Έλεγε ο αββάς Αλέξανδρος της μονής τού Καλαμώνα , η οποία βρίσκεται κοντά στον άγιο Ιορδάνη:

Μια μέρα καθώς ήμουν με τον αββά Παύλο τον Ελλαδίτη στο σπήλαιο του, να που ήρθε κάποιος και κτύπησε την θύρα.

Τότε βγήκε ο γέροντας, τού άνοιξε έβγαλε ψωμί και βρεγμένα όσπρια και τα έβαλε μπροστά του να φάει.

Εγώ τότε νόμισα πως ήταν ξένος και βγάζοντας το κεφάλι μου από το παράθυρο βλέπω πως είναι λιοντάρι.

Και λέω στο γέροντα: «Γιατί καλόγερε, έδωσες σε αυτό να φάει~ Πες μου την αιτία»

Αυτός μου λέει

«Τού παράγγειλα να μην αδικήσει μήτε άνθρωπο , μήτε ζώο» και «να έρχεσαι κάθε μέρα να σού δίνω την τροφή σου» Και να που έχω εφτά μήνες που έρχεται δύο φορές την ημέρα και του δίνω  την τροφή.»

Τον επισκέφτηκα ξανά  μετά από λίγες μέρες θέλοντας να αγοράσω φλασκιά.Και του λέω «Τι γίνεσαι καλόγερε~ Πώς είναι το λιοντάρι~»

Μού αποκρίθηκε «Άσχημα».Του λέω «Γιατί~»

Αυτός μου λέει «Άσχημα»

Τού λέω «Γιατί» Αυτός μου λέει Την προηγούμενη μέρα ήρθε εδώ , να του δώσω να φάει και βλέπω όλη του τη γενειάδα λερωμένη και του λέω

Τί συμβαίνει με παράκουσες κι έφαγες κρέας~ Ευλογητός Κύριος δεν σού δίνω πια την τροφή των πατέρων , σαρκοφάγε.Πήγαινε από εδώ.

Αυτό όμως δεν ήθελε να φύγει.Τότε πήρα σκοινί το δίπλωσα στα τρία, τού έκανα τρεις πληγές κι έφυγε.»

Από το Λειμωνάριο. εκδ Ι.Μ.Σταυρονικήτα -1983, σελ 178

Στις 8 Οκτωβρίου γιορτάζoυν δυο αγίες «από εταιρίδων»,δηλαδή πρώην πόρνες,  η οσία Πελαγία και η οσία Ταϊσία στις οποίες έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν.Σήμερα θα προσθέσουμε ακόμα μία γυναίκα , πρότυπο μετανοίας , την Μαρία όπως αναφέρεται σε αυτήν το Λειμωνάριο

Δυό γέροντες πήγαιναν από τις Αιγαιές στην Ταρσό της Κιλικίας.Και όταν ήρθαν , κατ΄οικονομία Θεού σε ένα πανδοχείο για να αναπαυτούν , γιατί είχε καύσωνα , βρήκαν εκεί τρεις νέους που πορεύονταν στις Ααιγαιαές και είχαν μαζί τους μια πόρνη.Οι γέροντες λοιπόν κάθισαν χώρια.Πήρε τότε ο ένας από το σακίδιο του το άγιο Ευαγγέλιο και διάβαζε.Τότε η πόρνη η οποία ήταν μαζί με τους νέους μόλις είδε το γέροντα να διαβάζει , άφησε τους νέους και ήρθε και κάθισε κοντά στο γέροντα.

Ο γέροντας όμως την αποτίναξε και της είπε: Πολύ ξεδιάντροπη φαίνεσαι , άθλια.Δεν ντράπηκες να έρθεις κοντά μας και να καθίσεις~»Αυτή αποκρίθηκε και είπε:

Μη πάτερ, μη με αποστραφείς.Γιατί αν και είμαι γεμάτη από κάθε αμαρτία ο Δεσπότης όμως των άλλων, ο Κύριος και Θεός μας, δεν αποδιωξε την πόρνη που τον πλησίασε.»

Ο γέροντας τότε της αποκρίθηκε

«Αλλ η πόρνη εκείνη δεν έμεινε πια πόρνη».

Κι αυτή του λέει «Ελπίζω στον Υιό τού Θεού του Ζζώντος ότι από σήμερα ούτε εγώ μένω σ΄αυτή την αμαρτία».

Άφησε τότε τους νέους κι όλα τα υπάρχοντα της κι ακολούθησε  τούς γέροντες.

Και την έβαλαν σε ένα μοναστήρικοντά στις Ααιγαιές , το επονομαζόμενο του Νακκιβά.

Την είδα κι εγώ γριά, να ζει με πολλή σωφροσύνη κι άκουσα αυτά από την ίδια.

Προσυπογράφουμε και επαυξάνουμε.

Λίστα με όλους αυτούς που τους στηρίζουν ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΑ.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ.

Διαφημίζεσαι στους βαρώνους; ΚΑΗΚΕΣ.

Ένας απλός και εφαρμόσιμος τρόπος αντίστασης και φθοράς του συστήματος των νταβατζήδων και των εκλεκτών τους. Λίστα με τις επιχειρήσεις που επιμένουν να τους ταΐζουν, και οργανωμένο μποϋκοτάζ. Τρέμουν στην ιδέα να κόψουν τις ξιπασμένες προσφορές τους οι τυχοδιώκτες εκδότες. Τρέμουν για την ακρίβεια το δελτίο κυκλοφορίας που θα εμφανίσει όλες τις σαβουροφυλλάδες να πουλάνε τα μισά φύλλα των σημερινών κυκλοφοριών. Οι περισσότεροι έχοντας συνηθίσει να εκβιάζουν για λογαριασμό τους και για λογαριασμό τρίτων, δεν θα ρισκάρουν απο τα 160.000 φύλλα να φτάσει το δελτίο τους στα 50 η 60.000 φύλλα-για τέτοια νούμερα μιλάμε σε περίπτωση που βγάλουν γυμνό το δημοσιογραφικό προιόν τους στα περίπτερα. Θα πάθουν μεγάλη νίλα. Οι ίδιοι-μια χούφτα τσογλάνια-φυσικά αδιαφορούν τόσο για τους εργαζόμενους δημοσιογράφους όσο και για τη δημοσιογραφία. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εκβιάζουν το Μαξίμου,το υπ. Εθνικής Αμυνας, το υπ. Οικονομικών και πάει λέγοντας. Κι αν εκείνοι θ αντισταθούν ως το τέλος στον επερχόμενο θάνατό τους, εμείς οφείλουμε να τσακίσουμε εκείνους που τους στηρίζουν. Αυτοί δεν είναι άλλοι απο τους Τραπεζίτες με τα θαλασσοδάνειά τους ( στις επιχειρήσεις των ΜΜΕ) και φυσικά οι διαφημιζόμενοι στις εφημερίδες και τα κανάλια τους! Καλούμε λοιπόν την κάθε ελληνική οικογένεια να κάνει μια λίστα με τα προιόντα που διαφημίζονται στις εφημερίδες των νταβατζήδων-παραδοσιακών και νεόπλουτων-καθώς και στα κανάλια τους και να σταματήσει να τ αγοράζει. Μην αγοράζετε τα προιόντα που διαφημίζονται στις εφημερίδες και τα κανάλια τους. Κανένα ξιπασμένο προιόν να μην μπαίνει στα σπίτια μας κι όσο αφορά τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας για παράδειγμα που διαφημίζονται όλες, ας επιλέξουμε εκείνη που εμφανίζεται λιγότερο-που τους χώνει τα λιγότερα φράγκα. Ετσι  απλά μπορούμε να τους τσακίσουμε. Διαφορετικά ας μάθουμε να ζούμε με τα τοξικά απόβλητά τους ...;

Ρωτήσαμε τόν πατέρα Πορφύριο πώς συμβαίνει, πολλες φορές, άνθρωποι νά γίνονται καλά άπό αθεράπευτες ασθένειες, κι εκείνος απάντησε: «Διά τής πί­στεως». Τόν ρωτήσαμε τι εννοούσε «διά τής πίστεως» και μάς εξήγησε ότι, αν ό ασθενής εγκαταλείψει τή φυσική γνώση τών γιατρών και τά αφήσει στο Θεό, τότε κάνει τήν πρόνοια τοϋ Θεοϋ νά αναλάβει νά τόν κάνει καλά*. Και γίνεται έτσι καλά! Νά, ήλθε, μάς είπε, μία κυρία με καρκίνο στο μαστό και μου λέει: Έγώ δέν θα πάω πουθενά, ούτε σέ γιατρούς ούτε σέ κανένα και ό,τι θέλει ό Θεός ας γίνει. Κι έγώ της είπα: Άφού έχεις τόση πίστη στό Θεό, τους γιατρούς δεν τους χρειάζεσαι.

* Σημ. του εκδότου. Αυτό έτσι περιληπτικά ποϋ είναι διατυπωμένο μπορεί νά παρανοηθεί. Διότι όταν κάποιος δεν πηγαίνει στο γιατρό γιά «νά κάνει τήν πρόνοια τοΰ Θεού νά τόν κάνει καλά», ενεργεί σαν νά εκβιάζει ή έκπειράζει τό Θεό, πράγμα ποϋ πάντοτε τό απέρριπτε ό Γέροντας Πορφύριος. Όταν δμως αφήνεται στό Θεό μέ απλότητα, άφελότητα και εμπιστοσύνη σε ο,τι ό Θεός επιτρέψει, χωρίς νά ζητά θεραπεία, όπως αφηνόταν ό ίδιος ό Γέροντας Πορφύριος, τότε πολλές φορές ή χάρις τοΰ Θεού ενεργεί τη θεραπεία. Σ' αύτη τήν περίπτωση ό άρρωστος πού αφήνεται στην αγάπη τού Θεού δέν θέλει βαθειά μέσα του ούτε ζητά τή θεραπεία. Δέχεται ό,τι αποφασίσει ό Θεός. Τό νά θέλει νά θεραπευθεί καί νά μή καταφύγει στό γιατρό, άλλα νά ζητά νά τόν θεραπεύσει άμεσα ό Θεός είναι λάθος. Ή κυρία τοΰ παρα­δείγματος πού ακολουθεί είπε: «Ο,τι θέλει ό Θεός ας γίνει». Δέν είπε: «Θά μέ κάνει καλά ό Θεός». Αυτής τή στάση φέρνει ως παράδειγμα ό Γέροντας. Βλέπε καί αμέσως πιο κάτω τό απόσπασμα «"Αφησε τήν αρρώστια σου άνυστερόβουλα στό Θεό».

Ό καρκίνος τοΰ Γέροντα και ή αγία υπομονή του   Οταν μου τό είπαν οί γιατροί ότι έχω καρκίνο, μετά από τις εξετάσεις πού έκαναν, τό χάρηκα και είπα: Δόξα σοι ό Θεός. Μετά άπό τόσα χρόνια δέν ξέχασες τό αϊτημά μου. Έχω καρκίνο έδώ, στην υπόφυ­ση. Αύτη έχει κάνει όγκο πού μεγαλώνει καί πιέζει τό οπτικό χίασμα. Γι' αυτό άρχισα νά μή βλέπω. Με αυτό τό μάτι βλέπω λίγο φως- μέ τό άλλο βλέ­πω τους ανθρώπους σαν σιλουέτες, άλλα δέ βλέπω μέ αυτά τά μάτια τά χαρακτηριστικά τους. Ή γλώσσα μου έχει γίνει χονδρή καί μακριά. Μέ δυσκολεύει μέσα στό στόμα μου καί ή φωνή μου έχει αλλάξει. Έχω πό­νους φοβερούς. Όταν πονώ, κάνω υπομονή καί προσεύ­χομαι. Στον πολύ πόνο δέν μπορώ νά προσευχηθώ. Όμως δέν γογγύζω ούτε παραπονούμαι. - Γέροντα, νά παίρνετε κανένα παυσίπονο. Νά άνακουφίζεσθε.  - Δεν παίρνω. Λέω αυτό πού σοϋ εΐπα: Δέν ξέρει ό Χριστός ότι πονάω; Τό ξέρει. Λοιπόν σηκώνω τό Σταυρό τού Χρίστου υπομονετικά. Πώς σού φαίνεται αυτό; Σού είπα. Μπορεί νά με πουν τρελό. Όμως μ' αρέσει αυτή ή τρέλα. Δέ σε υποχρεώνω νά κάνεις κι εσύ τό ϊδιο. Έσύ, όπως τό καταλαβαίνεις, όσο μπορείς. Έγώ έτσι τό καταλαβαίνω. Σε αγαπώ, μωρέ, τό ξέρεις; -   Τό ξέρω, Γέροντα. Κι έγώ σας αγαπώ και παρα­καλώ δι' ευχών σας νά μέ ελεήσει ό Θεός. -   Μέσα στους πόνους μου παρακαλώ τό Θεό νά μέ ελεήσει και νά συγχωρήσει τις αμαρτίες μου. Όταν ό άνθρωπος φτάσει στην προπτωτική κατάσταση, δέν επιτρέπει ό Θεός αρρώστια. Κι όταν Εκείνος θελήσει, μπορούμε αμέσως νά γίνουμε ύγιεΐς. Αυτά είναι δύσκολα. Τά καταλαβαίνουν εκείνοι «οίς δέδοται».

Σημ .Misha  Αυτά πραγματικά είναι ΑΛΛΑ ΚΌΛΠΑ.

Ακατανόητα και αδιανόητα με την επιστημονική και εγκόσμια λογική μας αλλά και ανυπόφορα στην πρακτική αντιμετώπιση τους. Θέλει πολλή Χάρη Θεού για να τεθούν σε εφαρμογή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο γιατρός του παππούλη , ο μακαριστός καθηγητής Γιώργος Παπαζάχος , ο οποίος στην αρρώστια του χρειάστηκε μεγάλες δόσεις ναρκωτικών ουσιών για να ανακουφιστεί από τους ανυπόφορους πόνους.

Ζούμε στην εισαγωγική περίοδο τής εποχής τού Αντιχρίστου. Σ' εμάς άφορα ή προφητεία: όχι μόνο στίς ταυτότητες πρέπει νάχωμε τό καύχημα «ορθόδοξος χριστιανός» άλλ' άν τό άφαιρέσουν παρά την θέλησί μας άπό κεί, ένα σταυρό στό μέτωπο· κανείς δέν μπορεί ν' άλλάξει τό φρόνημά μας. Ποιος ειπε πώς δέν πρέπει νά διακρινώμαστε πώς είμαστε Χριστιανοί;

θά πιέση τούς χριστιανούς δι' οικονομικοϋ άποκλεισμοϋ, γιά νά τούς άναγκάση νά δεχθοϋν τό σφράγισμά του, διότι δέν θά μποροϋν νά συναλλάσσωνται εμπορικά ούτε νά έχουν χρή­ματα διά νά αγοράσουν τά αναγκαία τρόφιμα. (σημ.Misha αυτή την οικονομική, εμπορική διάσταση του χαράγματος της Αποκαλύψεως δεν μπορούν να εξηγήσουν όσοι εκτιμούν πως το χάραγμα θα έχει μόνο «εσωτεριστική», πνευματική υπόσταση.Και είναι αυτή η διασταση που εκπληρώνεται με την ηλεκτρονική κάρτα πολίτη ).

Ο Πρωθυπουργός μίλησε (7-10-10) για εμπρηστές και πυροσβέστες. Στην προσπάθειά του, προφανώς, να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον των αηδιασμένων ψηφοφόρων, για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Και προκάλεσε την οργή και αγανάκτηση του λαού, που καίγεται και τσουρουφλίζεται , στο κρεματόριο του Μνημονίου. Που, ασφαλώς, δεν χρειαζόταν ινστρούχτορες, για να καταλάβει ποιοι, στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι εμπρηστές. Ποιοι, δηλαδή, σώριασαν βουνά τα προσανάμματα. Τα μούσκεψαν, με λάδι και πετρέλαιο και βενζίνα και άναψαν τη θρυαλλίδα. Και μάλιστα ακριβώς τη στιγμή, που το μαφιόζικο, ναζιστικό καθεστώς των τοκογλύφων είχε προγραμματίσει να επιβάλλει, σε βάρος μας τη δολοφονική κυριαρχία του.. Γιατί η αποπνικτική και δηλητηριώδης αιθαλομίχλη, που σκεπάζει τον ουρανό της Ελλάδας, δεν είναι μόνο γαλάζια, αλλά και αποκρουστικά πράσινη. Μάταια, λοιπόν, προσπαθούν οι εμπρηστές να παρασύρουν το λαό στην παγίδα μιας ακόμη ολέθριας αυτοκτονικής εκλογικής εξαπάτησης. Μάταια επιδίδονται σε βιντεομαχίες και από τηλεοράσεως κατινομαχίες, σκαλίζοντας ο ένας την κοπριά και τη δυσοσμία του άλλου. Μάταια ανακυκλώνουν τα χιλιοειπωμένα ψεύδη, τις απάτες, τις μίζες, τις κλοπές, τις εκατέρωθεν καταχρήσεις. Μάταια τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ αναφέρονται σε «δριμύτατες», τάχα, επιθέσεις και «σκληρότατες», δήθεν, αποκρούσεις, ένθεν κακείθεν. Για να πυροδοτήσουν, με τις πανάθλιες κομματικές φαρσοκωμωδίες,τον προεκλογικό οίστρο της αποτροπιασμένης κοινής γνώμης. Ο λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του. Και τα έχει βγάλει, όχι μόνο από τις δικές τους ακατάσχετες αλληλοκατηγορίες, αλλά κι απ' την οδυνηρή καθημερινή πραγματικότητα, που ο ίδιος υποφέρει.. Αλά κι όλη η υφήλιος έχει καταλάβει ότι αυτά, που πληρώνει ο ελληνικός λαός «τα έφαγαν μαζί» οι πράσινοι και οι γαλάζιοι εμπρηστές. Και κανείς δεν μπορεί να περιμένει κανενός είδους πυροσβέστες απ' τη γαλαζοπράσινη ληστοσυμμορία.

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

(η εικονοσύνθεση από το antinews.gr)

«Το μόνο δροσερό που αισθάνθηκα τον τελευταίο καιρό ήσαν οι πρώτες σταγόνες της βροχής, που, όταν έγιναν βροχή, καθάρισαν κάπως τον εξωτερικό μας ρύπο.

Για ποια ελληνική κοινωνία μιλάτε; Αυτό το πληθυσμιακό αμάρευμα (=κατακάθι) δεν είναι κοινωνία, είναι α-κοινωνία.

Με ποιον ή με τι κοινωνούμε; Το τι είμαστε, το έχει προσδιορίσει προφητικά και χλευαστικά ο Ηράκλειτος: «Σάρμα εική κεχυμένον ο κάλλιστος κόσμος μας» (=Σκουπίδια άτακτα χυμένα ο ωραιότατος κόσμος μας)!

Στο μόνο που διακρινόμαστε είναι η παραγωγή και η έκθεση σκουπιδιών. Δημιουργούμε - όντας σκουπίδια της ιστορίας - τον «Πολιτισμό των Σκουπιδιών».

Ας μη μιλάμε πια για πρόσωπο. Όπως συχνά έχω γράψει, είμαστε μια απρόσωπη έκφραση προσωπικότητας. Δεν έχουμε πρόσωπο και γι' αυτό, όπως έλεγε ο λαός, όταν ήταν λαός κι όχι πολτός, «Δεν βλέπουμε Θεού ...; Πρόσωπο»!

-       Σαράντος Καργάκος: Iστορικός, Συγγραφεύς, Φιλόλογος

«....Δεν λυπάμαι που δεν άφησα τίποτα υλικό στη γυναίκα και τα παιδιά μου. Είμαι ευτυχισμένος που έγινε έτσι. Δε ζητώ τίποτα γι αυτούς γιατί το κράτος θα φροντίσει να έχουν αρκετά για να ζήσουν και να μορφωθούν. Θα είχα πολλά να πω σ' εσένα και το λαό μας, αλλά αισθάνομαι ότι είναι άχρηστα.

Οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν αυτό που θα ήθελα και δεν υπάρχει λόγος να ξοδεύω σελίδες.

Πάντα μπροστά για τη νίκη!

Πατρίδα ή θάνατος!»

(από την τελευταία επιστολή του αργεντίνου γιατρού Ερνέστο Γκεβάρα , γνωστού ως «ο Φίλος» (el Che), στον ηγέτη της κουβανικής επανάστασης Φιντέλ Κάστρο)

Homenaje a Ernesto Guevara de la Serna El Che

.είχα έναν αδερφό. ..δεν ειδωθήκαμε ποτέ ..αλλά δεν έχει σημασία. ..είχα έναν αδερφό ..που γυρνούσε στα βουνά ..ενώ εγώ κοιμόμουν. ..τον αγάπησα με τον τρόπο μου ..πήρα τη φωνή του ..ελεύθερη σαν το νερό ..περπάτησα κάπου κάπoυ ..κοντά στη σκιά του ..δεν ειδωθήκαμε ποτέ ..αλλά δεν έχει σημασία ..ο αδερφός μου αγρυπνούσε ..ενώ εγώ κοιμόμουν ..ένας αδερφός που μου έδειχνε ..πίσω από τη νύχτα ..ΤΟ ΕΚΛΕΚΤΟ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΙ.

.HASTA LA VICTORIA SIEMPRE ...; ...; ...;.

Πάντα μπροστά για τη νίκη!

Ο όσιος και Θεοφόρος Πατήρ ημών Σέργιος του Ραντονέζ, ό Θαυματουργός*

Ο ΟΣΙΟΣ Σέργιος ηταν ό δεύτερος άπό τους τρείς υίους ευσεβών Βογιάρων, του Κυρίλλου και της Μαρίας, οί όποιοι διεκρίνοντο για τόν πλουτο και την ϊσχυ τους στην ηγεμονία του Ροστώφ. Όλίγες ημέρες πριν άπό την γέννησι του Αγίου, ό Θεός με σημείο προεμήνυσε την μελλοντική δόξα του δουλου Του. Μία Κυριακή, έφώναξε δυνατα τρείς φορές, κα­τα την διάρκεια της θείας Λειτουργίας μέ­σα άπό την κοιλια της μητέρας του! Γεννήθηκε τό 1314 καί οί γονείς του στό Βάπτισμα τόν ώνόμασαν Βαρθολομαίο. Τό σκευος αυτό της Αγίας Τριάδος τίς Τετάρ­τες, τίς Παρασκευές καί όταν η μητέρα του κρεοφαγουσε, δεν έθήλαζε τό μητρικό γάλα. Σε ηλικία έπτα έτών, ό Βαρθολομαίος έστάλη άπό τους γονείς του να μάθη γράμματα. Παρ' όλη όμως την έπιμέλειά του, δεν προώδευε καί με πολλα δάκρυα ζητουσε την θεία βοήθεια. Του συνέβη τότε κάτι παρόμοιο με τόν Σαουλ (βλ. Α' Βασ. κεφ. 9). Μία ημέρα, ό πατέρας του τόν έστειλε να βρη τα χαμένα τους άλογα καί ό Βαρθολομαίος συνάντησε έναν Ιερομόναχο, ό όποίος προσευχόταν κάτω άπό μία βελανιδιά. Με απλότητα του είπε τδυσκολία του καί ό Γέροντας τόν ευλόγησε καί  του έδωσε νά φάη ένα κομμάτι πρόσφορο, ώςσημείον της χάριτος του Θεοϋ για την κατανόηση των γραμμάτων. Του προφήτευσε δέ, ότι θά γίνη  κατοικητήριο τής  Αγίας Τριάδος καί θά όδηγήση πολλούς στην κατανόησι του θείου θελήματος. Μετά τό περιστατικό αυτό, άνοιξαν οί οφθαλ­μοί του νου του καί ό Βαρθολομαίος με ζηλο παρακολουθουσε τίς έκκλησιαστικες Ακολουθίες καί μελετουσε την Αγία Γραφή. Ενωρίς άρχισε καί αυστηρή νηστεία. Την Τετάρτη καί την Παρα­σκευή έμενε τελείως άσιτος, ένώ τίς άλλες ημέρες του άρκουσε ξερό ψωμί καί νερό. Τόν καιρό έκείνο, λόγω της καταλήψεως του Ροστώφ άπό τόν Μεγάλο Ηγεμόνα της Μόσχας Ιωάννη Καλιτά, ό πατέρας του έ-πτώχευσε καί γυρω στό 1330 άναγκάσθηκε να μετοικήση με την οϊκογένειά του στό Ραντονέζ. Ό Βαρθολομαίος παρέμεινε κοντα στους ηλικιωμένους γονείς του, έως ότου έγιναν Μοναχοί καί άναπαυθηκαν στην Ίερα Μονη της Θεοτόκου, στό Χότκωφ. ** * ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΣ τότε άπό κάθε φροντίδα, σαν διψασμένο έλάφι, άναζητουσε με την βοήθεια του άδελφου του Στεφάνου, ό όποίος μετα τόν αιφνίδιο θάνατο της γυναίκας του είχε γίνει Μονα­χός τόπον κατάλληλο για ησυχαστικη ζωή. Μετα άπό πολλες έρευνες, βρηκε κάποιο ξέφωτο στην καρδια παρθένου δάσους, δέ­κα χιλιόμετρα μακρια άπό τό Ραντονέζ. Με κορμους δένδρων έφτι­αξαν μία καλυβα καί μία μικρη Εκκλησία, την όποίαν άφιέρωσαν στην Αγία Τριάδα. Ό Στέφανος όμως δεν άντεχε στίς στερήσεις της έρήμου καί συντομα άνεχώρησε για την Μονη τών Θεοφανείων (Μπογκογιαβλένσκυ), στην Μόσχα. Μένοντας όλομόναχος ό Βαρθολομαίος δεν άποθαρρυνθηκε. Τό 1337, σε ηλικία είκοσι τριών έτών, έλαβε άπό τόν Ήγουμενο Μητροφάνη τό Μοναχικό Σχημα καί ώνομάσθηκε Σέργιος. Κατα την περίοδο αυτή, μόνον ό Θεός γνω­ρίζει τους άγώνες καί τίς δοκιμασίες του Σεργίου άπό τίς έπιθέσεις τών δαιμόνων μέσα στην άγρια μοναξια του δάσους, την όποία διέσχιζαν τα ουρλιαχτα τών λυκων καί τών άρκουδων. Τα θηρία πολλες φορες έφθαναν ώς την καλυβα του. Ό Σέργιος γρήγορα συμφιλιώθηκε με μία άρκουδα, η όποία τόν έπισκεπτόταν καθημερινά, για να βρη λίγη τροφή. Μαζί της μοιραζόταν τό όλιγοστό ψωμί του, τοποθε­τώντας τό μερίδιό της έπάνω σε ένα κουτσουρο. "Αν τό ψωμί ηταν έλάχιστο, τό έδινε σε έκείνην, για να μην την άπογοητευση, ένώ αυτός έμενε νη­στικός.ΥΣΤΕΡΑ άπό δυο περίπου χρόνια τελείας μονώσεως, σιγα-σιγα συναθροίσθηκαν κοντά του δώδεκα άδελφοί. Ό καθένας έκτιζε τό κελλί του καί φρόντιζε μόνος για την έξευρεσι τών άναγκαίων. Καθημερινα τελουσαν άπό κοινου στην Εκκλησία όλες τίς Ακολουθί­ες. Για την θεία Λειτουργία καλουσαν Ιερέα άπό τό κοντινό χωριό. Παρα την υποτυπώδη κοινη διαβίωσι, ό "Οσιος με πολλη ταπείνωσι διακονουσε την μικρη Αδελφότητα. "Εκοβε ξυλα άπό τό δά­σος, άλεθε τό σιτάρι, ζυμωνε καί φουρνιζε τα ψωμιά, μαγείρευε, μετέφερε νερό καί τό άφηνε μπροστα σε κάθε κελλί, έρραβε ρουχα, έπιδιώρθωνε υποδήματα. Με την έμπρακτη αυτη άγάπη πρός τους Αδελφους, τους έδιδε στα άνθρώπινα μέτρα μία εικόνα της τελείας κοινωνίας τών τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος, ώστε προσβλέποντας πρός αυτην οί Μοναχοί του, να άντικατοπτρίζουν στην ζωή τους την άμοιβαία θεϊκη άγάπη καί ενότητα έν έλευθερία. Συντομα, ηλθε να ζήση μαζί τους καί ό Ήγουμενος Μητροφάνης, ό όποίος είχε κείρει τόν Σέργιο Μοναχό. "Οταν μετα άπό ένα χρόνο άναπαυθηκε ό Μητροφάνης, οί Αδελφοί με έπιμονη ζητουσαν άπό τόν Σέργιο να γίνη αυτός Ήγουμενός τους. Ό "Οσιος άπό ταπείνωσι άρνήθηκε. Μετα όμως άπό παρακλήσεις καί άπειλές, φοβήθηκε την κρίσι του Θεου καί υπέκυψε. Τό 1354, χειροτονήθηκε Ίερευς καί ένθρονίσθηκε Ήγουμενος άπό τόν έπίσκοπο Βολυνίας Αθανάσιο. Τελουσε καθημερινα την θεία Λει­τουργία καί σε κάθε Ακολουθία πήγαινε πρώτος στην Εκκλησία. Τα πρόσφορα, τά κεριά και τα κόλλυβα τα ετοίμαζε πάντα μόνος του. Ύπό την καθοδήγησί του οί Αδελφοί την ήμερα ενάλλασσαν τον χρόνο τους μεταξύ της προσευχής καί τής χειρωνακτικής εργασίας. Την νύκτα οί ώρες ήσαν αφιερωμένες αποκλειστικά στόν Θεό. Μετά τό Απόδειπνο, απαγόρευε αυστηρά τίς συζητήσεις μεταξύ των Αδελφών καί τίς επισκέψεις στά κελλιά. Στήν άρχή έστερουντο καί τά πλέον απαραίτητα. Γιά φωτισμό, στίς Ακολουθίες χρησιμοποιούσαν δαδιά άπό σημύδα. Σε φλοιούς σημύδας έπίσης ήσαν γραμμένα καί τά λειτουργικά τους βιβλία. Γιά νά χαλκευση τήν εμπιστοσύνη τών Μοναχών του στήν θεία Πρό­νοια, τους απαγόρευε αυστηρά νά ζητούν ελεημοσύνες γιά τίς άνάγκες τους.Κάποτε, που υπέφεραν άπό μεγάλη έλλειψι τροφής, ό ίδιος ό "Οσιος, άφου έ­μεινε τελείως νηστικός τρείς ήμέρες, τήν τετάρτη έργάσθηκε άπό τό πρωί, άνοίγοντας δρόμο μπροστά στό κελλί του Γέ­ροντος Δανιήλ. Ώς άμοιβή, του έζήτησε ολίγα κομμάτια μουχλιασμένο ψωμί, τάοποία δεν έφαγε πρίν άπό τήν ένάτη ώρα. Άλλη φορά πάλι, που αρκετοί άπό τους Αδελφούς, πιεζόμενοι άπό τήν πείνα, έγόγγυζαν εναντίον του καί τόν απειλούσαν πώς θά τόν εγκαταλείψουν καί θά φυγουν, ό Θεός τους έστειλε με ά­γνωστους ευεργέτες άμαξες με πολλά τρόφιμα καί προμήθειες.ΚΑΠΟΙΑ νυκτα, καθώς ό "Οσιος προσευχόταν γιά τους μαθητάς του, άκουσε φωνή: «Σέργιε! Ό Κυριος εϊσήκουσε τίς προσευχές σου. Κοίταξε τί πλήθος συναθροίσθηκε γυρω σου εις τό όνομα τής Αγίας Τριάδος!». Ό Σέργιος άνοιξε τό παράθυρο καί είδε μέσα σε υπερκό-σμιο φώς, που κατηυγαζε τό νυκτερινό στερέωμα, χιλιάδες πουλιά νά πετούν έπάνω καί γυρω άπό τήν Μονή, κελαηδώντας μία εξαί­σια μελωδία. «Σάν αυτά τά πουλιά», συνέχισε ή φωνή, «θά πληθυνθουν οί μαθηταί σου καί δεν θά λείψουν ποτε αυτοί που θά θελή­σουν νά άκολουθήσουν τά ίχνη σου». Περί τό 1355, ό Οικουμενικός Πατριάρχης "Αγιος Φιλόθεος Κόκκι­νος έστειλε στόν "Οσιο Σταυρό, Πολυσταυρι καί Σχήμα, συνοδευόμε­να άπό μία έπιστολή, στήν όποία έγραφε:«Πληροφορηθήκαμε για τόν ένάρετο κατα Θεόν βίο σας καί αινέσαμε καί δοξάσαμε τόν Θεό. "Ενα όμως κεφαλαιώδες σας λείπει· δεν έχετε τό Κοινόβιο. Γνωρίζεις, όσιώτατε, ότι καί αυτός ό θεοπάτωρ προφήτης Δαβίδ τίποτε δεν έγκωμίασε τόσο, όσο τό Κοινόβιο λέγων "Ίδου δη τί καλόν ή τί τερπνόν, άλλ' ή τό κατοικείν άδε-φους έπί τό αυτό;" (Ψαλμ. 132, 1). Γγ αυτό καί έμείς σας δίνομε καλη συμβουλή νά ιδρύσετε Κοινόβιο». Ένθαρρυνόμενος καί άττό τόν Μητροπο­λίτη Μόσχας Αλέξιο, ό "Οσιος εισήγαγε στήν Μονή πλήρες κοινοβιακό σύστημα· κανείς δεν μπορούσε να έχη κάτι υπό τήν κατοχή του ή νά όνομάζη κάτι ιδικό του. Τά πάντα ή­σαν κοινά, κατά τίς ύποτυπώσεις τών Αγί­ων Πατέρων. "Αν καί ό ίδιος παρέμεινε ερα­στής της ησυχίας, δέχθηκε νά άναλάβη τήν ευθυνη της κοινοβιακης ζωης. Για τόν κάθε μαθητή του έγινε όχι μόνον ό Ήγουμενος, άλλα καί ό πατέρας καί ό χειραγωγός εις Χριστόν. *** Η ΣΥΝΕΧΗΣ αυξησις τών μαθητών του έφερε ευημερία στό Μο­ναστήρι· καί ό "Οσιος, άκριβης τηρητης της μοναχικης άκτημοσυνης, έθέσπισε τήν φιλοξενία καί τήν φιλανθρωπία, ώστε να ξοδευεται έκεί τό «περίσσευμα». Ή ουσιαστικη αυτη άλλαγη στην ζωη της Αδελφότητος δεν έγινε χωρίς άντιδράσεις. Μερικοί, δυσαρεστημένοι άπό τό νέο συστημα, γόγγυζαν για την πειθαρχία καί τους περιορισμους, τους όποίους έπέβαλλε τό Κοινόβιο, καί ήθελαν να παυθη ό Σέργιος άπό Ήγουμε­νος. Ό ίδιος ό άδελφός του Στέφανος, ό όποίος είχε έπανέλθει στό Μοναστήρι μαζί με τόν μικρό του υίό Ιωάννη, τόν μετέπειτα "Οσιο Θεόδωρο του Σιμονώφ, κάποια Κυριακη στόν Εσπερινό, άκουσθηκε να φωνάζη δυνατα μέσα στην Εκκλησία: «Ποιός είναι έδώ ό Ήγουμενος; 'Εγώ δεν ηλθα πρώτος σ' αυτόν τόν τόπο;». Ό "Οσιος τόν άκουσε μέσα άπό τό ίερό Βημα, άλλα έσιώπησε. Μετα την Ακολουθία, άνεχώρησε άπό τό Μοναστήρι καί έγκαταστάθηκε σε έρημη τοποθεσία, κοντα στόν ποταμό Κίρζατς, όπου ίδρυσε τήν Μονή του Ευαγγελισμού. Αρκετοί Αδελφοί τότε, μή υπο­φέροντας τήν στέρησι του πνευματικού τους Πατρός, άνήσυχοι τόν άναζητουσαν. Τέλος, κατέφυγαν στόν Μητροπολίτη Αλέξιο, ό όποίος έδωσε έντολή στόν Σέργιο νά έπιστρέψη στήν Μονή του, διότι ή παρουσία του ήταν τόσο άναγκαία. "Οταν ό Αλέξιος διαισθάνθηκε τό τέλος του, κάλεσε κοντά του τόν Σέργιο, του πρόσφερε τό άρχιερατικό του έγκόλπιο καί προσ­πάθησε νά τόν πείση νά γίνη ό διάδοχός του στήν Μητρόπολι τής Μόσχας. Παρά τήν μεγάλη πίεσι, άνυποχώρητος στήν άρνησί του ό "Οσιος, με πολλή ταπείνωσι τόν έβεβαίωνε ότι ήταν ό άμαρτωλότε-ρος πάντων καί ό πλέον άκατάλληλος γιά τίς ευθυνες του υψηλου αυτου άξιώματος. Φοβουμενος ό Αλέξιος μήπως ό Σέργιος έξ αιτί­ας τής πιέσεως άναχώρηση άπό τήν περιοχή καί τόν χάση τελείως, τόν άφησε νά έπιστρέψη ήσυχος στήν Μονή του. "Οταν τό 1378 ό Μητροπολίτης έκοιμήθη, οί Πρίγκιπες έκαναν μία άκόμη προσπάθεια νά πείσουν τόν Σέργιο νά άναλάβη τήν διαποίμανσι τής Ρωσικής Εκκλησίας. Ό "Οσιος καί πάλι άρνήθηκε, καί στόν θρόνο, ύστερα άπό μακροχρόνιες διαπραγματευσεις, άνήλθε ό "Αγιος Κυπριανός. Τό 1380, ό Μέγας Ήγεμών τής Μόσχας "Αγιος Δημήτριος Ίβάνοβιτς (Ντονσκόϋ), προτου νά άντιμετωπίση τόν χαγάνο Μαμάη, ό όποίος είχε άποφασίσει νά κατακυριευση τήν γή τής Ρωσίας, πήγε νά συμβουλευθή τόν "Οσιο Σέργιο. Εκείνος του προείπε τήν νίκη, τόν ευλόγη­σε καί του έδωσε ώς συντρόφους δυο άπό τους Μονάχους του. Ή άναμέτρησις των Ρώ­σων με τήν απειράριθμη ταταρική στρατιά έ­γινε στήν πεδιάδα του Κουλίκοβο, νοτίως του ποταμού Όκα, στίς 8 Σεπτεμβρίου 1380. Κα­τά τήν διάρκεια τής μάχης, ό "Οσιος προσευ­χόταν στήν Λαύρα του με τους Αδελφούς. Με τους διορατικούς οφθαλμούς του έβλεπε τήν αϊσία έκβασι τών μαχών καί έως τήν τε­λική κατατρόπωσι του έχθρου πληροφορουσε τους Αδελφους, κατονώμαζε ένα-ένα τους πεσόντας καί προσευχόταν γιά τήν άνάπαυσι τής ψυχής τους. Ή περίφημη αυτή νίκη του Κουλίκοβο άπετέλεσε τήν άπαρχή τής άπελευθερώσεως τής Ρωσίας άπό τόν ταταρικό ζυγό καί έπαιξε καθοριστικό ρόλο γιά τό μέλλον τής χώρας.ΜΙΑ ΝΥΚΤΑ, τέσσερα χρόνια πριν άπό την κοίμησί του, καθώς ό "Οσιος έψαλλε τους Χαιρετισμους ένώπιον της Εικόνος της Θεοτό­κου καί προσευχόταν θερμα για τό Μοναστήρι του, τόν έπισκέφθηκε μέσα σε έκτυφλωτικη φωτοχυσία η Παναγία, συνοδευομένη άπό τους Αγίους Αποστόλους Πέτρο καί Ιωάννη! Ό "Οσιος έκθαμβος έπεσε στό έδαφος. Ή Θεοτόκος τόν έπιασε άπό τό χέρι καί είπε: «Μη φοβάσαι, έκλεκτέ μου! Ήλθα να σε έπισκεφθώ. Οί προσευχές σου για τους μαθητάς σου εισακουσθη­καν. 'Εγώ θα γίνω προστάτις της Μονης σου, όχι μόνον τώρα που ζης, άλλα καί μετα τόν θάνατό σου». Τό όραμα αυτό ήταν καί ένα σημείο πώς πλησιάζει τό τέλος του. Προαισθανόμενος την άναχώρησί του άπό τα έπίγεια έξι μηνες ένωρίτερα, έσυναξε την Αδελφότητα, της υπέδειξε ώς διάδοχό του τόν Νίκωνα καί άποσυρθηκε στην ησυχία, για να προετοιμασθη. Τόν Σεπτέμβριο αρρώστησε βαρειά. Κάλεσε πάλι τους 'Αδελφους, τους έδωσε τίς τελευταίες νουθεσί­ες καί έκοιμήθη έν ειρήνη στίς 25 Σεπτεμβρίου 1392, σε ηλικία έβδομήντα όκτώ έτών. Ή Μονή του, γνωστη ώς Λαυρα της Αγίας Τριάδος, παραμένει μέχρι σήμερα τό κέντρο της έκκλησιαστικης ζωης καί ευλαβείας τών Ρώσων. ' (*) Νέος Συναξαριστής της "Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ίερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, τ. Α', Σεπτέμβριος, σελ. 275-281, έκδόσεις όρμυλια 2001.

Καθυστερημένη-λόγω αμελείας και κακού υπολογισμού- αναφορά στον μεγάλο άγιο της Ρωσικής γής, φίλο των αρκούδων και εκλεκτό της Θεοτόκου όπως η ίδια τού ανέφερε κατά την επίσκεψη της. Η μνήμη του γιορτάστηκε προχτές , στις 8 Οκτωβρίου κατά το παλαιό εορτολόγιο στη Ρωσική Εκκλησία και το μοναστήρι του, τη Λάυρα Αγίας Τριάδος-Αγίου Σεργίου στη Μόσχα όπου βρίσκονται και τα άγια λείψανα του.

Ο ήχος του νερού που τρέχει μού άρεσε ανέκαθεν. Η βροχή που πέφτει, τα ποτάμια που κυλούν και οι κυματισμοί της θάλασσας έχουν όλα μια ιδιαίτερη  χάρη κι ομορφιά , καθένα τη δική του. Κάποιοι λένε πως στα ρυάκια και τις θάλασσες υπάρχουν αρνητικά ιόντα τα οποία επιδρούν θετικά στην ανθρώπινη σωματική και ψυχική υγεία. Γι΄αυτό  κυκλοφορούν και οι ιονιστές, οι οποίοι υποτίθεται πως δημιουργούν το περιβάλλον μιας καθαρής πηγής ή ενός καταρράκτη.

Ίσως όμως στα νερά, τα καθαρά κι αμόλευτα από την πονηρή ανθρώπινη παρουσία και φθοροποιό επέμβαση, να κρύβεται κάποιο πολύ σπουδαιότερο μυστικό που το ψιθυρίζουν σπάνια και συνήθως μόνο στους ταπεινούς και καλόκαρδους.

Το περιστατικό συνέβη όταν ακόμη ο στάρετς Αμβρόσιος της Όπτινα (+10/23-10-1891) ήταν 26 ετών, ακόμη λαϊκός και υπηρετούσε ως δάσκαλος.

Στις ήσυχες ώρες της ημέρας συνήθιζε να πηγαίνη στο γειτονικό δάσος , δίπλα από το ποτάμι, και να προσεύχεται.

Κάποια φορά , σε μια του επίσκεψη στο δάσος, ενώ προχωρούσε προς το ρυάκι, δέχθηκε κάποια ευλογημένη επίσκεψη της Χάριτος.

Τα νερά  του ρυακιού κυλούσαν και κελαρυζαν αρμονικά.

Και σε μια στιγμή ανεπανάληπτη και αλησμόνητη-λες και πήραν ανθρώπινη φωνή-  τα άκουσε να μιλούν:

Χβαλίτε Μπόγα (Δοξολογείτε τον Θεό)

Χρανίτε Μπόγα (Κρατήστε τον Θεό)

Εκστατικός και ακίνητος ακροαζόταν για πολλή ώρα τα γλυκά και ρυθμικά και μελωδικά και υπερκόσμια αυτά λόγια.

Σ΄αυτές τις στιγμές ο άνθρωπος παύει να ζή πάνω στη γή.

Επί πολλή ώρα διηγείτο αργότερα ο ίδιος, στεκόμουν σιωπηλός και στοχαστικός.Άκουγα την μυστηριώδη αυτή φωνή της φύσεως και γέμιζα με ανέκφραστο θαυμασμό.

Τρίτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί. Ο Χριστός μας, αφού εθεράπευσε τον δούλο του πιστού Εκατόνταρχου, έφυγε απ' την Καπερναούμ και τράβηξε για τη Ναΐν , κοντά στη Ναζαρέτ και στο Θαβώρειον όρος. Και Τον ακολουθούσαν πολλοί: και μαθηταί και λαός. Αυτός είναι ο Ιησούς: Εκείνος ο οποίος πάντοτε μας ελκύει και κανένας δεν Τον προσπερνάει αδιάφορος. Και καθώς έμπαιναν στην πύλη της Ναΐν, συναπαντήθηκαν με μία κηδεία. Είχε πεθάνει στην πόλη της ομορφιάς -ωραιότης σημαίνει Ναΐν- ένας νέος που τον είχε μονάκριβο η χήρα μητέρα του. Και συνόδευε το ξόδι λαός πολύς, συμπαθώντας και συμπαριστάμενος στη δύο φορές ορφανεμένη και χήρα γυναίκα. Είναι καλό στον πόνο του άλλου να κλαίμε και εμείς. Είναι καλό στον πόνο του άλλου να είμαστε κοντά του. Ο Χριστός μας, βλέποντας αυτό το θλιβερό σύνολο και περισσότερο τη χαροκαμένη και καταπονεμένη μάνα, την εσπλαχνίστηκε. Τόσος λαός την εσπλαχνίστηκε και η πηγή της ευσπλαχνίας να μην την εσπλαχνιστεί; Πλησιάζει, λοιπόν, στο φέρετρο του νεκρού -στη σορό που λέμε-, σταμάτησαν οι τέσσερις που τον μετέφεραν.

Και είχε πει πριν, βέβαια, ο Ιησούς στη μητέρα να μην κλαίει. Μα μπορούσε να μην κλαίει, αφού είχε πεθαμένο μονάκριβο παιδί; Δεν απαγορεύεται να κλαίμε τους κεκοιμημένους μας. Δεν είναι, όμως, καλό η απελπισία, που μας φέρνει στα άκρα και μας παραλύει και μας φτάνει στην απιστία.

Καλό είναι να εμπιστευόμεθα τον Θεό σε όλες τις ενέργειές Του, ακόμα και στον θάνατο -Εκείνος ξέρει- και να Τον παρακαλούμε.

Σταμάτησαν, λοιπόν, οι μεταφέροντες τον νεκρόν και ο Ιησούς άγγιξε τον πεθαμένο και του φώναξε: «Νεαρέ, σε σένα μιλάω. Σήκω επάνω». Και ανεκάθισεν ο νεκρός. Ανασηκώθηκε και κάθισε πάνω στο φέρετρο. Και ύστερα ο Χριστός τον παρέδωκε στη μητέρα του, ενώ μπορούσε να τον κρατήσει και να τον κάνει μαθητή ή να τον επιδεικνύει ως τρόπαιον και ως λάφυρον. Τον έδωσε σε κείνη, γιατί τον είχε ανάγκη. Να παρηγορείται και να έχει την προστασία του και τον ίσκιο του, να έχει κι εκείνη κάτι να αγαπάει, για να ζει και να υπάρχει. Αυτός είναι ο Ιησούς: μας αγαπάει και μέχρις αναστάσεως. Και μας φροντίζει κατά την καρδίαν μας και κατά τις πραγματικές και ουσιαστικές μας ανάγκες. Εδώ έχουμε ανάσταση! Ο Ιησούς, ό,τι άγγιξε, το ανέστησε. Αγγιξε πεθαμένον, τον ανέστησε. Αγγιξε παράλυτον, τον εσήκωσε, τον ανόρθωσε. Αγγιξε άρρωστον, του πήρε την αρρώστια, αφού «Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασε», κατά τον μεγάλο Ησαΐα. Κι ο κοσμάκης, οι Μαθηταί, το πλήθος αυτών των μαρτύρων της νεκραναστάσεως, την οποίαν έκαμεν ο Χριστός, πώς αισθάνθηκαν; Πώς ένιωσαν; Τους κατέλαβε φόβος και δέος από την παρουσία του Κυρίου και από το μέγα θαύμα. Και εδόξασαν τον Θεό και είπαν: «Μεγάλος Προφήτης εφάνη ανάμεσά μας». Είχε χρόνια να φανεί Προφήτης - ο Ιωάννης ήταν, αλλά και εκείνος έφυγε μαρτυρικά. Και πώς «επεσκέφθη ο Θεός τον λαό του». Ησαν οι Ιουδαίοι ως πρόβατα, μη έχοντα ποιμένα. Και τώρα αισθάνθηκαν τον δικό τους, κατάδικό τους άνθρωπο, τον παντοδύναμο και συνάμα φιλάνθρωπο και εύσπλαχνο Χριστό μας.  Συμφέρει και μας, αγαπητοί, να ακολουθούμε πάντοτε τον Κύριο, να υποτασσόμεθα στο θέλημά Του και στις βουλές Του και να Τον αγαπάμε ολόψυχα και να αφηνόμαστε σε Κείνον, ο Οποίος είναι και η Οδός, και η Αλήθεια, και η Ανάσταση.

(Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη Το κήρυγμα της Κυριακής)

Ήταν Σεπτέμβρης 2004 όταν αποφάσισα να σταματήσω να έχω τηλεόραση στο σπίτι από τη στιγμή που τα σκουπίδια αποτελούσαν το 90% του προγράμματος , η «ενημέρωση» είχε μεταβληθεί σε χοντροκομμένη προπαγάνδα τύπου Γκαίμπελς (σήμερα χρησιμοποιούν τον όρο επικοινωνία) και τα απειροελάχιστα αξιόλογα προγράμματα δεν δικαιολογούσαν τη ύπαρξή της στο  σαλόνι μου. Ποια ήταν η συνέχεια? Εάν εξαιρέσουμε ένα μικρό σύνδρομο στέρησης διάρκειας 15 ημερών ξεπεράσαμε την εξάρτησή μας σχετικά εύκολα. Αποτελέσματα? Ενημέρωση από το διαδίκτυο , το οποίο μεν έχει πολλά σκουπίδια ΟΜΩΣ έχει κάποιος τη δυνατότητα να κάνει ελεύθερα την έρευνα του σε αντίθεση με την τηλεοπτική ενημέρωση η οποία έρχεται έτοιμη «γαρνιρισμένη» στο πιάτο. Διαβάζουμε περισσότερο και οξύνουμε το νου μας περισσότερο ενώ αντίθετα όταν υπάρχει το τηλεχειριστήριο η κίνηση για άνοιγμα της τηλεόρασης γίνονταν μηχανικά. Οι ατελείωτες χαμένες ώρες τηλεθέασης στο καναπέ σταμάτησαν και αυξήθηκε οι κοινωνικότητα μου , η ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες και χόμπι. Το μόνο που μου έλλειψε λίγο ήταν κάποιοι αγώνες αλλά και για αυτό υπάρχει λύση τα sports bar όπου μπορώ να τα δω με τους φίλους μου. Θα σας συνιστούσα σε όλους σας να πράξετε το ίδιο. ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, θα βελτιώσετε τη ζωή σας σε πολλούς τομείς. Το κυριώτερο ...;.με δεδομένο ότι η τηλεόραση αποτελεί το ΝΟ1 εργαλείο της Νέας Τάξης η απομάκρυνση του αποτελεί ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΘΟΡΥΒΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Πρώτα θα εξαφανίσουμε τα εργαλεία των νταβάδων και μετά τους ίδιους. ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ!

πηγή

ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ   ΙΝΚΑ ΔΤ 275/04.09.10 Λ έ μ ε Ο Χ Ι ! ΣΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΖΩΗΣ Δεν μας έφταναν η κατάργηση και μείωση των μισθών και των συντάξεων, αυξήσεις φόρων, κατάργηση δικαιωμάτων και αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης ...; Σύμφωνα με δημοσιεύματα από έγκριτες εφημερίδες, και από το Διαδίκτυο, η κυβέρνηση προωθεί δύο μέτρα, συν τοις άλλοις πολυέξοδα για το κράτος : 1ο Θέλει να αντικαταστήσει την Ταυτότητα την με «κάρτα πολίτη», που πολύ σωστά έχει χαρακτηριστεί Κάρτα Φακελώματος του Πολίτη, η οποία μάλιστα δεν έγινε δεκτή στην Αγγλία, λόγω μεγάλου και άσκοπου κόστους και των αντιδράσεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Αυτή η κάρτα προγραμματίζουν να ενημερώνεται με κάθε αλλαγή στην οικονομική κατάσταση (ακίνητα, κινητές αξίες, λογαριασμοί, οφειλές), οικογενειακή κατάσταση, κατάσταση υγείας (φάρμακα, εισαγωγές σε νοσοκομεία, κληρονομικό ιστορικό), μετακινήσεις ταξίδια κτλ. Όλα τα προηγούμενα θα εμφανίζονται σε «ενιαία οθόνη». Αναφέρουν ότι ο ίδιος κάτοχος «θα μπορεί να έχει πρόσβαση στα στοιχεία του από το Διαδίκτυο» - λες και δεν τα ξέρει. Θα έχει όμως και το κράτος πρόσβαση και μάλιστα σε τομείς που μέχρι σήμερα δεν επιτρέπεται. Εννοείται ότι πρόσβαση θα «αποκτήσουν» όλοι οι μεγάλοι προμηθευτές (πολυεθνικές, ασφαλιστικές, τράπεζες, διαγνωστικά κέντρα, πολυκλινικές, ιδιωτικά γραφεία «εύρεσης εργασίας», ενοικίασης εργαζομένων, εισπρακτικές ...; ) και βέβαια οι χάκερς. Είναι γνωστό ότι το διαδίκτυο είναι και θα είναι πάντα διάτρητο. φυτίλια συννεφάκια.           2ο Θέλει να επιβάλλει υποχρεωτικά σε όλες τις συναλλαγές την «κάρτα των συναλλαγών», που και αυτή έχει χαρακτηριστεί Χαφιές του Καταναλωτή, και αυτή δεν έγινε δεκτή ούτε καν από τον αρμόδιο επίτροπο της φορολογίας της ΕΕ. Τη δεύτερη κάρτα επιδιώκουν να την έχει συνέχεια ο καταναλωτής (από ποια μέχρι ποια ηλικία άραγε;) για να καταγράφεται η κάθε συναλλαγή: το προϊόν ή η υπηρεσία, ο χρόνος και η χρηματική της αξία. Είναι προφανές ότι με αυτό τον τρόπο, και επειδή κάθε προϊόν διαθέτει μπαρ-κοντ -με μία αναγωγή στα προϊόντα που αγοράζει- θα είναι γνωστά τα πάντα ανεξαιρέτως, για τον πολίτη - καταναλωτή: Οι συνήθειές του, τα πιστεύω του, η ιδιωτική του ζωή ...; η υγεία του κλπ.           Με αυτές τις υποχρεωτικές κάρτες ουσιαστικά δρομολογούν να καταργηθεί το Τραπεζικό Απόρρητο, το Ιατρικό Απόρρητο, και γενικά κάθε είδους απόρρητο στην ιδιωτική ζωή, θα ενοποιηθούν όλοι οι αριθμοί (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κτλ ) και θα μετατραπεί ο πολίτης σε έναν ανθρωποαριθμό. Το ΙΝΚΑ δηλώνει κάθετα ότι δεν θα δεχτεί τον Μεγάλο Αδελφό, δεν έχει να διαπραγματευτεί και να διαβουλευτεί την αξιοπρέπεια του πολίτη - καταναλωτή και καταδικάζει απερίφραστα τα προτεινόμενα μέτρα. Καλεί όλες οργανώσεις πολιτών, τους συνδικαλιστικούς και τους επιστημονικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα για να μην περάσει το φακέλωμα. Το ΙΝΚΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο, αλλά καλεί από τώρα τους πολίτες σε ετοιμότητα αν χρειαστεί, για να μην παραλάβουν τέτοιες κάρτες, με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διακηρύξεις των δικαιωμάτων του Ανθρώπου. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΦΤΩΧΙΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΤΡΟΦΙΜΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ.  ΥΓ: Το Διαδίκτυο είναι χρήσιμο αλλού και όχι για φακέλωμα. Το ΙΝΚΑ έχει υποδείξει και πώς θα καταπολεμηθεί η Γραφειοκρατία και πώς θα εντοπιστούν οι φοροφυγάδες, που άλλωστε είναι γνωστοί. Τα επιχειρήματα αυτά είναι κουκούλες προσχήματα.

πηγή

Ποιά φρικτά; Απ' τα πολλά ακούστε λίγα, γιατί αν κι όσα έχω πει, είναι όλα τους ψηλότερα από κάθε έκπληξη, όμως, άκουγε τώρα απ' αυτά ακόμα πιο φρικτά!   Μέλη του Χριστού γινόμαστε κι ο Χριστός δικά μας μέλη, Και το χέρι μου Χριστός, και το πόδι μου Χριστός, εμένα του πανάθλιου, Και το χέρι του Χριστού και το πόδι του Χριστού, η αθλιότητα δική μου. Κινώ το χέρι, και Χριστός ολόκληρος είναι το χέρι μου.  

Κατάλαβε : η άγια Θεότητα δεν χωρίζεται. Κινώ το πόδι και να, φωτεινό είναι όπως Εκείνος. Μη πεις ότι είμαι βλάσφημος, αλλά δέξου τα αυτά, προσκύνησε τον Χριστό που έτσι σ' αλλάζει. Γιατί κι εσύ, αρκεί να το θέλεις, θα γίνεις μέλος Του, κι έτσι τα μέλη καθενός, όλα, μέλη του Χριστού θα γίνουν κι ο Χριστός δικά μας μέλη, όλα τ' ασχήμονα Ευσχήμονα θα κάνει όλα τέλεια θα στολίσει με τη Δόξα και την Ομορφιά της Θεότητας, και θα γίνουμε μαζί Θεοί με τον Θεό ζώντας μαζί, χωρίς καθόλου ασχημοσύνη πια να βλέπουμε του σώματος, όλοι με το σώμα ολόκληρο θα έχουμε του Χριστού τη Μορφή, και κάθε μέλος θα είναι ο Χριστός ολόκληρος. Γιατί αν και γίνεται σε πολλά, παραμένει Ένας, αδιαίρετος, κάθε μερίδιο είναι ο Ίδιος ολόκληρος. Κι έτσι πάντως θα κατάλαβες, και το δάχτυλό μου ο Χριστός, και το πέος μου.   Σωστά δεν τόχες πάρει, δεν είναι άσχημα αυτά! Μέλη του Χριστού είναι, κρυφά, γιατί σκεπάζονται, γι' αυτό είναι και σεμνότερα από τ' άλλα, γιατί κανείς δεν τα βλέπει, του κρυφού κρυφά μέλη, απ' τον οποίο δίνεται, σε θεία συνουσία, το Σπέρμα θεϊκό, στη θεϊκή Μορφή Του μορφωμένο με φοβερό τρόπο απ' την ίδια τη Θεότητα ολόκληρη, γιατί είναι ο Θεός Ολόκληρος, που ενώνεται μαζί μας - Μυστήριο φρικτό! ...;

πηγή ΕΛΛΟΠΟΣ

σημ.Misha

Οι συκοφάντες αντιαιρετιστές - αυτοί που μέμφονται τη γερόντισσα Γαβριηλία για χρήση δήθεν ασύμβατης με την ορθόδοξη θεολογία φρασεολογίας, και προσπαθούν να διαδώσουν τις συκοφαντιες τους υφαρπάζοντας  δηλώσεις πνευματικών πατέρων  που θα καταδικάζουν την ταπεινή  και πτωχή  δια Χριστόν γερόντισσας- είναι βέβαιο πως θα ήταν οι πρώτοι που θα έσπευδαν να στείλουν στο πυρ το εξώτερο τον μέγα εν οσίοις Συμεών τον Θεολόγο για την τολμηρή γλώσσα που χρησιμοποιεί , τόσο σε αυτό όσο και σε άλλα κείμενα του.

Το αποπειράθηκαν εξάλλου οι θρησκευτικοί εξουσιαστές εκείνου του καιρού, συκοφαντώντας, διώκοντας και εξορίζοντας  τον μεγάλο πατέρα αλλά και αποπειρώμενοι να τον καταδικάσουν συνοδικώς σαν δηθεν αιρετικό.

Σε κάθε εποχή υπάρχουν  άγιοι που διώκονται από τα τσιράκια της θρησκευτικής εξουσίας. Oι τελευταίοι άλλοτε καταφέρνουν τους πονηρούς σκοπούς τους, άλλοτε όχι, κατά τις κρίσεις του καλού Θεού.

Από την εποχή της Σταύρωσης του Χριστού μέχρι τον άγιο Συμεών και τον άγιο Νεκτάριο.

Πάντα με πρόφαση την «πολιτική ορθότητα» στο θρησκευτικό πεδίο, η εκκοσμικευμένη  και κρατικοδίαιτη   νομενκλατούρα θέλει να επιβάλλει την δική της «Ιερά Εξέταση» στις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος , και τελικά καταποντίζεται στο βάθος της βλασφημίας Του , όπως συνέβη με τους διώκτες του αγίου Συμεών (του οποίου η μνήμη γιορτάζεται σήμερα ) όπως κάνουν και οι τωρινοί  διώκτες  της γερόντισσας Γαβριηλίας.

Ούτος εγένετο και νυν εν τοις εσχάτοις χρόνοις ο Συμεών ο άγιος , Ευλαβής ο Στουδίτης, ούτος ουκ επησχύνετο μέλη παντός ανθρώπου ουδέ γυμνούς τινάς οράν ουδέ γυμνός οράσθαι είχε γαρ όλον τον Χριστόν, όλος αυτός Χριστός ην, και μέλη άπαντα αυτού και παντός άλλου μέλη καθ΄εν και πάντα ως Χριστόν ούτος αεί εώρα και έμενεν ακίνητος, αβλαβής απαθής τε, ως όλος ών Χριστός αυτός και Χριστόν πάντας βλέπων τους βαπτισθέντας και Χριστόν όλον ενδυσαμένους. Ει δε γυμνός υπάρχεις συ και σαρξ σαρκός προσψαύσει, θηλυμανής γεγένησαι ως όνος ή ως ίππος, ίνα τι και τον άγιον τολμάς ενδιαβάλλειν και βλασφημείς εις τον Χριστόν , τον ημίν ενωθέντα, και δόντα την απάθειαν δούλοις αυτού αγίοις~

(Yμνοι 15, 205-214, 215-219)

Φυσικά και ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος δε βγάζει πράγματα από το μυαλό του μιλώντας για τον γέροντα του όσιο Συμεών τον Στουδίτη, τον Ευλαβή  -άπαγε της βλασφημίας- αλλά ακολουθεί την μακραίωνη αγιοπατερική παράδοση ή οποία ερείδεται επί της επίγειας  αναστροφής του ιδίου του Θεανθρώπου Χριστού. Αναφέρεται σε παλαιοχριστιανικές διηγήσεις του Γεροντικού η διήγηση για τον αββά Σεραπίωνα ο οποίος «προκάλεσε» μια ασκήτρια στη Ρώμη να γυμνωθεί και να βγεί στους δρόμους της πόλης για να εμπαίξει την ανθρώπινη εκτίμηση και δόξα που της απέδιδαν οι χριστιανοί της πόλεως.Το ίδιο έκανε ο ίδιος ο όσιος Σεραπίων αλλά και ο άγιος Συμεών ο σαλός της Έδεσσας, όπως αργότερα ο άγιος Βασίλειος ο δια Χριστόν Σαλός της Κόκκινης Πλατείας της Μόσχας.

Το ανάλογο με τα δικά μας μεταπτωτικά δεδομένα είναι το ότι βλέπουμε γυμνά τα ζώα, και πλήν διαστροφικών ή πειρασμικών εξαιρέσεων, δεν διεγείρεται σεξουαλική επιθυμία.Με αυτή την συγκριση κατά νου, ίσως μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάπως το ύψος της απαθείας στο οποίο αναφερεται ο όσιος πατήρ και το οποίο σκανδάλιζε πολλούς εκ των συγχρόνων του.

Kάποιος άγιος -ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ ή ο άγιος Σιλουανός ή και οι δύο- λένε για μια χήρα που έχασε το μονάκριβο παιδί της.

Και στο ξόδι έτυχε να περνά μια πόρνη, που δεν είχε καν εξομολογηθεί για την τελευταία αμαρτία της.

Βλέποντας τη μάνα να σπαράζει από τον πόνο, γονάτισε και προσευχήθηκε στο Θεό

Θεέ μου , εσύ ξέρεις τα χάλια μου, αλλά λυπήσου αυτή τη γυναίκα και δος της πίσω ζωντανό το παιδάκι της.Θεός είσαι , όλα τα μπορείς.

Κι ο Θεός την άκουσε ... και αναστήθηκε το παιδί...

και λέει ο άγιος που το αναφέρει, για την μεγάλη αγάπη του Θεού που είναι έτοιμος ν ακούσει και τον πιο χαλασμένο αμαρτωλό, μόλις ταπεινωθεί και ξεφύγει από τον ατομικισμό του.....

Η φωτογραφία είναι από τα «κατορθώματα» των Γιάνκηδων στο Βιετνάμ

Αφορμή για τούτο το κειμενάκι, η ευαγγελική περικοπή για την νεκρανάσταση του γιού της χήρας στη Ναϊν, που διαβάστηκε την περασμένη Κυριακή στις εκκλησιές του νέου ημερολογίου.

Στη γραμμή μερίδας «σκληρών» μητροπολιτών και ιερέων  που έχουν ήδη «αφορίσει» την κάρτα του πολίτη πριν  ακόμη εκδοθεί κινείται η Διαρκής Ιερά Σύνοδος. Χθες αποφάσισε  υιοθετώντας εν μέρει τις ενστάσεις τους  να αναθέσει σε δύο συνοδικές επιτροπές να μελετήσουν την κάρτα του πολίτη που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Οπως αποφάσισε χθες η Σύνοδος, η Επιτροπή Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα μελετήσουν το ζήτημα σε συνεργασία «με ειδήμονες Καθηγητές των τομέων της Ορθοδόξου Δογματικής, του Συνταγματικού Δικαίου και της Πληροφορικής». Στη συνέχεια θα υποβάλουν τις εισηγήσεις τους στη Σύνοδο. Υπενθυμίζεται πως την περασμένη εβδο΅άδα μητροπολίτες είχαν διατυπώσει ενστάσεις για την κάρτα στις συνεδριάσεις της Ιεραρχίας. Μάλιστα ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς είχε στείλει επιστολή προς τη Σύνοδο και ζητούσε η έκδοση της κάρτας να αποτελέσει θέ΅α συζήτησης στην Ιεραρχία. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι κληρικοί από τη Μητρόπολη Καλαβρύτων: στις αρχές του μήνα έβγαλαν ψήφισμα στο οποίο διατυπώνουν την ανησυχία τους για την κάρτα του πολίτη, που προορίζεται να αντικαταστήσει την αστυνομική ταυτότητα από το 2011. Πρόκειται για «έξυπνη κάρτα», που θα περιλαμβάνει στοιχεία του κατόχου όπως το ΑΦΜ και το ΑΜΚΑ και θα «ξεκλειδώνει» βάσεις δεδομένων, όπως οι φορολογικοί και ιατρικοί φάκελοι του πολίτη. Μεταξύ των μητροπολιτών που διαφωνούν με την καθιέρωση της κάρτας είναι και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος. Την περασμένη εβδομάδα σε κήρυγμά του είχε αναρωτηθεί αναφερόμενος στην κάρτα «τόσο πρέπει πλέον να προσκυνήσουμε την παγκοσμιοποίηση;». Θέση  εμμέσως κατά της κάρτας είχε πάρει την περασμένη Παρασκευή και συνολικά η Ιεραρχία. Με τον ισχυρισμό πως υπάρχει κίνδυνος αλλοίωσης και αλλοτρίωσης της πίστης και της εθνικής και κοινωνικής ζωής, είχε προαναγγείλει με ανακοίνωσή της ότι θα μελετήσει σειρά θεμάτων  ανάμεσά τους και την κάρτα του πολίτη  προκειμένου να καταθέσει τις απόψεις της στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας. Παρόμοιες αντιδράσεις είχαν υπάρξει πάντως και πριν από περίπου ένα χρόνο για τον αριθμό ΑΜΚΑ. Το θέμα είχε μελετήσει και τότε η Σύνοδος, αλλά είχε αποφασίσει ότι δεν υπάρχει λόγος για αντιδράσεις από την Εκκλησία, αφού επρόκειτο περί ενός «απλού αριθμού».     Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ     Ισχυρίζεται πως υπάρχει κίνδυνος αλλοίωσης και αλλοτρίωσης της πίστης και της εθνικής και κοινωνικής ζωής Παραπέμπει στο... 666 ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ την έκδοση της κάρτας του πολίτη έχουν διατυπώσει και ομάδες ιερέων και πιστών που ανήκουν στο συντηρητικό και σκληροπυρηνικό μπλοκ της Εκκλησίας. Ισχυρίζονται ότι η κάρτα παραπέμπει στο... 666 και στην Αποκάλυψη. Οι ομάδες αυτές έχουν διοργανώσει ημερίδες και συγκεντρώσεις κατά της κάρτας. Σε ένα blog μάλιστα μαζεύουν υπογραφές. Ενας από τους ιερείς που πρωτοστατεί στην εκστρατεία κατά της κάρτας, ο εφημέριος του ναού της Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου π. Σαράντης Σαράντος, σε επιστολή του προς τη Σύνοδο υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι «... η ηλεκτρονική διακυβέρνηση μάς υπάγει στο παγκόσμιο αντίχριστο κράτος». Ο ιερέας υποστηρίζει ότι οι πιστοί δεν πρέπει να αποδεχτούν την κάρτα διότι παραπέμπει στην Αποκάλυψη, στο 666 και στον Αντίχριστο. Οπως λέει στα «ΝΕΑ», «πήραμε την πρωτοβουλία και στείλαμε την επιστολή στη Σύνοδο, έτσι ώστε να επανεξεταστεί το θέμα και να το ξαναδεί και η κυβέρνηση».

αυτά γράφουν σήμερα τα ΝΕΑ, ο κατεξοχήν καθεστωτικός μηχανισμός προπαγάνδας του ΔΝΤ στη χώρα.

Ενδεικτικό της ανησυχίας τους είναι ότι το σχετικό ρεπορτάζ προβάλλεται πρωτοσέλιδα στην εφημερίδα.

Ο στάρετς Ιωάννης είχε τη σάρκα τόσο στεγνωμένη , που δνε έβλεπες πια παρά πετσί και κόκκαλα.Το πρόσωπο του ακτινοβολούσε χαρούμενα, τα μάτια του πάντα γεμάτα δάκρυα, και δεν μπορούσε τίποτα να πή χωρίς δάκρυα.Ο λόγος του ήταν μειλίχιος τρυφερός, διεισδυτικός, έτσι που μπορούσε να συγκινήση κάθε άνθρωπο.Περπατούσε ευκίνητα, έτρωγε λίγο.Δίδασκε προπαντός υπομονή, εγκράτεια σε όλα, ταπεινοσύνη και φιλάλληλη ευσπλαγχνία.Καλλιεργούσε τη νοερά προσευχή , την αέναη και ακατάπαυστη.Να πώς περιγράφει ο ίδιος τους καρπούς της.

Στο ερημητήριο του Ποκρόφ με επισκέφτηκε ο Κύριος.Μια ανέκφραστη χαρά πλημμύρισε την ψυχή μου και η εσωτερική προσευχή άρχισε να «λειτουργή».Με κατέκλυσε με τόσον άρρητη, μειλίχια γλυκύτητα, που δεν μπορούσα να κοιμηθώ.Κοιμάμαι μια ώρα καθιστός  και κατόπιν ξυπνώ ανανεωμένος και ζωντανός.Και όταν κοιμάμαι η καρδιά μου αγρυπνεί.

Και αυτή η προσευχή έχει αρχίσει να καρποφορεί.Είναι αλήθεια ότι η Βασιλεία των Ουρανών «εντός ήμών εστί» .Μια ανέκφραστη αγάπη για όλος γεννήθηκε μέσα μου και μού δόθηκε το χάρισματων δακρύων.Όταν θελήσω κλαίω ακατάπαυστα.Για μένα , η Αγία Γραφή έχει τώρα τόση γλυκύτητα , ιδίως το Ευαγγέλιο και το Ψαλτήρι, που δε χορταίνω να τη διαβάζω.Κάθε της λέξη με γεμίζει με θαυμασμό και με κάνει να κλαίω.»

(Νικ.Αρσένιεφ Η Ρωσική ευσέβεια σ 159)