστυχώς τροχάει το μυαλό στην πονηριά, και το θεωρεί κατόρθωμα εκείνος που αδικεί τον συνάνθρωπό του. Παίρνει μάλιστα και τον τίτλο: "Αυτός είναι διάβολος, τα καταφέρνει", ενώ εσωτερικά υποφέρει από τον έλεγχο της συνειδήσεως, την μικρή κόλαση.

Αυτοκτόνησε λόγω χρεών

Η  είδηση, με διάφορες παραλλαγές στα πρόσωπα αλλά κινούμενη στο ίδιο πάντα πεδίο, δημοσιεύεται τελευταία σχεδόν καθημερινά στις εφημερί- δες. Δείχνει δύο πράγματα: την οικονομική κρίση που βιώνουν καθημερινά εκατομμύρια Ελληνες, το μέγεθός της, αλλά και την «ανθοφορία» μιας δραστηριότητας, στο έπακρο εγκληματικής-απάνθρωπης, που προκαλεί σε κάθε συνετό άνθρωπο αποτροπιασμό. Στους δράστες, βέβαια, αποφέρει μαύρα λεφτά, που συνοδεύονται όμως από παράπονο, πίκρα και οργή. Οι τοκογλύφοι, τα τσιράκια τους και όλος αυτός ο «καλός κόσμος» που σκοτώνει με το μαρτύριο της σταγόνας μήνα προς μήνα χιλιάδες Ελληνες, οι πρωταγωνιστές. Δύο χαρακτηριστικές ειδήσεις ...; Η πρώτη: «Αυτοκτόνησε λόγω χρεών 42χρονος στις Σέρρες. Σύμφωνα με την Αστυνομία, ο τραγικός αυτόχειρας λειτουργούσε ψητοπωλείο στο χωριό Χριστός. Στο μαγαζί του, που ήταν κλειστό τους τελευταίους 6 μήνες, τον βρήκε νεκρό η μητέρα του. Από την έρευνα που έγινε βρέθηκε στην τσέπη του ιδιόχειρο σημείωμα, στο οποίο εξηγούσε ότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε τον οδήγησαν στο απονενοημένο του διάβημα». Η δεύτερη: «Σάλτο θανάτου από τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου έκανε χθες το πρωί 52χρονος επιχειρηματίας από την Αθήνα, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, ηλικίας 13 και 14 ετών. Ο 52χρονος, που σύμφωνα με πληροφορίες ήταν ιδιοκτήτης επιχείρησης κατασκευής και εμπορίας χρηματοκιβωτίων στην Αθήνα, μη αντέχοντας άλλο τα οικονομικά του προβλήματα προέβη στο απονενοημένο του διάβημα χωρίς να ειδοποιήσει τους δικούς του». Τα χρέη και η τοκογλυφική δραστηριότητα, όμως, των «επιτήδειων» καμιά φορά πληρώνονται ακριβά. Με βαρύ τίμημα. Το τριπλό φονικό που έγινε στην Ερέτρια είναι άξιο και μελέτης και παρατήρησης, ενώ αποδεικνύει την ύπαρξη της τοκογλυφίας διαχρονικά. Αν και τίποτα δεν μπορεί στην πραγματικότητα να δικαιολογήσει τρεις φόνους -και βέβαια κανένας ισχυρισμός για τοκογλυφία δεν μπορεί επίσημα να αποδειχτεί-, οι μαρτυρίες όσων γνώριζαν τον δράστη κινούνται στη σφαίρα της οικονομικής, κοινωνικής και εντέλει ανθρώπινης τραγωδίας. Γιατί τραγωδία είναι το θύμα να οδηγείται στην αυτοκτονία, ή ακόμη και στο έγκλημα, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να κλείσει, μια για πάντα, τους λογαριασμούς του. «Η τοκογλυφική δραστηριότητα σε βάρος του οδήγησε τον Παναγιώτη Σίμωση στην απόγνωση, τον έφερε σε αδιέξοδο και του όπλισε το χέρι», υποστήριξε ο συνήγορός του. Για να προσθέσουν οι δικοί του άνθρωποι: «Για τρία χρόνια έδινε συνέχεια δυο, τρεις, τέσσερις και πέντε χιλιάδες ευρώ στους τοκογλύφους. Του πήραν το σπίτι και ήθελαν να του πάρουν και τη Mercedes». Να γράψεις «η οικονομική κρίση και οι παρενέργειές της» για να εξηγήσεις μια τραγωδία -με αυτοκτονίες και δολοφονίες- είναι πολύ ρηχό. Και πολύ φτωχό σε ανθρωπιά, αισθήματα και προβληματισμό.

(άρθρο του Κώστα Τσαρούχα, πίνακας "Despair" τού Alex Jones-1996)

Χαλινούς αποπτύσας....αστάτω φρενί...τοις κτηνώδεσι λογισμοίς συνέζησα...

ΤΟΥ Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Τρόμο προκαλούν οι ειδήσεις που έρχονται από τα όργανα της ΕΕ. Ευρωφάκελοι που θα περιέχουν στοιχεία ακόμη και για το DNA μας.

Αστυνομικοί χωρών-μελών της ΕΕ που επιτρέπεται κατά βούληση να «εισβάλλουν» στο έδαφος άλλης χώρας-μέλους και να συμμετέχουν ακόμη και ένοπλοι σε επιχειρήσεις εναντίον Ευρωπαίων πολιτών, υπαγόμενοι μάλιστα για τις συνέπειες των πράξεών τους στον έλεγχο της κυβέρνησης της χώρας από την οποία προέρχονται και όχι της κυβέρνησης της χώρας στην οποία έδρασαν.

Σε απλά ελληνικά, ένοπλοι Γερμανοί αστυνομικοί μπορούν να μπουν στην Ελλάδα και αν τύχει να δολοφονήσουν κάποιον Ελληνα πολίτη, οι συγγενείς του θύματος θα πρέπει να απευθυνθούν στη... γερμανική κυβέρνηση! Εγκριση της κατά βούληση τοποθέτησης ένοπλων αστυνομικών μέσα στα αεροπλάνα, πράγμα που σημαίνει σχεδόν βέβαιο θάνατο για όλους τους επιβάτες, αν αυτοί οι αστυνομικοί χρησιμοποιήσουν για κάποιο λόγο τα όπλα τους. Ουσιαστική συγκρότηση πανευρωπαϊκού ποινικού μητρώου μέσω της ηλεκτρονικής διασύνδεσης και πρόσβασης όλων των χωρών-μελών στα ποινικά μητρώα όλων των υπόλοιπων κρατών της ΕΕ -κάτι που μπορεί να έχει σοβαρότατες συνέπειες για τους πολίτες, καθώς πληθώρα πράξεων αντιμετωπίζεται πολύ διαφορετικά σε νομικό επίπεδο από χώρα σε χώρα, με κάποιες πράξεις, μάλιστα, να μην είναι καν αξιόποινες σε μια χώρα και να είναι σε άλλη...

Δεν χρειάστηκε παρά μία εβδομάδα  για να εγκρίνουν όλα τα προαναφερθέντα μέτρα τα όργανα της ΕΕ -το Ευρωκοινοβούλιο, το συμβούλιο υπουργών, το συμβούλιο υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών. Ολα με πρόσχημα τη δήθεν καταπολέμηση της «τρομοκρατίας».

Φρενίτιδα Δυστυχώς, αυτή η φρενίτιδα επιβολής μέτρων συρρίκνωσης των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών των Ευρωπαίων μετά την αποφράδα 11η Σεπτεμβρίου του 2001 δεν φαίνεται να μετριάζεται.

Η έγκριση της συνθήκης του Πριμ ή «Σένγκεν-3», όπως αποκλήθηκε, σημαίνει τη δημιουργία πανευρωπαϊκής βάσης δεδομένων για πολίτες της ΕΕ, όπου θα καταχωρούνται το DNA, τα δακτυλικά αποτυπώματα, ο αριθμός κυκλοφορίας και ο αριθμός πλαισίου της μηχανής των ΙΧ των Ευρωπαίων πολιτών! Δεν χρειάζεται καν να έχει καταδικαστεί κάποιος για κάτι προκειμένου να αποκτήσει ευρωφάκελο τέτοιου τύπου, αρκεί κάποια από τις υπηρεσίες των 27 χωρών-μελών να τον θεωρήσει «ύποπτο» για κάτι!

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι, π.χ., στη Γαλλία η πυρπόληση αυτοκινήτων αποτελεί σύνηθες γεγονός που αντιμετωπίζεται όπως η ρίψη μιας μολότοφ στην Ελλάδα, δηλαδή με αδιαφορία, ενώ στη Γερμανία αυτές θεωρούνται «τρομοκρατικές» πράξεις, γίνεται ευκολότερα αντιληπτό πόσο στραγγαλιστικό για τις πολιτικές ελευθερίες θα αποβεί αυτό το ευρωφακέλωμα.

Ωμή παραδοχή...

Αυτή η ακραία νοοτροπία οικοδόμησης ενός πανευρωπαϊκού αστυνομικού κράτους έχει διαποτίσει τους πάντες στους ηγετικούς πολιτικούς κύκλους της Ευρώπης, αλλά συχνά αυτοί οι υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης της ΕΕ αφήνουν άναυδους τους πάντες με τα διεστραμμένα ευρήματά τους. «Οι Ευρωπαίοι πολίτες θα προστατεύονταν πολύ καλύτερα αν παίρναμε το DNA από κάθε μωρό που γεννιέται!», είχε δηλώσει σε σύνοδο υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ στη Δρέσδη ο εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εσωτερικών, Κριστιάν Εστροζί.

Εχουμε πλέον συνηθίσει τις κάμερες που μας παρακολουθούν σε κάθε μας βήμα. Εχουμε συνηθίσει και τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων και της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μας ακόμη και από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, με επικεφαλής την παντοδύναμη αμερικανική NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας), η οποία στον τομέα αυτόν κάνει τη CIA να μοιάζει με οργάνωση προσκόπων.

Εκείνο όμως που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι ότι από πέρυσι το καλοκαίρι στην Αγγλία τα ΙΧ έχουν μετατραπεί σε... καταδότες των ιδιοκτητών τους. Χιλιάδες κάμερες τοποθετημένες σε οδικές αρτηρίες, εθνικούς δρόμους ή μέσα σε αστυνομικά οχήματα καταγράφουν καθημερινά τις μετακινήσεις 30 εκατομμυρίων οχημάτων!

Οι κάμερες αυτές, που ανήκουν στο σύστημα ANPR (αρχικά των λέξεων Αυτόματη Αναγνώριση Αριθμών Κυκλοφορίας), καταγράφουν όλους τους αριθμούς κυκλοφορίας των διερχόμενων οχημάτων, υπολογίζουν την θέση των οχημάτων μέσω γεωστατικού δορυφόρου (GPS) και μεταδίδουν ακαριαία τα δεδομένα στο Λονδίνο, όπου τυπικά αποθηκεύονται από 3 μήνες έως 5 χρόνια και στην πραγματικότητα 7 χρόνια. Οι κάμερες αυτές διαβάζουν την πινακίδα αυτοκινήτου από απόσταση έως και 100 μέτρων, ακόμη και αν το όχημα τρέχει με ταχύτητα μέχρι... 320 χιλιόμετρα την ώρα, ακόμη και αν την ίδια στιγμή διέρχονται πολλά οχήματα!

Και επιχειρηματική κατασκοπεία από τη CΙΑ

Πρωτοφανές σκάνδαλο ξέσπασε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν αποκαλύφθηκε πως με βαρύτατη ευρωπαϊκή συνενοχή η CIA παρακολουθεί όλες τις κινήσεις κεφαλαίων του πλανήτη, διεξάγοντας παράπλευρη οικονομική κατασκοπεία υπέρ των αμερικανικών επιχειρήσεων. Στις Βρυξέλλες έχει την έδρα της η Εταιρεία Παγκόσμιας Διατραπεζικής Χρηματοπιστωτικής Επικοινωνίας -γνωστή με το αγγλικό ακρωνύμιο SWIFT. Οπως αποκάλυψαν, λοιπόν, οι αμερικανικές εφημερίδες ήδη από το φθινόπωρο του 2001 η SWIFT έθεσε στη διάθεση της CIA, του FBI και όλων των ενδιαφερόμενων αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών όλα τα στοιχεία των διατραπεζικών πράξεων που γίνονται μέσω του συστήματός της. Μέσω των στοιχείων του SWIFT οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και μέσω αυτών, οι κατάλληλα διασυνδεδεμένες αμερικανικές επιχειρήσεις- έχουν πλήρη εικόνα των οικονομικών δοσοληψιών όλων των μεγάλων επιχειρήσεων του κόσμου.

Οι κίνδυνοι της νέας οργουελικής επικράτειας

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, επιχειρώντας να κάμψουν τις αντιστάσεις των λαών τους στην επιβολή καθεστώτων «κοινωνιών παρακολούθησης», προσπαθούν να πείσουν τους Ευρωπαίους πολίτες ότι μόνο οι τρομοκράτες και οι εγκληματίες έχουν να χάσουν από τα μέτρα ασφαλείας. Ομως οι στόχοι και οι κίνδυνοι είναι πολύ ευρύτεροι.

Κάθε επιχειρηματίας, π.χ., θα ήταν διατεθειμένος να πληρώσει κάτι για να έχει μια πλήρη λίστα των καθημερινών κινήσεων και ραντεβού ενός ανταγωνιστή του, όπως φυσικά και τη λίστα των τηλεφωνημάτων του κ.λπ. για τα οποία έχει πάλι φροντίσει ήδη η ΕΕ να καταγράφονται και να διατηρούνται από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Πέρα από αυτό, πάμπολλοι είναι οι πολίτες που δεν έχουν μεν καμιά απολύτως σχέση με την «τρομοκρατία» ή το οργανωμένο έγκλημα, έχουν όμως πολλά προσωπικά στοιχεία τα οποία θέλουν να μην τα κοινολογήσουν.

Απειλή νέας εγκληματικότητας Κάποιοι μπορεί να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις. Αλλοι μπορεί να έχουν ιδιαίτερες σεξουαλικές προτιμήσεις. Αλλοι μπορεί να υποφέρουν από ασθένειες που να θέλουν να κρύψουν από το επαγγελματικό περιβάλλον τους.

Ακριβώς στον τομέα αυτόν όμως μπορεί να αναπτυχθεί ένα τεράστιο δίκτυο εγκληματικότητας με τη συνεργασία επίορκων αστυνομικών και κακοποιών βασιζόμενο ακριβώς στο υλικό που θα παρέχουν οι κάμερες και η παρακολούθηση των τηλεφώνων. Ενα πρωτοφανές, κολοσσιαίο δίκτυο εκβιασμών.

Αφήνοντας όμως κατά μέρος το ζήτημα των ενοχών μικρών ή μεγάλων, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κορυφαίο ζήτημα ελευθερίας.

Ολοι εμείς που θεωρούμε ότι δεν έχουμε απολύτως τίποτα να κρύψουμε, ούτε καν στον ασήμαντο μικρόκοσμο του ατόμου μας, πόσο ελεύθεροι θα αισθανόμασταν αν μας έλεγαν ότι κάθε πρωί πρέπει να παρουσιαζόμαστε στο αστυνομικό τμήμα και να αναφέρουμε καταλεπτώς πού θα πάμε, τι ώρα, ποιον θα συναντήσουμε, ποιον θα πάρουμε τηλέφωνο, πότε θα φάμε;

«Η κοινή γνώμη διατηρεί μια υγιή καχυποψία απέναντι στις μυστικές παρακολουθήσεις, τους πληροφοριοδότες και τις ηλεκτρονικές υποκλοπές», υπογράμμιζαν σε κύριο άρθρο τους οι συντηρητικοί «Τάιμς του Λονδίνου». Εχουν απόλυτο δίκιο.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ... ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟ-ΥΣΤΕΡΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

Οι νέοι ευρωπαϊκοί κανονισμοί καταργούν το άσυλο της ιδιωτικής ζωής στο όνομα της ασφάλειας

Ενοπλοι αστυνομικοί θα τοποθετούνται στο εξής μέσα στα αεροπλάνα, ενώ επιτρέπεται και η δράση αστυνομικών σε ξένο έδαφος

Ποινικό μητρώο σε ευρωπαϊκή βάση δεδομένων, όπου θα έχει πρόσβαση κάθε κράτος-μέλος παρά τις διαφορές στις αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες

Βιομετρικό φακέλωμα, με καταχώριση του DΝΑ, των δακτυλικών αποτυπωμάτων, αλλά και των αριθμών κυκλοφορίας των ΙΧ, καθιερώνεται με τη συνθήκη του Πριμ

St Nikolai Velimirovich, letter on the nature and cause of 'crisis'     The following is from St Nikolai Velimirovich's letters, this one was to a priest.

                                       "You are asking me, man of God, where does the actual crisis come from and what does it mean." Who am I to be asked about such important mystery? "Speak only when you have something better to say than silence" says St. Gregory the Theologian. And, although I believe that silence is now better than any discussion, out of love towards you, I shall give a picture of what I believe about the matter you raised.     "Crisis" is a word coming from the Greek language and it means "judgement". This word is often used in the Holy Scriptures. Therefore, the psalmist says: "For this reason shall the ungodly not stand up in judgement" (Psalm 1,5), and in another place: "Of mercy and judgement will I sing". The wise Solomon says that "righteousness comes to a man from the Lord" (Proverbs 29,27). The Saviour Himself said that "For the Father judges no one, but has committed all judgement to the Son" and further on that "Now is the judgement of this world" (John 5,22; 12,31). And the Apostle Peter writes: "For the time has come for judgement to begin at the house of God" (I Peter 4,17).     Replace the word judgement with the word crisis and read: "For this reason shall the ungodly not stand up in crisis; of mercy and of crisis will I sing; for the Father judges no one, but has committed all crisis to the Son; now is the crisis of this world; for the time has come for crisis to begin at the house of God."     Up to these times, the European people would employ the word "judgement" instead of crisis every single time when a misfortunate event would befall them. Now they have only replaced the old word with a new word and one that we would understand with another one we don't understand. When we would have times of draught, we would say: "God's judgement!" at inundation "God's judgement!", at war or epidemic "God's judgement!" and this would mean crisis through draught, crisis through inundations, crisis through wars and epidemic and so on. Even the current economic - financial difficult times is seen by the people as God's judgement, but it's not called "judgement" but "crisis". This is in order to increase the difficult time through lack of understanding. The reason for this is that when you pronounce a word which can be understood, like "judgement", you can also understand the reason for which these difficult times have befallen us, you can also identify the Judge who allowed it, and you can also know the purpose for which this was allowed. But when the word "crisis" is used, an unknown word by everybody and anybody, nobody knows to clarify why, from Who or for what reason this happened. This is the only distinction between the current crisis and the crisis from the draught or inundation or war or epidemic or caterpillar or any other misfortune.     Are you asking me on the cause of the actual crisis or on the cause of the actual judgement of God? The cause is always the same. The cause of the draughts, inundations, hungers and any other scourge of the human kind is also the cause of the actual crisis. Humans' Apostasy. People caused this crisis through the sin of apostasy and God allowed it in order for people to be woken up, to enlighten their conscience, to enrich them spiritually and to turn them to Himself. For modern sins, a modern crisis. And truly, God made use of modern means to turn the modern people to good behaviour: He hit them through the banks, through markets, through finances, through currency. He turned upside down the exchange houses in the entire world, like the tables of the people who exchanged currency in Jerusalem temple. He caused a great panic between the business men and the people who exchange money. Raise, descend, change, cause turmoil and frighten: He does everything in order to wake up the proud little heads of the European and American wise men. This was made in order to force the ones well anchored in their financial security to remember about their souls, to admit their transgressions and to bow their heads in front of the Almighty God, the living God.     How long will this crisis last? It will last as long as the humans' spirit will remain unchanged. As long as the proud people who caused this crisis will not capitulate in front of the Almighty God. As long as the people and nations will not consider translating the word they don't understand, crisis, in their own language and until they cry with repentance: "God's judgement!".     You should also say, revered father, "God's judgement" instead of "crisis" and everything will turn clear to you.     Good health and peace!

«Μωρή καμπάνα ρουσικιά...»

Με αυτή τη φράση οι μοιρολογίστρες της Μάνης -είδος υπο εξαφάνιση πια, καθώς οι νεότερες γυναίκες έχουν ενταχθεί στο τηλεοπτικό λάιφστάιλ , που δεν ανέχεται την ύπαρξη των ποιητικότατων επιτάφιων θρήνων- παινεύουν αποχαιρετωντας  τη συγχωριανή, συγγενή που φεύγει για το μεγάλο ταξίδι.

Οι ρωσικές καμπάνες...ένας θρύλος για τον οποίο θα μιλήσουμε κάποια στιγμή με λεπτομέρειες και πολύ οπτικοακουστικό υλικό...

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ να παράσχει οποιαδήποτε στρατιωτική βοήθεια σε Αμερικανούς και Ισραηλινούς σε ενδεχόμενη επίθεση στο Ιράν ανάγκασε την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ να αναζητήσουν αλλού λύσεις. Ετσι, πριν από λίγες μέρες ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών επισκέφτηκε τη Σόφια, όπου και έκλεισε τη συμφωνία για να χρησιμοποιηθούν βάσεις στη Βουλγαρία. Η Ελλάδα από την πλευρά της θα έπρεπε, μετά την άρνηση της Αγκυρας, να δώσει το πράσινο φως για τη χρήση όχι μόνο στρατιωτικών βάσεων αλλά και αεροδιαδρόμων. Και όπως φαίνεται δεν είχε και πολλές επιλογές. Το Ισραήλ είναι σαφές πως βλέπει πια την Ελλάδα ως μια χώρα υπό κατοχή. Μια χώρα περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, όπως έχει επισημάνει ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου.

ΚΑΙ, ΠΛΕΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ πως και στα εθνικά μας θέματα θα πρέπει να ακούμε προσεκτικά και να υπακούμε στους ...; δανειστές μας. Εξάλλου η ασυγκράτητη χαρά και η ευγνωμοσύνη που έδειξε η ελληνική κυβέρνηση προς τον Ταγίπ Ερντογάν για την άδεια που έδωσε για να τελεστεί η Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά κινείται σε αυτή τη λογική. Την ώρα που η Αγκυρα συνεχίζει την πολιτική της διεύρυνσης της ατζέντας των ελληνοτουρκικών σχέσεων θέτοντας μεταξύ άλλων σειρά ζητημάτων και στη Θράκη, ο Ερντογάν μάς έδωσε ψίχουλα, ενώ απαιτεί πολύ περισσότερα. Χαρακτηριστική ήταν και η επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στη Ρόδο, ο οποίος εκτός επίσημου προγράμματος επισκέφτηκε όλα τα τζαμιά του νησιού απαιτώντας την άμεση αποκατάστασή τους.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ φέρνοντας το ΔΝΤ και τη διεθνή επιτήρηση παρέδωσε πολλά περισσότερα από τα κλειδιά στο ταμείο του κράτους. Παρέδωσε και το δικαίωμα να λες όχι στα εθνικά θέματα και να χαράσσεις την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική σου.

απόσπασπα άρθρου του Δ.Κοτταρίδη στον Eλέυθερο Τύπο

Ξημερώνει της Μεταμορφώσεως με το παλιό ημερολόγιο και χιλιάδες ορθόδοξοι χριστιανοί ξαγρυπνούν απόψε, υμνολογώντας τον Υιό του Θεού που καταδέχτηκε να θεώσει την ανθρώπινη σάρκα και να  δείξει τη δόξα Του στους αποστόλους Του.

Στην κορυφή του Άθωνα , όπου συμφωνα με την αγιορειτική παράδοση θα τελεσθεί η τελευταία λειτουργία πάνω στη γη και από όπου ο αγ.Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης αλλά και ο γέρ.Ιωσήφ ο ησυχαστής έλαβαν το χάρισμα της αδιαλείπτου ευχής , και στο όρος Θαβώρ της Παλαιστίνης όπου συνέβη η Μεταμόρφωση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και όπου και απόψε θα συμβεί το θαύμα της Αγίας Νεφέλης.

Η φωτογραφία έχει ληφθεί από ρώσους προσκυνητές στο εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως στην κορυφή του ιερού Άθωνος

Το κείμενο που ακολουθεί εκδόθηκε όσο ζούσε εν σώματι ο γέροντας Παΐσιος.Είναι στην κυριολεξία ένας θησαυρός ορθόδοξης πνευματικότητας.Ο γέροντας αποκαλύπτει λίγο από τον πλούτο που είχε θησαυρίσει τα χρόνια της ησυχαστικής άσκησης του.Νομίζω πως ο βίος του αββά Χατζηγιώργη δημοσιεύεται για πρώτη φορά  στην ελληνική ιστολογιόσφαιρα , γι αυτό είναι και δημόσιες οι ευχαριστίες στον αββά Παΐσιο που μάς χάρισε ένα τέτοιο διαμάντι καθώς και οι παρακλήσεις προς τους δύο μεγάλους αθωνίτες ασκητές Γεώργιο και Παΐσιο να σκέπουν την πατρίδα μας και όλο τον κόσμο, να μας δωρίζουν  λογισμό μετανοίας και ταπεινό φρόνημα «πριν εις τέλος απολώμεθα».

  Γέροντος Παϊσίου, αββάς Γεώργιος ο Χατζηγιώργης ο Αθωνίτης