ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Η ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Απόσπασμα Λόγου του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Εις την προς τα άγια των Αγίων Είσοδον της Θεοτόκου

Ουκούν αύτη μόνη μεθόριόν εστι κτιστής και ακτίστου φύσεως και ουδείς αν έλθοι προς Θεόν, ει μη δι½ αυτής τε και του εξ αυτής τεχθέντος μεσίτου· και ουδέν αν εκ του Θεού των δωρημάτων, ειμή δια ταύτης, γένοιτο και αγγέλοις και ανθρώποις. Ώσπερ γαρ επί των επί γης λαμπτήρων υελίνων η τινος ετέρου των διαφανών πεποιημένων ουκ ένι προς το φως ιδείν ουδέ της εκείθεν ακτίνος μετασχείν, ειμή δια μέσου του λαμπτήρος, ούτω και πάσιν ανέφικτος η προς Θεόν ανάνευσις και η παρ½ αυτού προς τι των απάντων πρόοδος, ει μη δια της θεοφόρου ταύτης και θεαυγούς ως αληθώς λυχνίας, της Αειπαρθένου γένοιτο.

(Έτσι είναι σε όλους ανέφικτη και η προς τον Θεό ατένιση και άνοδος και η από αυτόν πρόοδος [προχώρημα, έξοδος] προς ο,τιδήποτε, παρά μόνο αν γίνη δι½ αυτής της θεοφόρου και θεόφωτης πραγματικώς λυχνίας, της Αειπαρθένου ...;)

(ΕΠΕ, Γρηγορίου Παλαμά Έργα, 11, Ομιλία ΝΓ΄ εις τα Εισόδια)

πηγή Χριστιανική Βιβλιογραφία

Σύντομα κοντά σας !!! (τα λέμε από το Μάη....)

Δικαίωμα του κάθε πολίτη, Έλληνα και ξένου, να πιστεύει σ' όποια θρησκεία θέλει. Υποχρέωση του ξένου, και πολύ περισσότερο του παράνομου, που βρίσκεται εδώ και τον ανέχεται η χώρα, να σέβεται το θρήσκευμα των γηγενών και να μην προκαλεί. Η σύναξη μουσουλμάνων μεταναστών που έγινε την περασμένη Τρίτη στα Προπύλαια, με το πρόσχημα να γιορτάσουν το Μπαϊράμι, ήταν μια προγραμματισμένη επίδειξη δύναμης! Ο χώρος των Προπυλαίων δεν επιλέχθηκε τυχαία ως σημείο συγκέντρωσης. Όπως επίσης και η πλατεία στον Άγιο Παντελεήμονα. Ήθελαν οι συγκεντρωθέντες εκεί μουσουλμάνοι, που έχουν δημιουργήσει γκέτο, να κοντράρουν τους κατοίκους. Εμείς εδώ είμαστε και κάνουμε ό,τι θέλουμε. Αν ο στόχος των οργανωτών (που είναι γνωστό από ποιες χώρες χρηματοδοτούνται και υποκινούνται) ήταν η προσευχή και να τιμήσουν τη θυσία του Αβραάμ, γιατί δεν προγραμμάτισαν μια ενιαία συγκέντρωση σ' ένα γήπεδο, π.χ. της Νέας Σμύρνης, της Καλλιθέας ή κάποιο άλλο, όπου και πιο άνετη θα ήταν η πρόσβαση και πολύ περισσότερους θα χωρούσε ...; Ποιος ο λόγος που επέλεξαν τα Προπύλαια, όπου στην ουσία έκαναν κατάληψη; Ένας και μόνο. Να πάρει η εκδήλωση μεγάλη προβολή με φόντο τα Προπύλαια, να τους δει ο κόσμος που περνάει από την Πανεπιστημίου και να δείξουν τη δύναμή τους ...; Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος έδωσε άδεια να γιορτάσουν οι μουσουλμάνοι το Μπαϊράμι τους στην καρδιά της Αθήνας, στα Προπύλαια που είναι γνωστά σ' όλη τη γη; Ο Δήμος Αθηναίων, η Αστυνομία; Το υπουργείο Εσωτερικών γνώριζε; Η εικόνα που μεταδόθηκε εντός και εκτός Ελλάδας ήταν μιας Αθήνας που το ιστορικό της κέντρο είχε καταληφθεί από μουσουλμάνους που προσεύχονταν. Σε ποια άλλη χώρα θα επιτρεπόταν αυτό; Συνέβη ποτέ στην πλατεία Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο, δίπλα στον Πύργο του Άιφελ, στο Κολοσσαίο, στη Νέα Υόρκη; Μπορεί ο καθένας εδώ στην Ελλάδα να στήνει τη γιορτή του όπου γουστάρει; Και μη μας πει κανείς από κείνους τους ψευτοπροοδευτικούς ή τον κ. Καμίνη ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι σεβαστά. Γιατί η απάντηση είναι ότι θερμοπαρακαλέσαμε, μέχρι και ο Πούτιν παρενέβη, για να μας δώσει ο αγαπητός φίλος μας κ. Ερντογάν άδεια να γίνει η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά. Αυτό που έγινε στα Προπύλαια αποτελεί ένα νέο βήμα στους σχεδιασμούς εκείνων που κινούν τους μουσουλμάνους μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας. Μετρούν αντιδράσεις και ανάλογα με τη βαρύτητά τους προχωρούν σε επόμενα βήματα. Μην ξεχνάμε την πρόβα τζενεράλε που έγινε με εκείνη την κατασκευασμένη ιστορία με το Κοράνι ενός μετανάστη που το έσκισε στην οδό Γερανίου ένας αστυνομικός όταν ζήτησε να του κάνει έλεγχο. Και πήγαν να κάψουν την Αθήνα. Και αφού πέτυχαν τον σκοπό τους, ξέχασαν και την απαίτησή τους να δικαστεί ο αστυνομικός. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε προχθές έξω από το δημαρχείο της Αθήνας. Μόνο που ο Παπουτσής δεν τσίμπησε ...; Όλα αυτά, με αποκορύφωμα την πρόκληση στα Προπύλαια, θα πρέπει να προβληματίσουν και να ανησυχήσουν την κυβέρνηση και πρωτίστως τους αρμόδιους υπουργούς, Ραγκούση και Παπουτσή. Πριν βρεθούν προ εκπλήξεων. Και ας μην κλείνουν τα μάτια στο αυγό του φιδιού που κάποιοι εδώ στην Ελλάδα εκτρέφουν. Μάκης Κουρής -http://www.paron.gr

Μητροπολίτης Αργολίδος Ιάκωβος : «Δεν παίρνουμε την Κάρτα Πολίτη»

                                  Στο σημερινό  ιερατικό συνέδριο της Ι.Μητροπόλεώς Αργολίδος  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης π. Ιάκωβος μίλησε για την κάρτα του πολίτη και είπε τα εξής: «Δεν το συζητάμε καν. -Την κάρτα του πολίτη δεν την παίρνουμε, καλύτερα να πεθάνουμε από την πείνα. βλέπετε στο συναξάρι τι γράφει; ΤΗ ΑΥΤΗ ΗΜΕΡΑ ΠΕΙΝΗ ΕΤΕΛΕΙΩΘΗΣΑΝ. Στο κάτω κάτω θα μαρτυρήσουμε για την Αλήθεια ! Βρισκόμαστε σε εσχατολογικά χρόνια αλλά ας προσέξουμε παράλληλα  να κρατούμε καθαρή και την κάρτα της καρδιάς μας.» Μίλησε επίσης με εγκωμιαστικά λόγια για τον Μητροπολίτη  Κηφισίας κ. Κύριλλο, για την απόφαση του ιδίου αλλά και των υπολοίπων κληρικών της μητροπόλεως του , για την απόφαση που πήραν να μη παραλάβουν τηνηλεκτρονική κάρτα πολίτη

ΠΗΓΗ

Και με τις ηλεκτρονικές τους ταυτότητες πλέον οι αστυνομικοί φρουρούν τον κυνοβολευτικό εσμό ...

Ποιος να το φανταζόταν ότι θα ξαναζούσαμε τα Τάγματα Ασφαλείας...

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 , όταν ήμουν ήδη διάκονος,η ευδοκία τού Θεού παρέμεινε μαζί μου επί δύο εβδομάδες.Το βραδυ όταν ο ήλιος πήγαινε να δύση πίσω από τον Όλυμπο, καθόμουν στον εξώστη κοντά στο κελλί μου, ατενίζοντας προς τον δύοντα Αστέρα.Κατά την διάρκεια τών ημερών αυτών  έβλεπα το εσπερινό φως του ηλίου, και συγχρόνως ένα άλλο Φως , το οποίο με περιέβαλλε τρυφερά και εισχωρούσε ειρηνικά στην καρδιά μου , κατά παράδοξο τρόπο, δίνοντας σε μένα να αισθάνωμαι ευσπλαγχνία και αγάπη προς τους ανθρώπους, οι οποίοι φέρονταν προς εμένα με τραχύτητα.Αισθανόμουν επίσης μια ανώδυνη συμπάθεια προς όλη γενικά την κτίση.

Μετά την δύση του ηλίου αποσυρόμουν στο κελλί μου, ως συνήθως, για να διαβάσω τον κανόνα προσευχής, την προετοιμασία για την θεία Λειτουργία  και το υπερφυσικό εκείνο Φως δεν με εγκατέλιπε καθ όλη την διάρκεια της προσευχής.

(Αρχιμ Σωφρονίου Σαχάρωφ «Οψόμεθα τον Θεό καθώς εστί» σελ 284)

Eκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία

απ΄όλα τα βιβλία κι΄απ΄όλα τα έργα τού πνεύματος

είναι να βρής έναν άγιο ορθόδοξο Γέροντα (στάρετς) 

τον οποίο να κάνης οδηγό στη ζωή σου

στον οποίο να μπορής να φανερώνης κάθε σου σκέψη,

κι΄απ΄τον οποίο ν΄ακούς όχι τη δική του, λίγο ή πολύ συνετή γνώμη, 

αλλά την κρίση και την διδαχή των Αγίων Πατέρων

Δόξα τώ Θεώ , τέτοιοι γέροντες υπάρχουν στη Ρωσία

Ιβάν Κιριέφσκυ

(στη φωτογραφία ο στάρετς Ηλίας , ηγούμενος του φημισμένου ερημητηρίου της Όπτινα)

Κατά τη συνεδριαση της Συνόδου του 1917 για την εκλογή πατριάρχη εκλήθη από την έρημο ένας φημισμένος ασκητής ο στάρετς Αλέξιος , για να τραβήξη από την κληρωτίδα το όνομα του νέου Πατριάρχη.Κληρώθηκε τότε ο μεγάλος Πατριάρχης Τύχων που αντιμετώπισε όλη τη βαρβαρότητα τού νέου αθεϊστικού καθεστώτος. Για την προσωπικότητα τού στάρετς Αλέξιου , τού ταπεινού αυτού μοναχού, γράφει ένας ένος συγγραφέας : «Ο Αλέξιος ζούσε σε απόλυτη μόνωση.Τρεφόταν με λίγο ψωμί και για νερό έπινε λίγο «αγιασμό».Αθέατος για όλους , εκτός από το Σάββατο, όταν άφηνε το ασκητήριο του για να μεταβή στην εκκλησία τού μοναστηριού.Τότε ετίθετο στη διάθεση αυτών που ήθελαν να εξομολογηθούν και το έκανε αυτό με υπομονή μέχρι τα βαθειά μεσάνυχτα, ακούγοντας τις αγωνίες τών πιστών , τις αμφιβολίες , τους φόβους τους. Οι λόγοι του πάντοτε γλυκείς και ειρηνικοί , πράοι, γεμάτοι όμως από μια υπερφυσική δύναμη, έφερναν ψυχικό συγκλονισμό σε όσους τον άκουγαν.Διάβαζε τις ψυχές εκείνων που για πρώτη φοράτούς έβλεπε.Πολλοί έφευγαν από κοντά του αναγεννημένοι εσωτερικά , συγκλονισμένοι με δάκρυα.

Περισσότερο από 80 χρόνια δινόταν ολόκληρος , μέχρις εξαντλήσεως, συχνά μέχρι το ξημέρωμα τής Κυριακής , σ΄όλες τις ψυχές που έρχονταν προς αυτόν απ΄όλες τις γωνιές της Ρωσίας.Και παρ όλη αυτή την κοπιαστική εξωτερική εργασία, αυτός έμενε απορροφημένος από τη σκέψη τού Θεού, βυθισμένος σε μια σιωπηλή προσευχή.

                   Μια τέτοια ημέρα , δοσμένη ολόκληρη στον Θεό, μάς φθάνει για να καταλάβουμε ολόκληρη τη ζωή τού στάρετς Αλεξίου.Βλέπουμε εδώ την απάρνηση τού κόσμουτής αμαρτίας , την καθαρότητα τής καρδιάς, την μεγάλη υπομονή, την σιωπή, την προσευχή.Η ψυχή που είχε γίνει ξένη προς τον κόσμο και σε κάθε ανθρώπινο είχε κατακτήσει την ειρήνη τού Θεού. Όμως το πλήρες μέτρο τής ειρήνης αυτής αφήνει να δή κανείς τον πνευματικό δρόμοπου διανύθηκε, πιο καλά από μια λεπτομερή περιγραφή. Χαμένος μέσα στην ειρήνη τού Θεού, ο στάρετς Αλέξιος έζησε μέχρι την επανάσταση του Οκτωβρίου, και πέθανε μετά τις μεγάλες αναστατώσεις που έγιναν στην πατρίδα του , χωρίς να λάβη μέρος σ΄αυτές , χωρίς αυτές να τον θίξουν καθόλου.» (Ντίβο Μπαρσόττι Ρωσικός Χριστιανισμός σ.39-40.στις φωτογραφίες ο όσιος γέροντας και το ερημητήριο του αγ.Ζωσιμά της περιοχής του Σμολένσκ όπου ασκείτο ο στάρετς)

Στις δύσκολες μέρες που περνά ο λαός και η πατρίδα , είναι άκρως ενδιαφέρουσα η καθεστωτική μετάλλαξη ενός, όχι αμελητέου , τμήματος των αυτοπροσδιοριζόμενων ως «δημοκρατικών αριστερών».Μεταξύ αυτών είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του κρατικοδίαιτου δημοσιογράφου Στέλιου Κούλογλου.

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε ως σχόλιο στον ιστοχώρο που δημιούργησε ο Σ.Κούλογλου.

Ο χρήστης ioulianos που τόλμησε να απεικονίσει την πραγματικότητα διεγράφη πάραυτα

«Η Βολιβία, η πιο φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής, αποτέλεσε για περισσότερο από 20 χρόνια το πειραματόζωα της Ουάσιγκτον. Κάτω από τις προτροπές και τις πιέσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ιδιωτικοποιήθηκαν τα πάντα, όπως η δημόσια ύδρευση και το νερό των πηγαδιών. Οι φτωχοί Βολιβιανοί εξηγούν στην κάμερα της εκπομπής ότι επειδή δεν είχαν να πληρώσουν τον λογαριασμό του νερού έχαναν τα σπίτια τους. »

http://www.rwf.gr/

Πρόθυμε δημοσιογράφε Κουλογλου.

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από δική σου εκπομπή όπου περιγράφεις τα μέτρα ΣΟΚ που εφάρμοσε στην Βολιβία το ΔΝΤ , η Παγκόσμια τράπεζα και οι υπερεθνικές εταιρίες που «αγόρασαν» το κράτος, έως το 2006 που πήρε την εξουσία ο υπέροχος Μοραλες. Τίτλος του ντοκιμαντέρ σου ήταν « Η εκδίκηση του ΤΣΕ» Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση για να σου υπενθυμίσω ότι η εταιρία που αγόρασε το νερό της βροχής των πηγαδιών των λιμνών και τον ποταμών στην Βολιβία είναι η ΣΟΥΕΖ. Η ίδια εταιρία που σε κοινοπραξία με Έλληνα πατριώτη έχει κατάθεση πρόταση για την εξαγορά της ΕΥΔΑΘ .Κάτι θα ξέρει ο Μπουταρης.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=146969 . Είναι γεγονός Κουλογλου ότι το χρήμα πηγαίνει όπου υπάρχουν «ευκαιρίες». Και αυτήν την στιγμή ,στο πλαίσιο του υφιστάμενου κοινωνικού και οικονομικού συστήματος το οποίο το διαμόρφωσε ο Παπατζής πρωθυπουργός σου λέγοντας στο Economic Club «Για το λόγο αυτό, ξεκινούμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, που εφαρμόζεται σε ένα ευρύτατο φάσμα τομέων, όπως μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ακίνητα, ΔΕΚΟ και τράπεζες, μέσω απευθείας πώλησης, υπογραφής σύμβασης παραχώρησης, δημοσίου διαγωνισμού, ιδιωτικοποιήσεων, στρατηγικών συνεργασιών ή χρηματοοικονομικών εταιρειών συμμετοχικού κεφαλαίου - εταιρειών «holding». http://www.primeminister.gr/2010/09/23/3053 σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν η Ελλάδα μοιάζει και είναι φτηνή. Η ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών οργανισμών του Δημοσίου, ο νόμος απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων η Ιδιωτικοποίηση της πρόνοιας των νοσοκομείων των ασφαλιστικών οργανισμών και του συνταξιοδοτικού, η προσχεδιασμένη εξαθλίωση δηλαδή του λαού θα ήταν αδύνατο να εδραιωθεί στην συνείδηση του χωρίς και την βοήθεια (χώρια τα αλλά) προθύμων «δημοσιογράφων» . Η πολιτική και οικονομική χούντα σας δεν είναι μόνο λεκτικός προσδιορισμός. Είναι εδώ από την ανάγκη διατήρησης της κανονικής λειτουργίας και αναπαραγωγής του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Μορφοποιούν για το σκοπό αυτό μια καινούργια μορφή εξουσίας. Μακρινά και αόρατα κέντρα εξουσίας θα ελέγχουν τις ζωές μας .Οι ολάνοιχτες αγορές θα μετρανε το οξυγόνο που καταναλώνουμε το φαί που θα τρώμε,την χαρά που θα έχουμε δικαίωμα να νιώθουμε.

ΦΤΟΥ ΣΑΣ

υγ.Μisha το κείμενο αυτης της δημοσίευσης θα εμπλουτισθεί και με άλλα στοιχεία

«Επί 70 χρόνια σκύβω το κεφάλι και περιμένω, με τους επιζήσαντες του Εμφυλίου, για να έλθει η στιγμή όπου τα αναγεννητικά ριζίδια θα αποτινάξουν κάθε νόθο σύστημα ξένης εξάρτησης για να ρίξουν σπορά ιδεών, ήθους και πατριωτισμού. Αυτό που λέγεται πάντα Ρωμιοσύνη», είπε  χτες ο Μίκης στο θέατρο του Ιδρύ΅ατος Μ. Κακογιάννη στην παρουσίαση του βιβλίου «Μίκης Θεοδωράκης 85 χρόνια Αξιος Εστί».

(πηγή ΤΑ ΝΕΑ)

Ο μιμητής του ιερού Χρυσοστόμου κ. Αρτέμιος δεν είναι πρώην  Μητροπολίτης, αλλά «νυν και αεί» κανονικός επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης

Θεωρήθηκε ποτέ από τους Ορθοδόξους ο ιερός Χρυσόστομος  ως  π ρ ώ η ν  Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως; Είδαμε πως στην ιστοσελίδα panayiotistelevantos.blogspot.com αποκαλείται ο κανονικός Μητροπολίτης Ράσκας κ. Αρτέμιος, ως «πρώην Ράσκας». Ο χαρακτηρισμός, όμως, του κανονικού Μητροπολίτου ως «πρώην» Μητροπολίτου, ρίχνει νερό στο μύλο των Σέρβων Επισκόπων, διωκτών του κ. Αρτεμίου.

Δηλώνει αποδοχή  της παράνομης καθαιρέσεως του κ. Αρτέμιου από της νέα «ληστρική» Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας, που είναι ανάλογη με εκείνη την ληστρική Σύνοδο στην Δρυν κατά του ιερού Χρυσοστόμου. Διαβάζουμε στην ίδια ιστοσελίδα: «Αν ο Σεβασμιότατος πρώην Ράσκας Αρτέμιος πάει στη Θεσσαλονίκη λ.χ. και θελήσει να συλλειτουργήσει με τον π. Θεόδωρο Ζήση, ...;πιστεύετε ότι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του αντιοικουμενιστικού κινήματος θα δεχθεί να γίνει αυτό το συλλείτουργο; ...;δεν σας αποκρύβω ότι πιστεύω» πως ο π. Θεόδωρος θα πει «στον Άγιο πρώην Ράσκας κ. Αρτέμιο: Αν ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης σας δώσει άδεια, Σεβασμιότατε, θα το θεωρήσω ευλογία να συλλειτουργήσω μαζί σας!». Η εκκλησιαστική ιστορία, όμως, όπως και ο π. Θεόδωρος Ζήσης την παρουσιάζει, άλλα μας πληροφορεί. Γράφει ο π. Θεόδωρος: Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «δεν δίστασε να διακόψει την κοινωνία με άλλους επισκόπους και να επαινέσει στις επιστολές που στέλνει από την εξορία, όσους κληρικούς και λαϊκούς ηρνούντο να δεχθούν ως νόμιμη εκκλησιαστική κατάσταση τους διώκτες και διαδόχους του», όλους αυτούς δηλαδή που «είχαν διακόψει κάθε κοινωνία με την κρατούσα εκκλησιαστική κατάσταση· τους προτρέπει δε να συνεχίσουν αυτήν την στάση, έστω και αν οι περισσότεροι υπέκυψαν στους ισχυρούς. Είναι η μόνη ελπίδα για να διορθωθούν» τα πράγματα της Εκκλησίας κατά τον πολύπαθο ιερό Πατέρα, που συγκεκριμένα γράφει: «"Τούτο των κακών διόρθωσις, όταν τους τα τοιαύτα πονηρευσαμένους υμείς οι υγιαίνοντες αποστρέφησθε και μηδέν κοινόν έχητε προς αυτούς" ...; Αυτό ας το σημειώσουμε όσοι στους καιρούς μας διστάζουμε να πράξουμε αυτό πού πρέπει, επικαλούμενοι τον κίνδυνο σχίσματος». Και συνεχίζει ο π. Θεόδωρος: «Επειδή λοιπόν επίστευε ότι το σχίσμα το προκαλούν οι αντίπαλοί του, ουδέποτε διενοήθη να αποδεχθεί τις αποφάσεις των δύο ψευδοσυνόδων, ...;και να αποχωρήσει του θρόνου οικειοθελώς· αυτό θα εσήμαινε αναγνώριση της κανονικότητος των αποφάσεων. Από την αρχή των περιπετειών του μέχρι του θανάτου του επίστευε ότι αυτός είναι ο νόμιμος και κανονικός επίσκοπος στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως». Και στην αρχή μεν, «συνιστά στους επισκόπους που τον ακολουθούσαν να παραμείνουν στις επισκοπές τους εν κοινωνία προσωρινή προς τους παρανομούντες» (όπως ακριβώς έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ράσκας Αρτέμιος). Στη συνέχεια, όμως, «διέκοψε κάθε κοινωνία και συναναστροφή» με όσους τον καθαίρεσαν, πιστεύοντας ότι αυτή ήταν «η μόνη οδός για τη διόρθωση των πραγμάτων της Εκκλησίας ...; γι' αυτό και επαινεί όσους δεν έχουν κοινωνία μαζί τους, θεωρώντας τους κατά πρόθεση μάρτυρες» (Ζήση Θεόδωρου, Σύγχρονοι εκκλησιολογικοί προβληματισμοί, με βάση τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο).

Αυτά λέγει η ιστορία. Και η εύλογη ερώτηση: υπήρξε στιγμή, που ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εθεωρείτο από τους Ορθοδόξους ως «πρώην» Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως;

                                                                                                            Σημάτης Παναγιώτης

Φιλοκαλούμεν μετ' ανταρσίας, συζήτηση με τον Γ.Καραμπελιά για το καινούργιο βιβλίο του Κ. Ζουράρι, 22/11/2010

Οτιδήποτε και αν πουν για σένα κάνε πως δεν το άκουσες.Σαν παράδειγμα σου έχε τον άγιο Στέφανο τον Νέο ( +28 Νοεμβρίου) , του οποίου η προσευχή ήταν αδιάλειπτη, η διάθεση ιλαρή, το στόμα σιωπηλό, η καρδιά ταπεινή, το πνεύμα γεμάτο με τρυφερά αισθήματα , το σώμα και η ψυχή του αγνά, η παρθενία του αμόλυντη, η πραγματική πτωχεία και ακτημοσύνη του αδιάψευστη , η υπακοή του απόλυτη και η επιμέλεια του στην άσκηση των καθηκόντων του ζηλευτή....

Όσιου Σεραφείμ του Σάρωφ διδαχές -Φιλοκαλία των Ρώσων νηπτικών-1983

Συμβουλές προς δόκιμο σ.85

Εννατη Κυριακή του Λουκά (κεφ. ι' 38-42, ια' 27-28) σήμερα, αγαπητοί, και μνήμη των Εισοδίων της Θεοτόκου. Γιορτάζει η Παναγία μας, «ο καθαρότατος ναός του Σωτήρος» και η Εκκλησία και ο αναστάς Χριστός Την τιμούν ιδιαίτερα. Γι' αυτό και διαβάζουμε στη Θεία Λειτουργία όχι το Ευαγγέλιο της Κυριακής, που είναι η παραβολή του άφρονος πλουσίου, αλλά το Ευαγγέλιο της εορτής των Εισοδίων, το οποίο αναφέρεται στην επίσκεψη του Χριστού στη Βηθανία, στο σπίτι της Μάρθας, της Μαρίας και του Λαζάρου.

Αισθανόταν την ανάγκη ο Χριστός μας, ως τέλειος άνθρωπος που ήταν, να πηγαίνει στους δικούς Του, στους φίλους Του, και να ξεκουράζεται, να διδάσκει, να ωφελεί και να χαίρονται κι αυτοί. Το 'κανε λοιπόν αυτό και εδίδασκε. Η Μαρία, η αδελφή της Μάρθας, κάθισε στα πόδια Του και άκουγε. Η Μάρθα υπηρετούσε. Κάποια στιγμή στενοχωρήθηκε που η αδελφή της την άφησε μόνη και παρακάλεσε τον Χριστό να της πει να τη βοηθήσει. Και ο Χριστός τότε της λέει: «Φτάνουν αυτά, παιδί μου, που φτιάχνεις. Ελα και συ να ακούσεις. Φτάνει ένα φαγητό, δεν χρειάζονται περισσότερα. Ελα να ακούσεις τον λόγο του Θεού, να ωφεληθείς κι εσύ». Χρειάζονται και τα καλά έργα, αλλά και η λατρεία στον Χριστό: περισσότερο η δεύτερη, τα άλλα είναι βοηθητικά. Στον μέλλοντα αιώνα θα βλέπουμε αιώνια τον Χριστό μας και θα μας βλέπει κι Εκείνος. Αυτός είναι ο Παράδεισος! Και στη συνέχεια το Ευαγγέλιο μας μεταφέρει αλλού. Μιλούσε ο Χριστός σε έναν τόπο τόσο υπέροχα, που μια γυναίκα του λαού ενθουσιάστηκε και του είπε: «Ευτυχισμένη η μητέρα που σε γέννησε». Και Αυτός είπε: «Ναι, είναι ευτυχισμένη η μητέρα που με γέννησε, αλλά και όποιος ακούει τον λόγο του Θεού και τον φυλάσσει, είναι και κείνος ευτυχισμένος». Γιορτάζοντας τα Εισόδια της Θεοτόκου στον ναό τον Νομικό έχουμε ιδιαίτερη χαρά, γιατί με την είσοδο της Παναγίας στον ναό του Σολομώντα, που προτύπωνε την Εκκλησία και την Παναγία, ο κό- σμος επιστρέφει στον Θεό. Ο Φιλάνθρωπος Κύριος, θέλοντας να μας σώσει, ζήτησε και κάτι από μας: ένα δώρο. Και η ανθρωπότητα του πρόσφερε το δώρο, που είναι η Παναγία μας, από την οποία διά Πνεύματος Αγίου προήλθε το άνθος, ο Χριστός, ο ουράνιος άρτος. Και με τη θυσία Του, και με όλα που έκαμε, μας ανέπλα-σε, μας ξανάφτιαξε, μας λύτρωσε και μας προσφέρει όλα τα καλά. Είμαστε παιδιά, όλοι οι χριστιανοί, του Χριστού και της Παναγίας. Και οι άλλοι, που δεν είναι χριστιανοί, είναι παιδιά τους αναμενόμενα. Περιμένουν ο Χριστός και η Παναγία και αυτούς και όλο τον κόσμο. Και θα ησυχάσουν μόνο -και ο Χριστός μας, η κεφαλή της Εκκλησίας, και η Παναγία, η οικοδέσποινα της Εκκλησίας- όταν μπει στην Εκκλησία και σωθεί και ο τελευταίος πειναλέος ανθρωπίσκος. Αδελφοί αγαπημένοι, η Παναγία και ο Χριστός περιμένουν όλους μας να πάμε κοντά τους, να μας κάνουν ευτυχείς και να μας βάλουν στον Παράδεισο. Εμείς τους ευχαριστούμε. Αυτοί ας μας φροντίζουν, κι όταν μας καλούν με τον τρόπο τους, ας ακολουθούμε. Δεν έχομε να χάσομε, θα κερδίσομε. Και μάλιστα θα κερδίσουμε τα πάντα.

Χρόνια πολλα στους εορτάζοντες! Καλή Σαρακοστή και Καλά Χριστούγεννα!

(Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη Το κήρυγμα της Κυριακής

η φωτογραφία είναι του Κλέαρχου Καπούτση από την εκκλησία της Κοιμήσεως στο βουλγάρικο χωριο Κοπρίβστιτσα)

Για τον άγιο νεομάρτυρα Φιλούμενο έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν.

Τα στοιχεία της οσιακής,προ  του μαρτυρικού τέλους,  ζωής του,  δείχνουν πως επρόκειτο για έναν ζηλωτή της πίστεως, αυστηρό στην τήρηση  των μοναχικών κανόνων και ελεγκτή των παραβατών, πάμπτωχο και ελεήμονα.

Στο ηχητικό απόσπασμα που ακολουθεί ο Μητροπολίτης Μόρφου π.Νεόφυτος μιλά στην Πειραϊκή Εκκλησία και τον Λυκούργο Μαρκούδη για τον άγιο ιερομάρτυρα , αναφέροντας  θαυμαστά γεγονότα  από τη ζωή και την δράση  του.

Μεταξύ άλλων , λέει ο μητροπολίτης πως ο τότε π. Φιλουμενος και μετέπειτα άγιος νεοϊερομάρτυς, όταν είδε τηλεοράσεις σε κελλιά μοναχών τις  πέταξε από το παράθυρο , λέγοντας πως η τηλεόραση θα καταστρέψει τον ορθόδοξο μοναχισμό.

Δεκάτη τρίτη Κυριακή του Λουκά (Κεφ. ιη', 18-27), αγαπητοί, σήμερα.

Ο Χριστός μας πήγαινε στην Ιερουσαλήμ για να σταυρωθεί και να πεθάνει. Του 'φεραν παιδάκια στον δρόμο και τα ευλόγησε και χάρηκε η ψυχή Του και είπε πως έτσι πρέπει να γίνουμε όλοι, σαν τα παιδιά, με αφέλεια, με εμπιστοσύνη, ταπείνωση και αγάπη για να μπούμε στη Βασιλεία Του.

Και στη συνέχεια ένας ακροατής επίσημος, ένας άρχοντας της Συναγωγής, καθώς άκουσε για τη Βασιλεία, ήλθε ο πόθος μέσα του για να την αιώνια ζωή και ρώτησε τον Χριστό: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;». Και ο Κύριος του είπε: «Μη με λες αγαθόν», γιατί Τον εξελάμβανε ως άνθρωπο, «γιατί ένας είναι ο αγαθός, μονάχα ο Θεός». Και στη συνέχεια του συμπληρώνει: «Τις εντολές γνωρίζεις: να μη μοιχεύσεις, να μη φονεύσεις, να μην κλέψεις, να μην ψευδομαρτυρήσεις και να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Και κείνος τότε απορημένος και παραξενεμένος γύρισε και είπε στον Χριστό μας: «Ολα αυτά, Κύριε, από παιδάκι τα έχω τηρήσει ...;». Ηταν σπουδαίος άνθρωπος αυτός, ήταν αγωνιστής.

 Σε άλλο Ευαγγέλιο λέει ότι ο Χριστός τον κοίταξε και τον αγάπησε. Και στη συνέχεια του είπε: «Ενα τότε σου λείπει, να τα πωλήσεις όλα όσα έχεις, να τα δώσεις στους φτωχούς, να με ακολουθήσεις και θα βρεις θησαυρό στους ουρανούς». Εκείνος ο άνθρωπος είχε αρνηθεί κάθε κακό. Του έλειπε, όμως, ένα: «το πλήρωμα του Νόμου», η αγάπη, και μάλιστα η έμπρακτη. Του το προτείνει ο Κύριος, και ίσως έβλεπε και έναν μέλλοντα απόστολο σ' αυτόν τον σπουδαίο άρχοντα της Συναγωγής. Μόλις του είπε ο Χριστός να τα πωλήσει και τα λοιπά, εκείνος λυπήθηκε πάρα πολύ! Γιατί ήταν πλούσιος και ήταν κολλημένη η ψυχή του στα αγαθά. Παρότι τήρησε τον Νόμο, δεν έκαμε το «πλήρωμα του Νόμου», δεν λευτερώθηκε η ψυχή του από τους επίγειους δεσμούς.

 Και ο Κύριος έβγαλε ένα συμπέρασμα, πως «δύσκολα αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν να μπούνε στη Βασιλεία. Και είναι πιο εύκολο να μπει μια καμήλα στη μικρή τρύπα που ανοίγει η βελόνα στα υφάσματα παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία του Θεού».

Και τότε οι ακροαταί και οι Μαθηταί Του είπαν: «Ποιος μπορεί να σωθεί;». Κι αυτό λέει πολλά, διότι κάθε άνθρωπος έχει φιλαργυρία, είτε γενική είτε ειδική, κι έχει και προσκολλήσεις. Κι αν ένας πλούσιος χωρίς να κλέψει, -το 'πε παραπάνω- έχει αποκτήσει αγαθά, που σημαίνει ότι αυτό είναι ευλογία Θεού, δεν μπορεί να σωθεί, πώς ένας φτωχός, που προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του και κάνει τόσα, θα μπορέσει να σωθεί; Και ο Κύριος τους είπε: «Καλά λέτε. Να ξέρετε ένα πράμα όμως, ότι αυτά που δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι τα κάνει ο Θεός». Και πραγματικά, όταν ο άνθρωπος δείξει καλή διάθεση, εμπιστοσύνη στον Θεό και προσπαθεί λιγάκι, ή τουλάχιστον ανοίξει την ψυχή του, τότε ο Κύριος κάμει τα υπόλοιπα. Από μας περιμένει την καλή και αγαθή προαίρεση και τη μικρή προσπάθεια.

  Και Κείνος τελειοποιεί τα υπόλοιπα, διότι στην Εκκλησία μας γίνεται το απίστευτο και το ακατόρθωτο, αρκεί εμείς σαν παιδάκια του Χριστού να δείξουμε εμπιστοσύνη στον Κύριο και να προσπαθήσουμε να τηρήσουμε τις εντολές Του με τη δική Του δύναμη και Χάρη διότι και πλούσιοι εσώθηκαν στην Καινή Διαθήκη και στην Εκκλησία, όπως ο αρχιτελώνης Ζακχαίος τον βοήθησε και τον φώτισε ο Θεός.

  Εκείνος, όμως, αναζητούσε να ιδεί τον Ιησού ποιος είναι, να Τον γνωρίσει. Και ο Ιησούς τον έσωσε. Μακάρι κι η δική μας ψυχή, αγαπητοί αναγνώσται, να έχει μοναδική αγάπη τον Χριστό, και να μην προσκολλάται στα επίγεια και υλικά μεγέθη και αγαθά.

Τότε και εδώ θα περάσει καλά, και στην αιώνια ζωή θα βρει τον Χριστό και θα Τον έχει πάντοτε.

(Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη Το κήρυγμα της Κυριακής)

ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑ΄ΑΙΩΝΑ

Αστακομακαροναδονηστεύουμε,Χριστέ μου,... αραχτοξαπλοπροσευχόμαστε. αργοτεχνοθαυμάζουμε το κάλλος της εικόνος Σου, ...τουριστομοναστηροπροσκυνουμε, ανοιχτοσφιξοχέρικα πενταροδεκαροελεούμε, τσιγαροφραπεδοθεολογούμε, πονηροματοκλεινοηθικολογούμε, μεταξορασοασκητεύουμε, σοουμπιζιερατεύουμε, σατραποπασαδαρχιερατεύουμε, ιεροεξεταστικοκηρύττουμε, κινητοτηλεφωνοδιαποιμαίνουμε, εν διαδικτύω θαλαττεύομε, εν τηλοψία άρρητα κάλλη μυδριοφθάλμως εξετάζοντες τον νουν μας νεονηπτικώτατα τηρούμε! Όλα, όλα τα κάνουμε d' accord,μεταπατερικώς, κατά πως πρέπει! Γιατί καθυστερείς, λοιπόν, τον προκείμενον της δόξης στέφανον,τον αμαράντινον,σ' εμάς τους στενοδίτας Σου αγωνιστας να αποδώσεις;;;;

O πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων αποκαλύπτει...