Είναι φορές και στις μέρες μας ακόμα που η λάρνακα του αγίου Δημητρίου του Θεσσαλονικέως πλημμυρίζει από  Άγιο Μύρο. Αυτόπτες μάρτυρες καταθέτουν το γεγονός και αυτό μάς γεμίζει ελπίδα πως ο Θεός δε μάς εγκατέλειψε τελείως.

Ο άγιος Γρηγόριος στον εγκωμιαστικό λόγο που ακολουθεί αποδίδει το γεγονός της υπερφυούς μυροβλυσίας στην υπερβολική αγνότητα του αγίου μεγαλομάρτυρος  ...

Μακάρι να σκεπάζει την πόλη του ο άγιος και την πατρίδα μας κι εμάς τους ταπεινούς.

Ο ξακουστός εκείνος Δαβίδ, που μέσα στους μουσικούς των αιώνων είναι ο περισσότερο από κάθε άλλον εμπνευσμένος από θεϊκή δύναμι, ψάλλει  «από εμένα έχουν τιμηθεί πολύ οι φίλοι σου, Θεε μου, η ζωη και το έργο τους και η όλη ύπαρξί τους ήταν ισχυρότατη και αδιάσειστη» ...; Ανάμεσα σ' αυτούς ανήκει, κατέχοντας περίοπτη και εξαίρετη θέσι, ανώτερος από τους πιο περισπούδαστους, αυτός προ πάντων τον οποίον τιμούμε και υμνούμε εμείς σήμερα, ο συμπατριώτης μας και πολιούχος μας, το μέγα θαύμα της οικουμένης, το μεγάλο στολίδι και καμάρι της ιεράς Εκκλησίας, ο σπουδαίος από κάθε άποψι και θαυματουργός και μυροβλήτης Δημήτριος ...; Και σε όλα σχεδόν από την παιδική του ηλικία ήταν σαν μια δημόσια στημένη λίθινη πλάκα, υπόδειγμα κάθε καλού, πλάκα ακλόνητη, στηριγμένη στη δική του αξία, ένα έμψυχο και κινούμενο με τη δύναμί του άγαλμα, μια εστία που συγκέντρωνε στον εαυτό της αρμονικά θείες και ανθρώπινες χάριτες, ένα ζωντανό βιβλίο που διαλαλούσε και υπεδείκνυε όσα είναι ένδοξα και οδηγούν στα ανώτερα ...; Ποιός ήταν ο στολισμός του; Η αδιάσειστη πίστι, η γεμάτη άπειρες δωρεές χάρι, ο θείος και αναφαίρετος πλούτος των αρετών, που κάμνουν τον άνθρωπο να μοιάζει με τον Θεο. Ο πλούτος αυτός τώρα έχει αποθησαυρισθεί στους ουρανούς και έγινε μια από τις πιο καλές προσθήκες στα ουράνια ταμεία3 μάλλον δε ενώ ακόμη ήταν στη γη και ζούσε ως άνθρωπος, ο πνευματικός αυτός πλούτος έφθανε στον ουρανό και αποτελούσε μεγάλη προσθήκη στα αιώνια αγαθά, ο Δημήτριος, η πνευματική αυτή ωραιότης η παγκόσμια, συνάμα δε και υπερκόσμια ...; Τον άνδρα αυτόν τον εμακάρισε πριν χιλιάδες χρόνια ο Δαβίδ και τον ανύμνησε ψάλλοντας «είναι μακάριος ο άνθρωπος που δεν πήγε ποτέ σε σύσκεψι ασεβών ανθρώπων και δεν στάθηκε κοντά σε αμαρτωλούς για να κάνει τα ίδια μ' αυτούς». Διότι ποτέ ούτε κατά διάνοιαν δεν κατεδέχθη να σκεφθεί κάτι από όσα δεν είναι θεοσεβή, ούτε προχώρησε σε κάποια μη θεάρεστη πράξι. Αλλά, αφού εφύλαξε αμόλυντη μέσα του τη θεία Χαρι, που έλαβε από το Βάπτισμα στο όνομα του Χριστού, είχε πλέον τη θέλησί του σύμφωνη προς τον Νομον του Θεού ...; Εκαμνε τα πάντα, ώστε να είναι παρθένος και στο σώμα και στην ψυχή, και να έχει έτσι το πολίτευμά του στους ουρανούς και να ζει με το σώμα του ζωη εφάμιλλη με τη ζωη των ασωμάτων αγγέλων ...;

Ηταν λοιπόν και διδάσκαλος και Απόστολος ο σοφός και παρθένος όσιος Δημήτριος, και για να πω καλύτερα, και πάγκαλος και καθ' όλα άμωμος και άψογος, δοξαζόμενος και για τα φυσικά του χαρίσματα και για όσα κατόρθωσε με τη φιλοπονία του και για όσα έλαβε από τη θεία Χαρι. Καλλιεργούσε τον πνευματικό αμπελώνα του Κυρίου φυτεύοντας βαθιά τα ουράνια σπέρματα στο έδαφος της ψυχής των ανθρώπων, περιλαμβάνοντας στο δίχτυ του λόγου του την Θεσσαλονίκη, την Αττική και την Αχαϊα, μάλλον δε όση περιοχή περιλαμβάνει τώρα από τους ουρανούς και σ' όσους φθάνει με τα μύρα του, με τα θαύματά του και με την αφθονία της Χάριτος του προς όλους. Διότι ήταν και τότε για την οικουμένη ένα θαύμα με τα λόγια του ο Δημήτριος ...;

Αλλοτε καλλιεργούσε τις ψυχές των ανθρώπων, άλλοτε τις είλκυε σαν ψαράς στην πίστι από την θάλασσα της απιστίας ...; άλλοτε οικοδομούσε με τα πνευματικά λόγια του, με τις ψυχές των ανθρώπων, σαν με άλλους ζωντανούς και όντως πολυτίμους λίθους, οικοδόμημα πνευματικό αφιερωμένο στο Θεο. Είχε δε προς τούτο εργαλείο κατάλληλο τον θείο λόγο.

Και όταν πολεμούσε με τα λόγια του προς τους εχθρούς του Χριστού, σύμφωνα με αυτό που έχει γραφεί για τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στο πνεύμα και στην σοφία με τα οποία μιλούσε ο Δημήτριος.

ΠΗΓΗ

(η εικόνα φέρεται ζωγραφισμένη από τον κυρ Μανουήλ Πανσέληνο και είναι θησαυρισμένη στη Μ.Βατοπεδίου)

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ    ΑΓΙΟΥ    ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ποίημα Συμεών  Αρχιεπισκόπου θεσσαλονίκης.

Τήν τιμιωτέραν των Χερουβίμ.

Ο Αγιος Δημήτριος.

Ω Πατρίς φιλτάτη μη δειλιάς, άεί γάρ ευχαίς μου,

έκ δεινών σέ έλευθερώ αγαθών τε πάντων, πληρώσω σε ένθέων,

και σώσω καί φυλάξω, λέγει Δημήτριος.

Ή Θεσσαλονίκη. Ύπό τάς σάς πτέρυγας Άθλητά, άεί σκεπομένη, έκλυτροΰμαι πάντων δεινών

νυν δέ ή Πατρίς σου, κινδύνοις κλονουμενη,

προστρέχω σοι καί κράζω Μάρτυς βοήθει μοι.

Ό  Άγιος Δημήτριος.

Τάφος με καλύπτει Ελλάδος γη, άλλ'ο κόσμος πλήρης, έκ των μύρων μου της οσμής*

Χαίρε ούν Πατρίς μου, κατέχουσα με εχθρούς σου,

πατάξω καί φυλάξω, σέ την τιμώσάν με.

Ή Θεσσαλονίκη.

Όλβιος ο τάφος όντως ο σος, καί ολβιωτέρα,

σού ή Πόλις ώς θησαυράν, σέ νεκρόν πλουτοϋσα, κρουνούς βλύζοντα μύρων,

βοώση*  Δημητρίου, Θεός βοήθει μοι.

Ή  Εκκλησία.

Χαίρε καί άγάλλου σφόδρα άεί, η Θεσσαλονίκη*

ό οπλίτης γάρ τού  Χριστού, μετά σού φρουρών σε,

συντρίβων τούς εχθρούς σου, ώ εΰγνωμόνως κράζε* Χαίροις Δημήτριε.

Ό Λαός.

Εχοντες τό σόν Λείψανον σώ Ναώ, Δημήτριε Μάρτυς,

ώς προπύργίον νοητόν,προσφεύγομεν τούτω,

κινδύνοις καί πολέμοις, καί πάσης έπηρείας, άπολυτρούμεθα.

η επανάσταση των αμνών...

Όταν τον περασμένο Απρίλη γινόταν ο καθορισμός των περιφερειών, σε ανοιχτή μου επιστολή προς τους Βουλευτές, είχα, μεταξύ άλλων, γράψει τα εξής: «Κύριοι Βουλευτές Οι Αιτωλοακαρνάνες, όπως και όλοι οι Έλληνες, είμαστε, όπως είναι ευνόητο, θύματα του αμοραλισμού των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Πέραν όμως της κοινής, με όλους τους άλλους Έλληνες, αυτής μοίρας, έχουν οι αξιότιμοι πολιτικοί μας φροντίσει να φορτώσουν, πρόσθετα, εμάς τους Αιτωλοακαρνάνες, με δύο ιδιαίτερα οδυνηρούς σταυρούς: Ο ένας τους είναι η καταλήστευση των υδάτινων πόρων μας, που προωθείται με το κακούργημα της εκτροπής του Αχελώου. Στο όνομα της, πέρα από κάθε λογική και ηθική και νομική συνείδηση, εκτροπής της δικής τους αντιπεριβαλλοντικής πολιτικής.. Όταν ο Αχελώος, για μας τους Αιτωλοακαρνάνες, είναι, όχι απλά πηγή ζωής, αλλά η ίδια μας η ζωή! Οι φλέβες μας, που θέλουν να τις κόψουν, για να μας αποτελειώσουν. Αφού το 40% του εδάφους της Αιτωλοακαρνανίας δεν ποτίζεται.. Με αποτέλεσμα να θυσιάζονται οι Αιτωλοακαρνάνες στο βωμό της τσιφλικάδικης απληστίας και του πολιτικού αμοραλισμού!... Ο άλλος, εξίσου, επαχθής, για μας, σταυρός είναι η διοικητική συνύπαρξη με το δοβλέτι των Αχαιών. Είναι πασίδηλο ότι ζούμε στον, πολύ επαχθέστερο του θρησκευτικού, καπιταλιστικό Μεσαίωνα. Στο θρησκευτικό μεσαίωνα τα απολυταρχικά και φεουδαρχικά καθεστώτα πωλούσαν ή αγόραζαν ή έδιναν προίκα τους λαούς σαν κοπάδια αλόγων ζώων. Στον καπιταλιστικό μεσαίωνα αντιμετωπιζόμαστε κι εμείς από τους τσιφλικάδες πολιτικούς μας παρόμοια: Για χάρη του ΔΝΤ ή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, του αχαϊκού δοβλετιού!. Ποιοι και με ποια στρεβλή σκοπιμότητα δεν θέλουν την ανεξαρτητοποίησή μας απ' την ασύμβατη αυτή συζυγία; Ασφαλώς αυτοί, που θέλουν να μας έχουν «του χεριού» τους. Ώστε να μη μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι. Όπως πολλαπλά, μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί. Γι' αυτό ζητούμε (έγραφα τότε) εδώ και τώρα οριστικό διαζύγιο απ' την τόσο αταίριαστη και ζημιογόνα για την Αιτωλοακαρνανία ετεροβαρή αυτή συζυγία! Επιτέλους βαρεθήκαμε την κατάσταση πολιορκίας απ' τους τσιφλικάδες της Θεσσαλίας και τους κοτζαμπάσηδες της Αχαΐας, όπως το Μεσολόγγι απ' τον Κιουταχή και τον Ιμπραήμ. Η έξοδός μας είναι απαραίτητος όρος για την περαιτέρω επιβίωσής μας. Διαφορετικά, κύριοι βουλευτές, η περιβαλλοντική σας πολιτική (περίπτωση Αχελώου) θα είναι για μας Πιτυοκάμπτης. Και ο Καλλικράτης σας (πείπτωση περιφερειών) θα είναι, για μας, απλά ληστοκράτης»! Αυτά, μεταξύ άλλων, έγραφα τότε. Τι έγινε στη συνέχεια; Ο, τι συμφέρει και αρέσει στους Θεσσαλούς τσιφλικάδες, αφενός. Αφού το κακούργημα της εκτροπής του Αχελώου προωθείται αναφανδόν απ' τον αρειμάνιο Πελοποννήσιο Υπουργό Υποδομών. Και ο, τι αρέσει στους κοτζαμπάσηδες της Αχαΐας, εξάλλου. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αφού ο ηγεμόνας της χώρας μας τυχαίνει να είναι Αχαιός. Θα μπορούσε, στην προκειμένη περίπτωση, να μετριαστεί, κάπως, η καταφανώς σε βάρος της Αιτ/νίας δυσμενής πολιτική τους με την επιλογή ως υποψήφιου περιφερειάρχη του κατά πάντα άξιου Ατωλοακαρνάνα κ. Σώκου. Όμως ο αδηφάγος τοπικισμός των Αχαιών κοτζαμπάσηδων υπήρξε και στην περίπτωση αυτή ακατάσχετος. Ε, λοιπόν, ακατάσχετη θα πρέπει να είναι και η δική μας αποδοκιμασία. Έτσι ώστε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να μας αντιμετωπίζουν σαν κοπάδι. Είναι καιρός πια τα αρνιά, αντί να προσφέρονται για σφαγή, να κάμουν τη δική τους επανάσταση. Κι άμποτε όλα τα αρνιά της Ελλάδας να βγουν απ' τη νάρκη της παθητικότητας και της αδράνειας. Και να επαναστατήσουν εναντίον των ντόπιων και διεθνών λύκων, που τα κατασπαράζουν.. Άλλωστε και η Αποκάλυψη μιλάει για το θρίαμβο του Αρνιού απέναντι στον Αντίχριστο.

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

                                         Γέρο  -  Αντώνης     Τσούκας 

O  γέρο-Αντώνης που ήταν στις ημέρες μας -Τσούκας λεγόταν το επώνυμο του- ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μεταξύ Ξηροποτάμου και  Ρωσικού.  Ήταν πολύ απλός. Από τεσσάρων χρονών τον είχε φέρει ο πατέρας του εδώ πέρα και δούλευε μαζί του στα δάση. Κόβανε ξύλα. Όποτε ερχόταν εδώ σε διάφορα πανηγύρια,  τον θαύμαζα.  Φορούσε κάτι ρούχα, που δεν γνώριζες από ποιο ύφασμα ήταν  το ρούχο από τα μπαλώματα. Μπάλωμα πάνω στο μπάλωμα και δεν τον πείραζε. Ήταν τόσο απλός, απέριττος. Ζούσε πολύ ασκητικά, απ'  ότι μας έλεγαν και οι πατέρες της Ξηροποτάμου. Μια μέρα ανεβαίνει από το Ξηροποτάμου εδώ στις Καρυές να μάθη πότε είναι ή Πασχαλιά, για να κοινωνήσει, γιατί νήστευε πολύ καιρό. Βρίσκει τον παπά-Δημήτρη τον Τρίγωνα. Μιλούσε έτσι χοντρά, και τον ρωτά: «Βρε παπά, δεν μου λες, πότε είναι φέτος ή Πασχαλιά;».  «Ε!»,  του λέει,  «γέρο-Αντώνη τώρα ή Πασχαλιά;  Ή Πασχαλιά πέρασε,  έχει  τρεις μήνες τώρα.  Μεθαύριο έχουμε Δεκαπενταύγουστο».  «Ά.!  καλά,  δεν ξέρης εσύ απ'  αυτά.  Θα ρωτήσω κάναν' άλλον πάτερ». Βρίσκει παρακάτω έναν άλλον: «Δε μου λες πάτερ, πότε είναι φέτος ή Πασχαλιά;», «Ε! γέρο-Αντώνη, τώρα ή Πασχαλιά;  Ή Πασχαλιά  πέρασε.  Τώρα κοντεύει Δεκαπενταύγουστος». 

«Σοβαρά;  Αμ!  εγώ δεν ξέρ'  απ'  αυτά. Βλέπεις τα χαρτιά τα 'χουν τα μοναστήρια και αυτοί ξέρουν πότε είναι ή Πασχαλιά. Δεν έχω τα χαρτιά. Εγώ ακόμα δεν αρτύθηκα. Εγώ νηστεύω, θέλω να πάρω την μεταλαβιά. Γι' αυτό κατέβηκα, να μάθω πότε είναι ή Πασχαλιά».

Λοιπόν, νήστευε τόσους μήνες, για να φτάσει το Πάσχα. Δεν είχε πάρει χαμπάρι ότι πέρασε το Πάσχα. Είχε χάσει την αίσθηση του χρόνου. Όταν κοιμήθηκε -τον βρήκαν κάποιοι προσκυνηταί πεθαμένο μέσα στο κελί του-, φωνάξαμε τον κυρ-Παναγιώτη τον γιατρό απ' εδώ πέρα. 

Μας έλεγε ο κυρ-Παναγιώτης,  πού ήτανε σοβαρός άνθρωπος:  «Πήγα.  Διαπίστωσα ότι είχε κοιμηθεί πριν 20-30 ήμερες -έναν μήνα περίπου-,  και ότι δεν είχε καμία δυσοσμία, καμία αλλοίωση το σώμα του. Απεναντίας ευωδίαζε όλος ο χώρος. Αυτό μ' έκανε φοβερή εντύπωση».

Αυτά έλεγε ο κυρ-Παναγιώτης ο Χατζηεμμανουήλ από την Μυτιλήνη. 

Πρέπει να ζει ακόμη.  Στην Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι. Εδώ τον είχαμε δίπλα. Μας το έλεγε και μας συγκλόνισε αυτό το πράγμα. Αυτοί ήταν άγιοι, παρ' ότι ήταν λαϊκοί.

Γονατίζουμε  μπροστά στο Θεό και στους νεκρούς μας.

Για να αντέχουμε να στεκόμαστε όρθιοι μπροστά στους τυράννους.

Μετά την αποχώρηση των Ναζήδων , λίγο πριν οι «φίλοι» μας Άγγλοι μάς ωθήσουν στον εμφύλιο

Σήμερα  πάλι οι ίδιοι νταβατζήδες παίζουν με την πατρίδα, με όπλα τα χρεώγραφα που κρατούν στα χέρια ....

Και συνεργάτες ξανά τους ίδιους, τους σύγχρονους γερμανοτσολιάδες,  αυτούς που   θέλουν να μάς επιβάλλουν την πιο ασφυκτική παρακολούθηση όλων των δραστηριοτήτων  του ιδιωτικού και δημόσιου βίου μας μέσω της θεσμοθέτησης της φασιστικής κάρτας πολίτη.

Τη λύση τη δίνει το πανό της φωτογραφίας... Δυστυχώς τότε , και οι μέν και οι δε , έπεσαν στη λούμπα του εμφύλιου  που έστησαν οι αποικιοκράτες Άγγλοι , αυτοί που λίγα χρόνια μετά κρεμούσαν τον Παλληκαρίδη και τον Καραολή....

Σήμερα ;

Εμείς ;

Γονατίζουμε  μπροστά στο Θεό και στους νεκρούς μας.

Για να αντέχουμε να στεκόμαστε όρθιοι μπροστά στους τυράννους.

Μετά την αποχώρηση των Ναζήδων , λίγο πριν οι «φίλοι» μας Άγγλοι μάς ωθήσουν στον εμφύλιο

Σήμερα  πάλι οι ίδιοι νταβατζήδες παίζουν με την πατρίδα, με όπλα τα χρεώγραφα που κρατούν στα χέρια ....

Και συνεργάτες ξανά τους ίδιους, τους σύγχρονους γερμανοτσολιάδες,  αυτούς που   θέλουν να μάς επιβάλλουν την πιο ασφυκτική παρακολούθηση όλων των δραστηριοτήτων  του ιδιωτικού και δημόσιου βίου μας μέσω της θεσμοθέτησης της φασιστικής κάρτας πολίτη.

Τη λύση τη δίνει το πανό της φωτογραφίας... Δυστυχώς τότε , και οι μέν και οι δε , έπεσαν στη λούμπα του εμφύλιου  που έστησαν οι αποικιοκράτες Άγγλοι , αυτοί που λίγα χρόνια μετά κρεμούσαν τον Παλληκαρίδη και τον Καραολή....

Σήμερα ;

Εμείς ;

[ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΖΕΙ]

«Δεν θα πάρω νέα μέτρα»!

Αν ο λαός στις εκλογές που έρχονται δε βροντοφωνάξει «ως εδώ», ο Παπανδρέου έχει ήδη αποφασίσει για το 2011 να επιβάλει νέα μέτρα σχεδόν διπλάσιας (!) επιβάρυνσης για το λαό από όσα πήρε το 2010! * Αν με τα μέτρα της φετινής χρονιάς ο λαός γονάτισε, με τα μέτρα που είναι δρομολογημένα για το 2011, ο λαός οδηγείται σε πλήρη εξανδραποδισμό! * Τα παραπάνω δεν είναι ισχυρισμοί. Δεν είναι εκτιμήσεις. Δεν είναι πρόβλεψη. Είναι μια προαποφασισμένη βαρβαρότητα, στην οποία έχουν προσδώσει ισχύ νόμου! Ο Παπανδρέου ψεύδεται πως «δεν θα πάρει νέα μέτρα», ενώ ξέρει πολύ καλά τι έχει υπογράψει, τι έχει ψηφίσει, τι έχει αποφασίσει στο μνημόνιο! Ξέρει πολύ καλά τι λέει ο νόμος 3845, με τον οποίο πέρασε το μνημόνιο από τη Βουλή. * Ρίξτε μια ματιά, λοιπόν, στο μνημόνιο. Δείτε το ΦΕΚ όπου και δημοσιεύτηκε. Εμείς θα περιοριστούμε στη δημοσίευση ενός και μόνο στοιχείου, του πίνακα που δημοσιεύεται στη σελίδα 1350 του ΦΕΚ 65/2010, πίνακας ο οποίος περιλαμβάνεται στο νόμο 3845 (πρόκειται για το μνημόνιο). Ο πίνακας που συνοδεύει το μνημόνιο αφορά στα νέα μέτρα που, ήδη, έχει ληφθεί η απόφαση να επιβληθούν μέσα στο 2011. * Τι προκύπτει: Για τη χρονιά που υποτίθεται ότι «δεν θα παρθούν νέα μέτρα» (!), για το 2011, τα νέα μέτρα που περιλαμβάνει το μνημόνιο ανέρχονται σε 9,65 δισεκατομμύρια ευρώ! Δεδομένου ότι μέσα στο 2010 τα μέτρα που λήφθηκαν μέσω του μνημονίου ήταν ύψους 5,8 δισ. ευρώ, προκύπτει ότι για το 2011 - χρονιά που «δεν θα παρθούν νέα μέτρα» (!) - έχουν προαποφασιστεί αντιλαϊκά μέτρα πολλαπλάσιας έκτασης και έντασης! * Από τα νέα μέτρα ύψους 9,65 δισ. ευρώ που έχουν αποφασιστεί (με νόμο) για το 2011, με εξαίρεση τα 600 εκατομμύρια που αφορούν σε έκτακτη εισφορά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις (και που θα τους επιστραφούν πολλαπλά μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, των επιχορηγήσεων, των επιδοτήσεων κ.λπ.), όλα τα υπόλοιπα   (μειώσεις μισθών, συντάξεων, δώρων, ΦΠΑ, τέλη, τεκμήρια, αντικειμενικές αξίες, «Καλλικράτης» κ.λπ.)   πέφτουν πάνω στις λαϊκές πλάτες! * Αλλά το ψεύδος - με στόχο την εξαπάτηση των ψηφοφόρων - δεν σταματά εδώ. Πέρα από όσα νέα βάρη περιλαμβάνονται στο μνημόνιο για το 2011, έχει ήδη καθοριστεί ότι για το 2012, 2013, 2014 (ναι, και το 2014, δηλαδή ένα χρόνο μετά τη «λήξη» του μνημονίου!), τα επιπλέον μέτρα που έχουν προαποφασιστεί ανέρχονται, αθροιστικά, στα 16,1 δισεκατομμύρια ευρώ! * Μάλιστα, οι «δεν θα πάρουμε νέα μέτρα» είναι τόσο θρασύτατοι ψεύτες, που από αυτά τα 16,1 δισ. ευρώ των ετών 2012 - 2014, τα περίπου 11 δισ. ευρώ, ενώ έχουν προαποφασίσει και έχουν εγγράψει στο μνημόνιο ότι θα τα αφαιμάξουν από τα λαϊκά στρώματα, εντούτοις δε γνωρίζουν (ή δεν αποκαλύπτουν) ακόμα πώς θα τα βουτήξουν! Γι' αυτό, δίπλα στα ποσά που έχουν προϋπολογίσει ότι θα «αρπάξουν», έχουν προσθέσει την εξής υποσημείωση: «Μη καθορισμένα μέτρα»! Δηλαδή, έχουν αποφασίσει ότι θα τα πάρουν, έχουν αποφασίσει πόσα θα πάρουν, όσο για το πώς θα (μας) τα πάρουν, θα μας το πουν τότε! * Κι όμως, ο πρωθυπουργός έφτασε στο σημείο, στην παράσταση που έστησε σε πανεθνικό δίκτυο, να πει και να ξαναπεί: «Δεν θα πάρω νέα μέτρα»! Αλλά τότε προς τι η διακαναλική; Προς τι τα περί «αδιεξόδου»; Αν η κυβέρνησή του, στο «δεύτερο ημίχρονο» όπως ο ίδιος το έχει ονομάσει, δεν πρόκειται να επιβάλει νέα μέτρα, γιατί τότε να φοβάται μια κοινωνική ένταση που θα φέρει σε «αδιέξοδο» την κυβέρνηση; * Τα ψέματα του πρωθυπουργού είναι απίθανα. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι αν το «πρώτο ημίχρονο» ήταν για το λαό θύελλα, το «δεύτερο ημίχρονο», αν δεν τους σταματήσουμε, θα είναι τυφώνας και τσουνάμι μαζί!

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ -27/10/10

«Το πιο βαθύ καζάνι της Κόλασης φυλάγεται γι' αυτόν που σε περιόδους κρίσης αποφεύγει να επιλέξει στρατόπεδο»

«Εισερχόμενοι εγκαταλείψατε κάθε ελπίδα»

Δάντης -Κόλαση

Α ι μ α τ ο τ ρ ο φ ο ύ σ α ...

................................

Για την φασιστική κάρτα πολίτη από τον συνεργάτη  της Πειραϊκής Εκκλησίας , γιατρό Βασίλη Ατζακλή

Φραστική επίθεση εξαπέλυσε κατά της κυβέρνησης και προσωπικά κατά του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, ο Μίκης Θεοδωράκης, μιλώντας στον κύκλο συζητήσεων που διοργάνωσε το Ίδρυμα Θεοχαράκη. Στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος, ο διεθνής Έλληνας συνθέτης ανακοίνωσε την απόφασή του να προχωρήσει στην ίδρυση ενός κινήματος ανεξάρτητων πολιτών, το οποίο θα μπορεί να δώσει ένα όραμα στον κόσμο, εάν ο Γιώργος Παπανδρέου προχωρήσει, μετά τις εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε εθνικές εκλογές. "Ο Γιώργος Παπανδρέου στη διακαναλική συνέντευξή του, εκβιάζει τον ελληνικό λαό, ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Υπό αυτές τις συνθήκες οι εκλογές είναι θάνατος για την Ελλάδα. Είμαστε σε διάλυση και με τις εκλογές θα σταματήσουν τα πάντα" δήλωσε ο Μίκης Θεοδωράκης. Σημείωσε δε ότι "ο κόσμος δεν αντιδρά γιατί πιστεύει ότι ο δαίμονας στην Ελλάδα είναι η Δεξιά. Ότι όλα τα κακά προέρχονται από αυτήν". "Αν κυβερνούσε ο Κώστας Καραμανλής σήμερα, οι προοδευτικές και άλλες δυνάμεις της χώρας θα έκαιγαν την Ελλάδα καθημερινά" συνέχισε. Ακόμη επισήμανε πως "αυτές οι αλλαγές που κάνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ (όπως την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων) ήταν απαραίτητες να γίνουν διότι είναι καρκινώματα τα οποία δημιουγήθηκαν επί Μεταξά και δεν έφυγαν ποτέ από πάνω μας. Όμως έπρεπε να γίνουν το '81 που το ΠΑΣΟΚ συγκέντρωνε το 47 % και είχε μαζί του την Αριστερά και απεναντί του μία μουδιασμένη Δεξιά. Τώρα αυτές οι αλλαγές είναι εγχείρηση χωρίς αναισθητικό και λειτουργούν εναντίον του λαού." "Πρέπει ν' αλλάξει την πολιτική του ο Γιώργος Παπανδρέου. Η πολιτική της τρόικας φέρνει μόνο δεινά και η επόμενη χρονιά θα είναι χειρότερη από τη φετινή" συμπλήρωσε. Ο συνθέτης μεταξύ άλλων ανέφερε ότι είχε το μεγάλο προνόμιο να ζήσει χρόνια ολόκληρα σε φυλακές και εξορίες, τα οποία ήταν και τα ωραιότερα της ζωής του. Όπως δηλώνει θεωρεί τον εαυτό του ακόμα ουτοπικό κομμουνιστή που έχει ως μοναδικό κριτήριο τη συνείδησή του. Ερωτηθείς για το κλίμα κατάθλιψης και ανασφάλειας που επικρατεί στη χώρα μας σήμερα και για την ποιότητα της δημοκρατίας στις μέρες μας, ο Μίκης Θεοδωράκης θεωρεί ότι "η σημερινή κατάσταση είναι το απόγειο μίας διαδικασίας που έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν. Από τον εμφύλιο και πέρα, η χώρα μας ζει κάτω από μία αμερικάνικη εξάρτηση. Οι Αμερικάνοι ήρθαν για να μείνουν". Μιλώντας για τη χώρα και το ελληνικό λαό τόνισε ότι "η Ελλάδα είχε μία ιδιαιτερότητα ανέκαθεν που την ξεχωρίζει από τον υπόλοιπο κόσμο: αγάπη για την ανεξαρτησία που καμιά φορά αγγίζει και τα όρια της αναρχίας, η οποία όμως είναι προτιμότερη από την δουλικότητα". Πρόσθεσε δε, ότι "ο ελληνικός λαός είναι ένας ιός που δεν εξοντώνεται με τίποτα. Σήμερα όμως είναι διαλυμένος. Αν δεν ενωθεί δεν γίνεται τίποτα. Δεν υπάρχει λαός που να πηγαίνει αυθόρμητα μπροστά, πρέπει να έχει όραμα και μία ηγεσία που να τον εμπνέει". Αναφερόμενος στο έργο που έχει προσφέρει στον ελληνικό λαό, παραδέχτηκε ότι "σήμερα ζει σε απόλυτη απομόνωση. Έχω φθάσει σε σημείο πλέον να θεωρώ την Ελλαδα φυσική μου πατρίδα, αλλά καλλιτεχνική πατρίδα να είναι για μένα η Γερμανία". "Δεν έχω ένα χώρο σήμερα για να παίζω το Άξιον Εστί. Αν μπορούσα θα το έπαιζα κάθε εβδομάδα για να έρχεται ο κόσμος" συμπλήρωσε ο συνθέτης. Για τη νεολαία θεωρεί "ότι πρέπει να βγει μπροστά και να πολεμήσει για μια χώρα ανεξάρτητη, δυναμική, που θα έχει τον δικό της πολιτισμό. Εδώ ο τόπος καίγεται και όλες οι εκπομπές στην τηλεόραση δείχνουνε φαγάδικα." Σε ό,τι αφορά στα μέσα ενημέρωσης δήλωσε ότι "δεν είναι δυνατόν να έχουμε τόσους ραδιοφωνικούς σταθμούς και να μην παίζουν ένα κομμάτι του Χατζηδάκι ή του Ξαρχάκου σήμερα". Ο Μίκης Θεοδωράκης μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα Δεκεμβριανά, το ΕΑΜ, το κίνημα των Λαμπράκηδων, την Αριστερά, την Εθνική αντίσταση, τον εμφύλιο, τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, το Αιγαίο και την οικονομία. Τη χθεσινή συνέντευξη την χαρακτήρισε "ένα είδος απόψυξης", καθώς θεωρεί ότι τον έχουν βάλει χρόνια στην κατάψυξη και στη ναφθαλίνη. "Είναι καλό αυτό γιατί όταν είσαι στο ψυγείο χρόνια, διατηρείσαι φρέσκος".

H φωτογραφία του σέρβου Μisha από τον Αρκτούρο . Ο Misha ήταν στο ζωολογικό κήπο του Βελιγραδίου και μεταφέρθηκε στον Αρκτούρο λίγο μετά τους «ανθρωπιστικούς»βομβαρδισμούς των Γιάνκηδων στην πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας. Η φωτογραφία είναι copyright του Αρκτούρου.

Η φωτογραφία είναι του φίλου Καπετάνιου της Πλώρης, τον οποίο και ευχαριστώ θερμότατα για την αφιέρωση.

Στα μέρη της προσφυγιάς, της αντίστασης  και του μπλόκου η ζωή συνεχίζει να γράφεται ακόμα με άλικο χρώμα.

Αλλά και οι λαϊκοί πού μένουνε στο Άγιον Όρος παίρνουνε μία χάρη,  παρ'  ότι πολλές φορές βλέπουμε ότι δεν έχουνε και βίο σωστό και πολλές φορές ίσως μας σκανδαλίζουν.

Μερικοί λένε: «τι τους θέλουμε αυτούς τους κοσμικούς εδώ πέρα και δεν τους βγάζει έξω ή Ιερά Κοινότης». Σε παλαιότερη εποχή, απ'  ότι μας λέει ο παπά-Ακάκιος  των Παχωμαίων πού είναι μεγαλύτερος, αποφάσισε ή Ιερά Κοινότης να τους μαζέψει όλους αυτούς -εμείς τους λέγαμε «ζεύγαλους» ή «καβιώτες»- και να τους βγάλει έξω,  να τους κάνη εξορία από το Άγιον Όρος,  διότι οι περισσότεροι από αυτούς μεθούσανε,  πέφτανε στους δρόμους, ζούσαν άσωτη ζωή.

Τότε υπήρχαν τα καράβια τα μεγάλα, όπως το «Γεώργιος Φ»,  πού ερχότανε από Θεσσαλονίκη και πήγαινε Καβάλα, και κάθε δεκαπενθήμερο περνούσε από την Δάφνη. Αυτή ήταν ή συγκοινωνία του Αγίου Όρους.  Όταν τους μαζέψανε εκεί στην Δάφνη, είπαν: «Μια πού είναι τώρα μαζεμένοι όλοι -ίσως να ήταν καμιά πενηνταριά άτομα- να τους βγάλουμε μία φωτογραφία, έτσι για ανάμνηση, για την ιστορία, να τους έχουμε». Όταν έβγαλαν την φωτογραφία και εμφανίσανε την πλάκα,  είδανε επάνω απ' όλους αυτούς τους «ζεύγαλους» την Παναγία  μας να τους σκεπάζει.  Παρουσιάστηκε ή Παναγία στην πλάκα,  οπότε αποφάσισαν οι πατέρες να μη τους διώξουν:  «Αφού ή Παναγία μας τους σκεπάζει, ποιοι είμαστε εμείς πού θα τους διώξουμε;».

Γνωρίσαμε έναν απ' αυτούς, πού τον έλεγαν γέρο-Κώστα, ο όποιος έμενε στο  Μπουραζέρι,  πριν να πάνε ακόμα εκεί οι πατέρες,  όταν ήταν λίγοι Ρώσοι.  Είχανε εξώσπιτα απ΄ έξω και ζούσανε κάποιοι απ αυτούς τους «ζεύγαλους»· Σ'  ένα καλυβάκι εκεί ζούσε και ο γέρο-Κώστας.  Έναν βαρύ χειμώνα είχε πέσει πολύ χιόνι και ο γέρο-Κώστας αρρώστησε από γρίπη. Είχε πέσει 60-70 πόντους χιόνι και δεν μπορούσε κανείς να πάει να τον δη. Όταν έλιωσε το χιόνι, πήγαν οι άλλοι λαϊκοί, οι «ζεύγαλοι», εκεί να τον δουν, και του λένε:

«Γέρο-Κώστα πώς τα πέρασες με το χιόνι; Ποιος σου έφερνε ψωμί εδώ πέρα; Είχες τρόφιμα να περάσης;».

«Είχα αρρωστήσει,  παιδιά,  πολύ άσχημα και θα πέθαινα από γρίπη, αλλά μία μαυροφόρα κυρία ερχότανε, άναβε την σόμπα μου και μ' έκανε και τσάι. Μου 'δινε και παξιμάδι και έτσι πέρασα αυτή την κρίση.  Αλλιώς θα  πέθαινα,  θα ήμουν πεθαμένος». 

Τον υπηρετούσε ή Παναγία και αυτός το θεωρούσε τόσο φυσιολογικό...

Το θεολογικό σύμβολο «χξς» και η πολιτική κάρτα του πολίτη

Η άμεση σύνδεση του συμβόλου «χξς», που αναφέρεται στο πολυδιαφημισμένο στίχο 18 του κεφ. 13 της Αποκάλυψης του Ιωάννη, εξειδικευμένα μόνο με σημερινές πολιτικές αποφάσεις των κρατικών δομών, φαίνεται να προέρχεται στη χώρα μας από δυο ιστορικές ρίζες με κάποια αλληλεπίδραση τις τελευταίες δεκαετίες:

1) Οι θεωρίες του Απόστολου Μακράκη και του «Μακρακισμού» και όλων των σημερινών άμεσων ή έμμεσων επιγόνων του.

2) Διάσπαρτες αμερικάνικες θεωρίες προτεσταντικών παραφυάδων.

Προσωπικά, παρότι έχω κάνει «πολλές σπουδές» στο βιβλίο της Αποκάλυψης, δεν μπορώ να θεωρηθώ ούτε ειδικός, ούτε  όμως και άσχετος.  Για να παρουσιάσω κάποιες πρώτες σκέψεις μου θα αναφέρω μερικά μικρά ντοκουμέντα στην αρχή.

1) Η συμβολική έκφραση «χξς» μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους:

α) Γραμματολογικά. Ένας κλασσικός πρωτοχριστιανικός συμβολισμός  είναι ο εξής: ΧC. Αποτελείται από το 1^ο και τελευταίο γράμμα της λέξης «Χριστός» κατά τη βυζαντινή γραμματοσειρά. Σήμερα αποτελεί μέρος της σφραγίδας στα πρόσφορα, στα αντιμνήσια, σε εικόνες κλπ. Διότι η Πίστη της Εκκλησίας δεν στηρίζεται μόνο σε κάποια εξαίρετη προσωπικότητα κοινωνικοπολιτικού τύπου, ούτε σε μια μόνο «ανώτερη δύναμη»  φιλοσοφικού τύπου, ούτε σε κάποια  θρησκευτικού τύπου «θεότητα», αλλά στο σαρκωθέντα Λόγο, δηλαδή στον Ιησού που ήταν «Χριστός».

Ήδη στα ευαγγέλια γίνεται αντιπαραβολή με κάθε είναι που «κάνει αντιποίηση» του «Χριστού» και ονομάζεται με τη συμβολική έκφραση «Αντί-χριστος». Τέτοια πρόσωπα είναι χιλιάδες και εκατομμύρια στην μεταχριστιανική ιστορία. Κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη:

ι) «Παιδία, εσχάτη ώρα εστί, και καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται, και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν· Όθεν γινώσκομεν ότι εσχάτη ώρα εστίν. ...; ...;τις έστιν ο ψεύστης ει μη ο αρνούμενος ότι ο Ιησούς ουκ έστιν ο Χριστός; Ούτος έστιν ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον πατέρα και τον υιόν. Πας ο αρνούμενος τον υιόν ουδέ τον πατέρα έχει ...;.». (Α΄ Ιωάννου, Β, 18, 22-23).

ιι) « ...; και παν πνεύμα ό μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ουκ εστί. Και τούτο εστί το του αντιχρίστου ό ακηκόατε ότι έρχεται, και νυν εν τω κόσμω εστί ήδη ...; ». (Α΄ Ιωάννου, Δ, 3).

ιιι) « ...; ότι πολλοί πλάνοι εισήλθαν εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί. Ούτος εστίν ο πλάνος και ο αντίχριστος ...;». (Β΄ Ιωάννου, 7).

Συμπεράσματα: α) Η εσχάτη ώρα είναι πάντα «νυν», δηλαδή σε κάθε ιστορικό παρών. β) Οι αντίχριστοι είναι πολλοί, δαλαδή είναι «λεγεών». γ) Παρουσιάζονται σε κάθε εποχή και περιοχή που «ξεδοντιάζουν» ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθε (ως Λόγος) «εν σαρκί». Επομένως δεν είναι απούσα και η σημερινή εποχή, πως άλλωστε;

Στο συμβολικό λοιπόν γλωσσολογικό επίπεδο ο Ιωάννης σηματοδοτεί αυτή την αλλοίωση με την έκφραση «χξς». Τι κάνει δηλαδή; Εισάγει ανάμεσα στα γράμματα «χ» και «ς» το γράμμα «ξ» που έχει οπφιοειδή μορφή, συμβολίζει το δαιμονικό στοιχείο και ταυτόχρονα αλλοιώνει το σύμβολο «XC» και έτσι συμβολίζεται ο κάθε «αντί-χριστος».

Η οπτική αυτή παρουσιάζεται και από τον Παν. Τρεμπέλα  στην σχετική ερμηνεία του στίχου: « ...;. είναι εξακόσια εξήκοντα έξ ή ΧΞς=όνομα που αντιτίθεται και πλαστογραφεί και διαλύει το όνομα Χριστός». (Παν. Τρεμπέλα, η Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας, τ. Β΄. σελ. 1033, Αθήνα 1968).

β) Αριθμητικά. Ο ίδιος ο Ιωάννης της Αποκάλυψης σημειώνει: « ...; Ώδε η σοφία εστιν. Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου. Αριθμός γαρ ανθρώπου εστί. Και ο αριθμός αυτού χξς». (Αποκ. Ιωάννη, κεφ. ΙΓ, 18).

Οι ψηφίδες είναι μικρά τεμάχια που μπορούν να συναρμολογηθούν και να φτιάξουν «ψηφιδωτά». Στη γραφή οι ψηφίδες δεν είναι μόνο γράμματα που συναρμολούμενα φτιάχνουν (ψηφηδωτές) λέξεις, αλλά και ψηφία που δημιουργούν (ψηφιδωτούς) αριθμούς (διψήφιους, τριψήφιους, κλπ).

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Ιωάννης με «ένα σμπάρο ρίχνει δυο τρυγόνια». Εκτός από τη γραμματολογική αναφορά κάνει εμμέσως και αριθμητική. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή κάποιοι στους επόμενους αιώνες προσπαθούσαν να αποκωδικοποιήσουν πρόσωπα προσπαθώντας να μετατρέψουν τα γράμματα σε αριθμό που το άθροισμά του να κάνει «χξς» δηλαδή «666»; Ή γιατί στο τέλος του 20^ου προσπαθούν να το κάνουν στις διάφορες κάρτες (του φορολογούμενουμ του ασθενούς, του πολίτη κλπ); Νομίζω όχι.

Όπως όλη η Αποκάλυψη έχει σαφές και παλαιοδιαθηκικό υπόβαθρο (να ένα παράδειγμα: Το αντίχριστο θηρίο), έτσι καις το σημείο αυτό.

Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται (Βασιλειών Γ΄, κεφ. Ι΄, στιχ. 14) ότι κάθε χρόνο ο χρυσός που μαζευόταν στο ταμείο του (κανόνας του χρυσού) και πέρα από τη φορολογία των υποτελών κλπ: « ...; και ην ο αριθμός του χρυσίου του εληλθότος του Σαλωμών εν ενιαυτώ ενί εξακόσια και εξήκοντα εξ τάλαντα χρυσίου, χωρίς ...;.». Το ίδο αναφέρεται και στα Παραλειπόμενα Β΄ (κεφ. Θ΄, στιχ. 13): « ...; Και ήν ο σταθμός του χρυσίου του ενεχθέντος τω Σαλωμών εν ενιαυτώ ενί εξακόσια εξήκοντα εξ τάλαντα χρυσίου, πλην ...;.».

Η τριπλή επανάληψη του αριθμού έξι φυσικά δεν αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός, ούτε απλά το σκαρφίστηκε μόνο ο Σωλωμών. Αποτελεί μια συμβολική αναφορά γύρω από τη συμβολική θεολογία του αριθμού έξι, την οποία δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε σ' αυτό σημείο.

Μπορούμε όμως να σημειώσουμε ότι σχετίζεται με την συμβολική έκτη «ημέρα» - περίοδο της παλαιοδιαθηκικής δημιουργίας. Πρόκειται για τη δημιουργία όλων των μορφών ζωής στη στεριά (γη) με αποκορύφωμα τον άνθρωπο. (Γένεσις, κεφ. Α΄, στιχ. 24-31). Η έβδομη «ημέρα» - περίοδος είναι αυτή που ο Δημιουργός «σαββατίζει», δηλαδή αναπαύεται αφού αποτελεί το χρόνο που αθλείται ο άνθρωπος πορευόμενος προς τη θέωση (ογδόη εσχατολογική ημέρα) ή «πέφτοντας» πάλι στην γηινη και βιολογική «έκτη» ημέρα της απλής επιβίωσης ...;

Η απλή επιβίωση, η «αποκτήνωση», είναι και κύρια αιτία κάθε κακοδαιμονίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου βασικές εκφράσεις της είναι η κυριαρχία των ισχυρών με βάση τη «δύναμη» (τα θηρία) και με βάση το χρήμα (χρυσίο). Αυτοί που λυμαίνονται τη δύναμη και το χρυσίο, βασικά σύμβολα και όπλα των ανθρώπων  της «έκτης μέρας, είναι αδιαμφισβήτητα «Η πλουτοκρατία είναι ο διαρκής αντίχριστος» κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που έζησε την ίδια εποχή με τον Απόστολο Μακράκη, αλλά εξέφραζε πολύ πιο ορθόδοξη οπτική Χριστολογία ...;

Συμπέρασμα: Η μυωπική σύνδεση της κάρτας του πολίτη με μια όψη μόνο της κυριαρχίας της αντίχριστης λεγεώνας δύναμης και χρυσίου και στην εποχή μας αδικεί τόσο τη απαραίτητα πολιτική μετωπική μάχη μέσω και αυτού του οργάνου εξουσιασμού, αλλά κυρίως τη θεολογία της Χριστολογίας που υποβιβάζεται σε μια απλή τεχνοκρατική δαιμονοποίηση.

πηγή Μανιτάρι τού Βουνού